موضوع: منابر روز 30/۱۰/43
موضوع: منابر روز 30/۱۰/43
متن سند:
محل: تهران تاریخ: 2/۱۰ /43موضوع: منابر روز 3/۱۰ /43 شماره: ۲۳۱۲۴ /2 الف
برابر اطلاع منابر روز 3/۱۰ /43 عادی بوده است.
۱- شیخ حسین غفاری در ساعت ۱۰ صبح روز 3/۱۰ /43 در مسجد تهران‌نو خیابان شارق به منبر رفت و به علت خلاف گویی در مورد اصلاحات ارضی وسیله کلانتری ۶ دستگیر و به اداره اطلاعات شهربانی اعزام گردیده است.
۲- سید هادی خسروشاهی در ساعت ۲ بعداز ظهر در مسجد جوادیه به منبر رفت ضمن صحبت درباره پیمان سه جانبه1 ایران، ترکیه، عراق صحبت کرد و مدعی شد که چرا ایران از پیمان مذکور خارج شده نامبرده وسیله کلانتری ۱۷ دستگیر و تحویل اداره اطلاعات شهربانی گردید.
٣- شیخ فتح‌اله شهاب2 در مسجد قلهک به منبر رفت و ضمن بیاناتش خمینی را دعا کرد3 که مأمورین کلانتری قلهک در تعقیب وی جهت دستگیرش می‌باشند.
رونوشت به پرونده‌های مربوطه ضمیمه شد. در پرونده حسین غفاری بایگانی شود 18 /1
نامبردگان وسیله شهربانی دستگیر فعلاً در بازداشت می‌باشند لذا اقدامی‌ندارد در پرونده‌های نامبردگان بایگانی می‌شود. صابری 4 /11
عیناً جهت اقدام به اداره ۳۲۱ ارسال می‌گردد شماره 1 /11 به شهربانی اطلاع دهید.
گیرندگان: اداره کل سوم بخش ۳۲۱
تعداد نسخه ۶
توضیحات سند:
١. پیمان بغداد: در ۲۴ فوریه ۱۹۵۵ میلادی بین کشورهای ترکیه و عراق موافقت نامه دو جانبه‌ای تحت عنوان «پیمان همکاری متقابل» در بغداد امضاء شد که به پیمان بغداد معروف گردید. این پیمان تا سال ۱۹۵۹ به «پیمان بغداد» معروف بود. پس از امضاء پیمان مذکور کشورهای آمریکا و انگلستان از آن استقبال کردند ولی اتحاد جماهیر شوروی و جمال عبدالناصر رئیس جمهور مصر آن را تقبیح کردند.دولت انگلستان در ۴ آوریل ۱۹۵۵، پاکستان در ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۵ و ایران در تاریخ ۱۱ اکتبر ۱۹۵۵ به پیمان مذکور ملحق شدند. اعضای پیمان کوشش کردند آمریکا را هم به عضویت آن در آورند اما این کشور از قبول عضویت مستقیم در پیمان بغداد خودداری کرد ولی در اجلاسیه‌های آن که هر شش ماه یک مرتبه تشکیل می‌شد به عنوان ناظر شرکت می‌کرد.
هدف از انعقاد پیمان مذکور، ایجاد یک سیستم دفاعی از همسایگان شوروی علیه این کشور بود. در ژوئیه سال ۱۹۵۸ که رژیم سلطنتی عراق به وسیله کودتا از بین رفت، این کشور عملاً از پیمان بغداد خارج شد و در ۲۵ مارس سال ۱۹۵۹ تصمیم خود را به طور رسمی مبنی بر کناره گیری از پیمان بغداد اعلام داشت. روز ۱۹ اوت سال ۱۹۵۹ سایر اعضای پیمان بغداد اعلام داشتند که نام پیمان بغداد به «سازمان پیمان مرکزی» (سنتو) تغییر یافته و مرکز آن نیز به آنکارا پایتخت ترکیه تغییر یافته است.
«سازمان پیمان مرکزی» علاوه بر هدف‌های دفاعی، بعضی هدف‌های اقتصادی و عمرانی را نیز عهده دار بوده و از بطن پیمان مذکور، سازمان دیگری بوجود آمده است که «سازمان عمران منطقه ای» نام دارد و به منظور احداث جاده، راه آهن، بنادر و ایجاد امکانات ارتباط و مخابرات، تامین بهداشت و همکاری‌های دفاعی و ارتقاء سطح کشاورزی و دامداری بین کشورهای عضو فعالیت می‌کرد.
اگرچه آمریکا به طور مستقیم عضویت این پیمان را نپذیرفت ولی با آن همکاری نزدیکی داشت به همین دلیل مردم خاورمیانه نسبت به این پیمان روی خوش نشان ندادند و در دنیای عرب این پیمان به عنوان یک وسیله امپریالیسم غربی که مخصوصاً برای «اتحادیه‌های عرب» مانع بزرگی به شمار می‌رفت، محکوم شد.
دولت پاکستان با صدور اعلامیه‌‌ای در تاریخ ۱۲ مارس ۱۹۷۹ و دولت ایران نیز در تاریخ 30/۱۲/۱۳۵۷طی اعلامیه‌‌ای از پیمان سنتو خارج شدند.
(فرهنگ علوم سیاسی، غلامرضا بابائی، ص ۵۵۰ جلد دوم)
۲. شیخ فتح‌الله شهاب: ایشان یکی از روحانیون فعال و مبارز حوزه علمیه قم بود و در سال ۱۳۴۹ پس از درگذشت مرحوم آیت‌الله حکیم تلگرافی در تأیید مرجعیت حضرت امام خمینی (ره) به نجف مخابره کرد و به همین علت دستگیر و به مدت چهار ماه زندانی شد در پرونده انفرادی در ساواک از نامبرده به عنوان یکی از طرفداران فعال و جدی امام (ره) یاد شده و اضافه شده است نامبرده از هر فرصتی برای دعا و تأیید ایشان استفاده می‌نماید.
اسناد ساواک - پرونده‌های انفرادی
۳. در این دوران بردن نام و حمایت و دعا به امام خمینی (ره) به عنوان یک جرم محسوب شده و فرد حامی و دعا کننده با همین اتهام دستگیر و روانه زندان می‌شد.