تاریخ سند: 20 آذر 1346
اطلاعیه قسمت اطلاعات پلیس
متن سند:
شماره: 26988 /3
ساعت 1330 روز 19 /9 /46 سید عبدالرضا حجازی درمسجد ارک در حضور 2000 نفر منبر رفته ضمن وعظ اظهار داشت.
یهود و نصارا در لباسهای گوناگون با اسلام جنگ کردند از جنگ خیبر تاکنون این جنگ ادامه داشته است.
جنگها بر دو قسم است.
[1-] جنگ مسلح که قتل و غارت و کشورگشایی داشته است 2- جنگهای فکری و تبلیغاتی که مسیحیت میخواست به وسیله آن بیتالمقدس را از مسلمانان بگیرد.
و اضافه نمود در تهران تعداد کتابفروش کمتر از عرق فروشی میباشد.
طبق آماری که وزارت کشور اعلام نموده 681 کافه رستوران و 134 مشروب فروشی و 80 کاباره در تهران موجود است.
1 در صورتی که تعداد کتابفروشها 80 باب میباشد.
در هر کافه و کاباره که بخواهید قدم بگذارید باید پول داشته باشید.
ولی وقتی به کتابخانهها2 رفتید باید کارت ورودی ارائه دهید در هر جامعهای که آزادی در میگساری وجود داشته باشد عقل اجتماع آن جامعه را الکل از بین میبرد در کشورها باید کتابفروشی را زیاد کنند، نه عرق فروشی و امکنه فساد که باعث انحراف جوانان میگردند.
مجلس ساعت 30 14خاتمه یافت.
گیرنده: تیمسار ریاست محترم اداره اطلاعات شهربانی کل کشور.
توضیحات سند:
1ـ تفاوت آمار ارائه شده در این سند و سند قبل ناشی از گزارش متفاوت منبع ساواک و منبع اطلاعات شهربانی است.
2ـ کتابخانهها: هرچند تاریخ گویای آن است که از دیرباز کتابخانههایی درکشور ما وجود داشته است اما با ورود اولین دستگاه چاپ از خارج توسط عباس میرزا ولیعهد وقت به شهر تبریز و با تأسیس اولین چاپخانه در تهران در سال 1329 هجری قمری امکان چاپ کتابهای فارسی در ایران فراهم شد و با افزایش سطح علمی در جامعه و نیاز روزافزون به مطالعه ضرورت ایجاد و افزایش کتابخانه عمومی نیز ملموس گردید.
در سال 1305 ش نخستین کتابخانه عمومی به مفهوم جدید در بلدیه تهران تأسیس شد.
پس از آن در مهرماه سال 1340 کتابخانه عمومی پارک شهر افتتاح گردید و متعاقب آن در سالهای 42 و 43 کتابخانههای دیگری نیز تأسیس و راهاندازی شد.
در آبان 1342 تأسیس و نگهداری کتابخانههای عمومی براساس مصوبه وزارت کشور به سازمان کتابخانههای عمومی شهر تهران واگذار و در آذرماه 1343 سازمان مذکور با بودجه 000 /500 /1 ریال تأسیس و در 29 دیماه سال 1344 قانون تأسیس و نحوه اداره کتابخانههای عمومی در سطح شهرها به تصویب مجلسین وقت رسید.
براساس ماده یک قانون مزبور شهرداریها مکلف گردیدند سالیانه 5 /1 درصد از درآمد خود را به تأسیس و اداره کتابخانههای عمومی کشور اختصاص دهند.
به دنبال آن در هر شهر انجمنی به نام انجمن کتابخانههای عمومی تشکیل گردید که وظیفه اداره و حمایت از کتابخانههای عمومی را به عهده داشت.
در سال 1350 به علت بالا رفتن غیرمنتظره قیمت نفت و سرازیر شدن پول به خزانه دولت و عدم توانایی اداره کتابخانهها توسط دولت، وزارت فرهنگ و هنر وقت با تشکیل هیئتامنای کتابخانههای عمومی کشور به ریاست وزیر فرهنگ و هنر وقت و پنج عضو دیگر که به پیشنهاد وزیر و مطابق با قانون فوق بود، وظیفه نظارت بر امور کتابخانههای عمومی کشور و انجمنهای آن را بر عهده این هیئت گذاشت.
در سال 1352 با تصویب تبصره 22 ماده واحد قانون بودجه 5 /1 درصد کمک شهرداریها به کتابخانهها متوقف و کلیه امور اعم از انتخاب، خرید، توزیع کتاب و مجله، احداث، تکمیل، تجهیز، استخدام، آموزش، ارائه خدمات و ساماندهی کتابخانههای عمومی سراسر کشور به صورت متمرکز جزو وظایف این دبیرخانه قرار گرفت.
در آن سال دولت وقت پیشنهاد ساخت 1000 واحد کتابخانه عمومی را از محل طرحهای عمرانی در دستور کار این دبیرخانه قرار داد و قبل از انقلاب اسلامی تعداد کتابخانههای عمومی در کشور 290 واحد و با وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی در یک مقطع چهار ساله تعداد کتابخانههای عمومی کشور در ادامه همان طرحهای مصوب به 369 واحد ارتقاء یافت.
در سال 1361 دبیرخانه هیأتامنای کتابخانههای عمومی کشور با وجود اینکه در قانون سال 1344 از آن ذکری به میان نیامده بود، به اداره کل کتابخانههای عمومی کشور تغییر نام پیدا کرد و از سال 1368 با همان تشکیلات سابق مجدداً با نام دبیرخانه هیأتامنای کتابخانههای عمومی کشور ادامه فعالیت داد.
تعداد کتابخانههای عمومی در این مقطع به 1350 واحد رسید.
با ادامه این روند در سال 1380 تعداد کتابخانهها به 1445 واحد و در سال 1383 به رقم 1584 واحد رسیده است.
با عنایت به آنچه که آمار تولید و نشر و ضبط نشان میدهد میزان مطالعه در کشور به طور چشمگیری افزایش یافته است.
منبع:
کتاب
پایگاههای انقلاب اسلامی، مسجد ارک تهران به روایت اسناد ساواک صفحه 193