تاریخ سند: 2 شهریور 1349
موضوع: صورت اسامی روحانیون تهران
متن سند:
از: 20ه 3 تاریخ: 2 /6 /1349
به: 316 شماره: 16716 /20ه 3
موضوع: صورت اسامی روحانیون تهران
اسامی روحانیون طراز اول که هرکدام از مراجعی تقلید مینمایند با تعیین اسامی مراجع مورد نظر آنان و نشانی منازلشان به شرح زیر است
اسامی مراجع تقلید نشانی
شیخ حسن سعید
خوئی
مسجد جامع شبستان چهلستون
حاج غلامحسین جعفری
خوئی
مسجد جامع شبستان گرمخانه
حاج خلیلی خمینی مسجد جامع مابین گرمخانه و شاهآبادی
سید ضیاء استرآبادی
خوئی
مسجد جامع شبستان استرآبادی
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی1
خودش مسجد جامع شبستان شاهآبادی
سید حسین درکهای
خوئی
چهارسوق بزرگ خیابان خیام مقابل سیدنصرالدین
سید مهدی لواسانی
رفیعی ـ خمینی کوچه لوطی صالح در بازار گذر لوطی صالح
شیخ عبدالکریم حقشناس
خوئی ـ خمینی
امینالدوله در خیابان مولوی بازار حضرتی کوچه چهلم
شیخ حسین زاهد
خوئی
خیابان سیروس مقابل میدان سیداسماعیل کوچه گلشن
سیدعلینقی تهرانی خوئی
مسجد حضرتی در خیابان مولوی بازار حضرتی
سیدصدرالدین جزایری
میلانی
مسجد عباس آباد در خیابان خیام بازار عباسآباد
شیخ خلیل قبلهای
خوئی ـ خمینی
خیابان خیام مقابل کوچه انبار معیر دروازه نو
سیدجواد میرسجادی
شاهرودی خیابان خیام سیدنصرالدین مسجد اتفاق
کاظم شبستری خمینی ـ میلانی
مسجد ملک در خیابان خیام کوچه لاجوردی
احمد گلپایگانی
خوئی
مسجد گذرقلی در خیابان پاچنار گذرقلی
ابوطالب فاضل خوئی
خوئی ـ خمینی
گذر مستوفی درخونگاه خیابان خیام
حاج شیخ محمدتقی شریعتمداری میلانی
مسجد درخونگاه خیابان سیروس
حاج شیخ قوامالدین شریعتمداری میلانی
مسجد درخونگاه خیابان سیروس
میرزا محمد مرندی
خمینی، روحانی مسجد حسینی خیابان بوذر جمهری غربی بین درخونگاه و چاله حصار
حاج سیدعلی اصغر خوئی
میلانی،گلپایگانی
خیابان خیام گذر مستوفی کوچه کلیسا
سیدهادی خسروشاهی
خمینی،خوئی
مسجد یا مدرسه شیخ عبدالحسین در بازار جنب مسجد آذربایجانی ها
سیدصادق رضوی قمی
شریعتمداری مسجد آذربایجانیها
علی انگجی
میلانی، خمینی
مسجد ملک در بازار حمام چال
سیدحسین موسوی خلخالی
خمینی مسجد نو خیابان مولوی بازارچه سعادت
سیدعلی فیض دزفولی
خودش مسجد گیلانیها در اول بازار بزرگ
اسماعیل سجادی
خمینی، میلانی
مسجد حاج میرزاقلی بنکدار مقابل مسجد امامزاده زید
عبدالعلی تقوی شیرازی
خمینی، میلانی
خیابان ری مسجد سنگی
سید حمیدی گلپایگانی
نیروی هوایی ایستگاه مسجد مسجد انصار الحسین
سید هاشمی میلانی، خوئی
سه راه بوذر جمهوری کهنه مسجد
سیدمصطفی مسجدجامعی
خوئی، خمینی
مسجدالمصطفی چهارراه حسنآباد
(شیخ) حسین غفاری2 خمینی، شریعتمداری مسجد الهادی خیابان تهران نو ایستگاه نیروی هوایی
سیدباقر قمی
خوئی
باغ صبا مسجد باغ صبا
سید محمدعلی سبط
خمینی مسجد مروی شمس العماره خیابان ناصر خسرو
سیدحسین علوی سبط
خمینی خیابان پهلوی مسجد فخریه
شیخ عبدالصمد خوئی
میلانی، خمینی
جوادیه
سیدهاشمی تنکابنی
خمینی مسجد حریری در بازارچه قوام دختر
حسن میرزایی
میلانی
سه راه گلوبندک مسجد کوچک
میرزا احمد آشتیانی
شاهرودی گذرقلی خیابان خیام پاچنار
شیخ محمدتقی آملی
شاهرودی چهارراه حسنآباد کوچه کلانتری
سید صادق لواسانی خمینی بوذر جمهری نو امامزاده یحیی
سیداحمد میرخانی
خوئی
حشمتالدوله مسجد ولیعصر
شیخ شریف شاهرودی
شاهرودی خیابان پاچنار چهارراه امیریه گمرک مسجد سجاد
شیخ عبداله
مهدوی شاهرودی خوئی
خیابان مولوی ایستگاه ساعت مشیرالسلطنه. مسجد مشیرالسلطنه
حسن علی اثنی عشری
خمینی مسجد نائب علی
مجد خمینی، خوئی
دماوند
شیخ اردکانی خمینی تجریش
شیخ احمد کافی
خمینی، شاهرودی _
شیخ حسن کافی3 خمینی _
شیخ حسین خندقآبادی
خمینی _
شیخ نصیری " _
دکتر باهنر " _
علی اصغر مروارید
" _
نجم اعتمادزاده " _
سیدعبدالرسول حجازی
" _
سیدعبدالرضا حجازی
" _
شیخ محمد امامی کاشانی
" _
دکتر محمد مناقبی
میلانی
_
محمدتقی فلسفی
خوئی
_
جعفر خندقآبادی
خوئی
_
نظریه شنبه:شنبه نظری ندارد
نظریه یکشنبه: یکشنبه نظری ندارد
نظریه چهارشنبه
توضیحات سند:
1. آیتالله سیدابوالحسن رفیعى قزوینى، فرزند آقا سید ابراهیم قزوینى طالقانى در سال 1310 ق /1271ﻫ ش(که البته 1312 ق مشهورتر است)در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. دروس مقدماتى را در زادگاهش، در مدرسه صالحیه فرا گرفت. سطح فقه و اصول را نزد حاج ملاعلى طارمى و آیتالله ملاعلى اکبر تاکستانى فرا گرفت و در سال 1293 به تهران عزیمت کرد و در محضر استادان بزرگى همچون آیات: حاج شیخ عبدالنبى نورى، حاج میرزا مسیح طالقانى و محمد تنکابنى و شیخ محمدرضا نورى در اصول و فقه و از محضر آقا فاضل تهرانى شمیرانى و آقا میرزامحمود قمى، در منطق و فلسفه و عرفان بهره گرفت. و در محضر آقا میرزا هاشم اشکورى مصباحالانس و آقامیرزا ابراهیم زنجانى، علوم ریاضى و آقا حاج شیخ على رشتى، هیئت و اسطرلاب و هندسه را فرا گرفت.
آقا سید ابوالحسن در سال 1298 ﻫ ش به زادگاه خویش مراجعت کرد و بعد از توقفی یکساله، مجدداً به تهران بازگشت و به تدریس علوم عقلى و نقلى در مدرسه عبداللّه خان پرداخت. در سال 1300 با تأسیس حوزه علمیه قم و در حالى که به درس اصول و فقه مرحوم آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حایرى یزدى(ره) حاضر مىشد، خود نیز به تدریس پرداخت که پس از چندی، در سال 1304 ، به دستور استاد، محل درس خود را به مسجد بالاسر انتقال داد و در همان روزها، نگارش حواشى منظومه و رسائل را آغاز کرد. از شاگردان وى در قم مىتوان، آقا سید جلالالدین آشتیانى، آقا سیدرضى شیرازى، مرحوم میرزا محمد ثقفى تهرانى و دکترغلامحسین دینانى را نام برد.
وى در سال 1308 براى دومین بار به زادگاه خویش مراجعت کرد و حدود سى و دو سال، علاوه بر تدریس و اقامه جماعت در مسجد سلطانى، به حل امور و مرجعیت پرداخت.
آیتالله آقاسید ابوالحسن رفیعى قزوینى در سال 1339 به تهران بازگشت و تا پایان عمر خویش در تهران ماندگار شد. ایشان در دی ماه سال 1352 پس از یک دوره بیمارى دارفانى را وداع کرد و در رواق بالاسر حضرت معصومه علیهاالسلام، کنار مرقد مرحوم آیتالله العظمى حاج شیخ عبدالکریم حایرى به خاک سپرده شد. وى صاحب تألیفاتى همچون : حواشى بر اسفار، حواشى بر منظومه، رساله رجعت، رساله معراج، رساله معاد و غیره است.
2. شهید آیتالله حسین غفاری، فرزند عباس در سال 1296 ﻫ ش در روستای آذرشهر تبریز متولد شد. وی در 6 سالگی پدر را از دست داد و از همان اوائل جوانی مشغول به کار و تحصیل شد. مقدمات را در روستا نزد شیخ علی میرزا و محمد حسن منطقی فرا گرفت و پس از آن به تبریز رفت و در یک نجاری مشغول به کار شد و همزمان به تحصیل علوم دینی پرداخت. به علت تنگدستی به روستا مراجعت کرد و پس از مدتی تحصیل را کنار گذاشت و به کشاورزی مشغول شد. در سال 1322 به قم سفر کرد و تحصیلات خود را نزد آیات عظام: فیض قمی، خوانساری و بروجردی ادامه داد. مبارزات سیاسی وی از سالهای 1329 در دوران نهضت ملی با سفر به روستاها و سخنرانی در محافل مردمی علیه رژیم شاه آغاز شد. پس از کودتای 28 مرداد 1332 اقدام به انتشار مجله الدین والحیات کرد که پس از مدتی توقیف شد. در سال 1340 در افشای دسیسه رژیم در طرح انجمنهای ایالتی و ولایتی گامی موثر برداشت و طی سالهای 1342 - 1341 فعالیتهای سیاسی خود را همراه با امام(ره) به اوج خود رساند و در 15 خرداد 1342 دستگیر و زندانی شد. پس از آزادی در سال 1343 در مسجد الهادی فعالیتهای خود را ادامه داد. وی در طول سالهای 1345 تا 1350 نیز دستگیر و زندانی شد. وی در تیرماه 1353 دستگیر و به کمیته مشترک منتقل شد و با شکنجههای فراوان مورد بازجوئی قرار گرفت، آیت الله غفاری سرانجام پس از 7 ماه تحمل شکنجههای وحشیانه و پس از سالها مبارزه در 7 دی ماه 1353 به شهادت میرسد.
ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیتالله حاج شیخ حسین غفاری، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1380
3 حجتالاسلام حسن کافی، در سال 1307 ﻫ ش در مشهد متولد شد. ادبیات و سطوح عالیه را در مشهد مقدس از اساتید بنام حوزه همچون حضرات آیات شیخ هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی و ادیب نیشابوری دوم (شیخ محمد تقی) آموخت و پس از چندی رهسپار حوزه علمیه نجف اشرف شد و دروس عالی فقه و اصول را از اساتید آن دیار فرا گرفت. وی سپس به مشهد بازگشت و به تبلیغ دین پرداخت و در جریان ملی شدن صنعت نفت و مبارزات ضداستعماری مردم ایران، به نمایندگی مرحوم آیتالله کاشانی به افشای حقایق و ارشاد مردم مشغول شد. او از سال 1340 به بعد، در مشهد بر سخنرانی های خود افزود و چون به دلیل فشار ساواک، امکان ادامه فعالیت در مشهد را نداشت، به تهران مهاجرت کرد و به کار تألیف، تبلیغ و امامت جماعت مسجد حضرت علی (ع) در خیابان آذربایجان اشتغال یافت. در تهران به حمایت همه جانبه از حرکت امام خمینی (ره) و مبارزه علیه رژیم پرداخت و در این راستا دستگیر شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی توسط منافقین ترور و مجروح شد. او از سال 1370 به اقامه جماعت در مسجد قائم تهران ـ در خیابان سعدی و تألیف کتب متعدد پرداخت که برخی از آنها عبارتند از : تعالیم امام حسن مجتبی (علیهالسلام)، تعالیم امام هفتم در زبان دعا و حدیث، امام رضا اسوه صراط مستقیم، تعالیم پیامبر اکرم حضرت محمد (صلیالله علیه و آله) و مجموعه کافی در شناخت جسم و روح انسان.
شیخ حسن کافی در 30 بهمن 1379 بر اثر بیماری دارفانی را وداع گفت.
ر. ک : نشریه آئینه پژوهش، شماره 67، ص 134
منبع:
کتاب
آیتالله حاج سید محمد صادق لواسانی به روایت اسناد ساواک صفحه 245