موضوع: شیخ غلامحسین جعفری و سید عبدالرسول حجازی
تاریخ سند: 12 آذر 1347
موضوع: شیخ غلامحسین جعفری و سید عبدالرسول حجازی
متن سند:
به: 316 شماره: 33319 /20ه 3 از: 20ه 3 نامبرده بالا در تاریخ 5 /9 در مسجد جامع ضمن گفتار خود اظهار داشت ما درد دل خود را با چه کسانی در میان بگذاریم خدا می‌داند من همیشه در رنج و عذاب به سر می‌برم زیرا صدای ما به جایی نمی‌رسد و اولیای امور گوششان به کسی بدهکار نیست همیشه مردم را به بدخویی و خلاف عفت و بی‌حیایی سوق می‌دهند.در کشور عراق و کشور سوریه یک عده از جوانان و مردم فعالیت می‌کنند که جلو بی‌حیایی زنان لخت و عریان و مینی‌ژوپ پوش را بگیرند ولی در کشور ما که مملکت اسلامی و پایتخت شیعه است هرگونه بی‌حیایی و هرزگی و اعمال خلاف انجام می‌گیرد و کسی نمی‌تواند بگوید چرا این همه خلاف می‌کنید اگر ما و جوانان ما بگویند چرا این چنین خلافی را انجام می‌دهید او را تحت تعقیب قرار داده و می‌گویند تو به این شخص مغرض شده‌ای پس به چه کسانی باید بگوییم و کسی نمی‌تواند از این همه جنایات جلوگیری نماید مأمورین دولت خودشان روزه را می‌خورند چطور می‌توانند جلو کسان دیگر را بگیرند.
ما که نمی‌توانیم امر به معروف بکنیم و نمی‌گذارند اسلام را به مردم معرفی نماییم پس چه کنیم.
این کشور، کشور اسلامی و پایتخت شیعه و مملکت امام زمان است نباید چنین باشد ولی متأسفانه هر روز بدتر می‌شود بعد اضافه نمود امیدوارم صدای من به گوش اولیای امور برسد بعد از نامبرده سید عبدالرسول حجازی درباره میکروب صحبت کرد و گفت میکروب دهن سگ با آتش و نور آفتاب از بین نمی‌رود و چیزی که آن را از بین می‌برد خاک است بعد گفت ای مردم چرا بلند صلوات نمی‌فرستید من در خیلی جاها منبر رفته‌ام فقط در شهرستان خمین خوب و بلند صلوات فرستاده می‌شود سپس افزود تمام مراجع شما و آن مرجعی که شما از او تقلید می‌کنید می‌گویند هرگاه سگ دهنش را به چیزی بزند پس از شستن باید آن را خاک‌مال کرد والاّ پاک نمی‌شود.