صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: محمد اسماعیل گریبان

تاریخ سند: 3 اسفند 1350


موضوع: محمد اسماعیل گریبان


متن سند:

از: 2/ﻫ تاریخ:3 /12 /1350
به: 312 شماره: 7985/ﻫ
موضوع: محمد اسماعیل گریبان
پیرو: 7166/ﻫ-27 /10 /50

روز 25 /11 /50 قبل از نماز جماعت (پشت سر آقای پیشنمازی در مسجد جامع ساری) مؤذن اذان گفته و در خاتمه به کشور و جان شاهنشاه آریامهر دعا نمود در این هنگام محمداسماعیل گریبان1 که در صف نماز نشسته بود با ناراحتی اظهارداشت همین افراد هستند که چنین تظاهر می‌کنند و افکار مردم را خراب می‌سازند.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: محمداسماعیل گریبان از متعصبین مذهبی و افراد ناراحت می‌باشد و به احتمال قوی خبر صحت دارد معهذا مراقبت از مشارالیه ادامه دارد%ب
در ساعت 11:00 روز 5 /12 /50 به بخش 312 واصل گردید.
فیش به نام محمداسماعیل شهرت گریبان بررسی و ارائه شود 8 /12 /50 -9 /12 /50
دایره عملیات شناسایی وضعیت وی از نظر فعالیت و تمایلات سیاسی روشن شود. 5 /12

توضیحات سند:

1. محمداسماعیل گریبان، فرزند خلیل در سال 1323ﻫ ش در سارى به دنیا آمد. براساس گزارش ساواک مازندران در سال 50: «نامبرده آموزگار دبستان لاریم از توابع شاهى مى‌باشد که هفته‌اى چندبار به سارى مسافرت و در جلسات مذهبى و نظایر آن شرکت مى‌نماید و از متعصبین مذهبى مى‌باشد که از هر فرصت استفاده و انتقاداتى از رژیم مى‌نماید.» وى در تاریخ 19 /3 /51 در یک جلسه‌اى اظهار داشت: «در صورتى که حکومت اسلامى در کشور بر روى کار آید در اجتماع مسلمین ابدا فحشاء دیگر وجود نخواهد داشت و تکلیف روشن مى‌گردد.» وى در سال تحصیلى 51 و 52 از قریه لاریم جویبار به قریه لیمون اطراف سارى منتقل شد. در سال 52 وى به اتفاق 20 نفر سرپرستى و مدیریت طرفداران حضرت امام ره را به عهده داشت و درصدد فراهم آوردن مقدمات تشکیل جمعیت هواداران حضرت امام (ره) در سارى بود. در سال 56 وى که آموزگار دبستان شریعت سارى بود شبهاى جمعه تعدادى از جوانها را جهت استماع سخنان حضرت امام (ره) که به صورت نوار کاست بود دعوت می کرد. وى از دوستان نزدیک آیت‌الله‌ شیخ عبدالله‌ نظرى بود.( اسناد ساواک- پرونده‌ انفرادى)

منبع:

کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، کتاب 01 صفحه 210

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.