صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: انتخاب هیئت اجرایی حزب ایران نوین

تاریخ سند: 31 اردیبهشت 1346


موضوع: انتخاب هیئت اجرایی حزب ایران نوین


متن سند:

از: 321 تاریخ:31 /2 /1346
به: ﻫ 4 شماره: 4363/ﻫ 4
موضوع: انتخاب هیئت اجرایی حزب ایران نوین

ساعت 1800 روز 27 /2 /46 شورای عالی حزب ایران نوین تشکیل جلسه داد و از 250 نفر منتخبین 40 نفر اشخاص مشروحه زیر به سمت اعضای اصلی هیئت اجرایی و 10 نفر عضو علی‌البدل انتخاب گردیدند.
امیرعباس هویدا، دکتر منوچهر کلالی، دکتر یگانه، محسن خواجه‌نوری، مهندس منصور روحانی، دکتر غلامرضا نیک‌پی،1جواد منصور، دکتر هوشنگ نهاوندی، مهندس ستوده، دکتر شاهقلی، دکتر محمود کشفیان، دکتر خطیبی، مهندس عبدالله انصاری،2 دکتر محمدعلی رشتی، دکتر عزت‌الله یزدان‌پناه،3 دکتر عدل طباطبایی،4 مهندس جلال نوری، مهندس ارفع،5 دکتر فریدون معتمدی[معتمدوزیری]، دکتر حسن زاهدی،6 دکتر کریم پاشا بهادری،7 دکتر سالور، دکتر سام، مهندس همایونفر، دکتر ضیاءالدین شادمان، دکتر فرهنگ مهر، مهندس امیرقاسم معینی،8 خانم دکتر فرخ رو پارسای، دکتر جواد سعید،9 خانم جهانبانی،10 مهندس احمد بلوری،11 خانم دکتر مهرانگیز دولتشاهی،12 خانم عذرا ضیائی، دکتر سبزواری، دکتر محسن آشتی، خانم صدیقه موسوی همدانی،13 عباس فروتن،14 محمد حجازی، محمدولی قرچلو،15 حیدر صائبی.16
اعضای علی‌البدل:
محمود روحانی،17 منوچهر سعید وزیری،18 خانم بزرگ نیا،19 مجید موسوی،20 دکتر فرهاد قهرمانی،21 خلیل کازرونی، ادیب سمیعی،22 منوچهر پزشکی،23 دکتر مهذب،24 عباس میرزائی.25

توضیحات سند:

1. غلامرضا نیک‌پی، فرزند اعزازالملک [عزیزالله] به سال 1308 ﻫ ش در اصفهان به دنیا آمد. در رشتۀ حقوق از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و دکترا را در رشته اقتصاد از دانشگاه لندن اخذ کرد. وی مشاغل زیر را بر عهده داشت:
رئیس اداره کل امور اقتصادى و آمار شرکت ملى نفت ایران از 1337 ش، عضو هیأت عاملۀ مؤسسۀ اقتصادى آسیا «اکافه»، وکیل دادگسترى، نمایندۀ ایران در کنگرۀ اول و چهارم نفت عرب، کنفرانس کار و سازمان کشورهاى صادرکنندۀ نفت و ششمین کنگرۀ جهانى نفت، معاون نخست‌وزیر در کابینۀ حسنعلی منصور، وزیر مشاور و معاون اجرایى هویدا، وزیر آبادانى و مسکن کابینۀ مذکور، شهردار تهران در سال‌هاى 48 تا 56، سناتور انتصابى اصفهان در مجلس سنا، عضو هیأت امناى دانشگاه اصفهان، عضو کانون بین‌المللى حقوقدانان، عضو انجمن نفت ایران، عضو هیأت امناى دانشکدۀ توسعه اقتصادى آسیا وابسته به سازمان ملل، عضو شوراى سازمان ایران نوین، قائم مقام غلامرضا پهلوى در امور اسب‌دوانى خرگوش دره (طبق اظهارات خودش)، عضو کانون وکلا، داراى نشان‌هاى درجه 1 همایون، درجه 3 تاج، درجه 1 سپاس، درجه 1 ورزش و درجه 1 لیاقت، دیپلماتیک کرۀ جنوبى، درجه 1 اصلاحات ارضى، مدال یادبود بیست ‌و پنجمین سال سلطنت شاه و مدال تاجگذارى.
در گزارشى در سال 1348 آمده است که وی به مدیریت کاخ جوانان دستور مى‌دهد که ضمن تماس با نمایندۀ دولت اسرائیل چند بورس یک ماهه براى مسئولین کاخ مذکور اخذ کند تا آنها بتوانند براى بررسى وضع جوانان اسرائیل به آن کشور بروند. برابر گزارش‌هاى موجود وى در زمان تصدى شهردارى تهران در خریدهاى خارجى به عنوان حق دلالى سوءاستفاده می‌کرده است. ساواک وى را طرفدار سیاست انگلستان معرفی کرده است. نیک‌پى پس از پیروزى انقلاب اسلامى از سوى دادگاه انقلاب در فروردین 1358 به اعدام محکوم و تیرباران شد.
رک: رجال عصر پهلوی؛ غلامرضا نیک‌پی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1385.
2. عبدالله انصاری، فرزند حسین، در سال 1304 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان البرز و دوره لیسانس را در دانشکده کشاورزی کرج و اقتصاد را در دانشگاه یوتا آمریکا گذراند. وی در سال 1325 در وزارت کار مشغول شد و مشاغل: قائم مقام رئیس ایرانی صندوق مشترک ایران و آمریکا، معاون وزیر مشاور، معاون اداری اصل 4 ترومن، معاون وزارت دارایی و خزانه‌دار کل، مدیر عامل سازمان آب و برق خوزستان، استاندار خوزستان، وزیرکشور و وزیر کار را عهده‌دار بود. گزارش‌های متعددی از سوءاستفاده‌های وی هنگام تصدی‌اش در سازمان آب و برق خوزستان وجود دارد. وی مشکوک به جاسوسی برای آمریکا و از اعضای حزب ملیون و ایران نوین بود. انصاری در جمعیت فراماسونری لژ مزدار عضویت داشت و به پاس خدمت به رژیم پهلوی نشان‌های جاوید، درجه 4 تاج، درجه 2 همایون و درجه یک سپاس را دریافت کرد.
3. عزت‌الله یزدان‌پناه در سال 1299 ﻫ ش به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در نور مازندران طی کرد و از دانشگاه تهران لیسانس علوم انسانی و از دانشگاه پاریس دکترا در رشتۀ حقوق گرفت. کار دولتی را در کمیسیون ارز در 1320 آغاز کرد و چند سال بعد به معاونت این اداره رسید. در دوره‌های 21 و 22 و 23 از طرف مردم شهسوار (تنکابن) به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. در 1349 معاون دبیرکل حزب ایران نوین و مدتی بعد به عنوان وزیر مشاور منصوب شد. وی در دورۀ 7 به نمایندگی مجلس سنا از تهران انتخاب شد. یزدان پناه در سال 1368 درگذشت.
اطلاعات شماره 14741، تیر 1354، ص 5
4. عبدالرضا عدل طباطبایی، فرزند عباسقلی در سال 1302 ﻫ ش در سراب به دنیا آمد. نمایندۀ دوره‌های 21 و 22 از سراب، گرمرود و میانه در مجلس شورای ملی بود. در لبنان و فرانسه به تحصیلات عالی مشغول شد و در رشته علوم اقتصادی از دانشگاه پاریس دکترا گرفت. پس از بازگشت سرپرست بخش حقوقی و اقتصادی سازمان صنایع کشور و عضو هیئت مدیره بنگاه توسعه امور صنعتی و معدنی، مشاور وزارت صنایع و معادن شد. سپس به خدمت دانشگاه درآمد و مدیریت مؤسسه تحقیقات اقتصادی دانشکدۀ حقوق را به همراه تدریس عهده‌دار شد.
(روزنامۀ اطلاعات‌، شمارۀ 11215، سال 1342 ش)
(اسناد ساواک - پرونده انفرادی)
5. حیدرعلى ارفع، فرزند زین العابدین فراماسونر و نماینده دوره‌هاى21 و 22 مجلس شوراى ملى از داراب، در سال1297هـ ش در شیراز متولد شد. در دانشکده‌هاى حقوق، ادبیات و کشاورزى تحصیل کرد، آنگاه عازم آمریکا شد و از دانشکده کشاورزى یوتا در رشته دفع آفات نباتى فارغ‌التحصیل شد. مدتى رئیس دانشگاه شیراز بود تا اینکه در دوره ششم مجلس سنا از همدان انتخاب و به عضویت هیئت رئیسه و کارپرداز آن منصوب شد. ریاست سازمان حفاظت جنگل و جنگلبانى ایران، بازرس وزارتى، ریاست هیئت مدیره و مدیر عامل سازمان تهیه مسکن کارمندان وزارت کشاورزى، عضو عامل اصلاحات ارضى، ریاست دادگاه ادارى و دانشکده کشاورزى شیراز، نایب رئیس مجلس شوراى ملى، سناتور انتخابى دوره ششم مجلس سنا از همدان، عضویت در کانون‌هاى مهندسین، مترقى و کلوپ روتارى، ریاست جامعه تحصیل‌کرده‌هاى کشاورزى، بازرس کل جمعیت شیر و خورشید سرخ، مؤسس و عضو شوراى مرکزى دفتر سیاسى هیئت اجرائى و رهبر فراکسیون پارلمانى حزب ایران نوین، عضو حزب مردم و تشکیلات فراماسونرى (استاد ارجمند لژهاى ژاندارک، دانش و سالاران لژ و سیرتا درجه 13 و 14 در لژ جویندگان کمال، سقراط و عطار نیشابورى) از مهمترین مشاغل و منصب‌هاى وى بود. او همچنین نشانهاى درجه 3 و 4 همایون و درجه 2 اصلاحات ارضى و تاجگذارى را دریافت کرد. برخى او را از طراحان لایحه اصلاحات ارضى مى‌دانند. حیدرعلى ارفع در سال 1354 بر اثر سکته قلبى درگذشت.
ر.ک: سالنامه کشور ایران، سال 1350، ص 774
اطلاعات، شماره 14901، سال 1354
6. حسن زاهدی، فرزند اسدالله در سال 1292 ﻫ. ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلاتش را در رشته حقوق در دانشگاه تهران ادامه داد و در دانشگاه کلمبیا نیز دکترای حقوق و علوم اقتصادی گرفت. از مشاغل وی می‌توان به معاونت وزارت دارایی، مدیرکل درآمدها در وزارت دارائی، نماینده دائمی ایران در سازمان ملل متحد، رئیس هیأت مدیره بانک کشاورزی و وزارت کشاورزی و وزارت کشور اشاره کرد. زاهدی طرفدار آمریکا و عضو حزب ایران نوین بود. در هنگام تصدی ریاست هیأت مدیره بانک کشاورزی چند پرونده اتهامی برای وی تشکیل شد. زاهدی در تشکیلات فراماسونری در لژهای ستاره سحر و اهواز عضویت داشت. زمان درگذشت وی مشخص نیست.
7. کریم پاشا بهادرى تبریزى، فرزند محمد در سال 1305 ﻫ ش در تبریز به دنیا آمد. وى پس از طى دورۀ ابتدایى مقطع متوسطه را در دبیرستان ایرانشهر به پایان رساند و از دبیرستان دارایى دیپلم، از دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران لیسانس روابط و حقوق سیاسى و از کالیفرنیا دکترا گرفت. نامبرده در سال 1326 به عنوان خبرنگار مخصوص انتشارات و رادیو به استخدام دربار درآمد. مشارالیه در مشاغل دیگرى از جمله وزارت کار سنا، معاون و رئیس مؤسسۀ علوم ادارى دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران، تدریس در مؤسسۀ علوم ادارى و بازرگانى دانشکده حقوق، منشى مخصوص مدیرعامل سازمان برنامه، با حفظ سمت رئیس دفتر سازمان برنامه، آجودان کشورى شاه، نمایندۀ مجلس شوراى ملى، معاون نخست‌وزیر و وزیر اطلاعات و جهانگردى به کار پرداخت.
کریم پاشا بهادرى در سال 1347 توسط فرح پهلوى به سمت ریاست دفترش انتخاب شد و از طرف وی در مسئولیت‌هاى دیگرى از جمله، عضو هیأت امناى دانشگاه آذرآبادگان، عضو شوراى عالى جمعیت حمایت از آسیب‌دیدگان از سوختگى، شوراى عالى جمعیت خیریۀ فرح، سازمان انتقال خون ایران، انجمن حمایت از کودکان، جمعیت طرفداران مراکز طبى کودکان، عضو هیأت امناى جشن هنر شیراز و عضو جمعیت کمک به جذامیان به کار پرداخت و از طرف اشرف به عنوان نماینده و رابط دولت با کلیۀ سازمان‌ها و مؤسسات تحت نظر اشرف انتخاب شد. نامبرده در سال 1347 با دختر شایستۀ سال ازدواج کرد و شایعات زیادى مبنى بر ارتباط غیراخلاقى وى با فرح پهلوى در سطح جامعه و مطبوعات خارجى مطرح بود که نهایتا همین مسأله باعث دخالت محمدرضا پهلوى و برکنارى او از ریاست دفتر فرح شد. مشارالیه در حزب ملیون و کانون مترقى عضویت داشت و عضو مؤسس حزب ایران نوین، عضو افتخارى جامعۀ حقوقدانان سیاسى آمریکا و عضو جامعۀ فارغ‌التحصیلان آمریکا بود و به عنوان منبع سازمان سیا و طرفدار غرب شهرت داشت. بهادری در تشکیلات فراماسونرى عضو لاینز بود و از طرف رژیم پهلوى نشان‌هاى متعددى از جمله، اول همایون، مدال پهلوى، 3 و 4 تاجگذارى دریافت کرد. ساواک در یک ارزیابى وى را فردى بخیل، حسود ـ قمارباز ـ عیاش ـ ولخرج و صدور چک بى‌محل‌ـ درویش مسلک ـ مخالف پیشرفت زیردستان و سطحى‌نگر می‌داند که تا حدى خل وضع مى‌باشد. کریم پاشا بهادرى در مشاغل گوناگون زد و بندهاى زیادى کرد از جمله با سوءاستفاده از نام فرح به تصرف اراضى منابع طبیعى نوشهر و ثبت آن به اسم خودش پرداخت. کریم پاشا بهادری به همراه همسرش هم‌اکنون در موناکو زندگی می‌کند.
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادى)
8. امیرقاسم معینی، فرزند محمود در سال 1304 ﻫ ش به‌دنیا آمد، از هنرسرای‌عالى مدرک مهندسى مکانیک ماشین گرفت و در سال 1325 به استخدام وزارت کار در آمد. وی به ترتیب در مشاغل: معاون و رئیس اداره کار تهران، رئیس اداره کاریابى، مدیر کل مشاغل، عضو هیأت مدیره بیمه‌هاى اجتماعى و معاونت فنى وزارت کار و امور اجتماعى فعالیت کرد.
معینى بنا بر توصیه جمشید آموزگار، عضو جمعیت دوستان تحصیلى ایرانشهر شد. در 1343 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین از شهرستان شاهرود به مجلس شورای ملی راه یافت و در 1345 به عنوان کارپرداز، در 1346 به عنوان منشى در انتخابات هیأت رئیسه مجلس انتخاب شد.
وی در دوره‌هاى 22 و 23 نیز با سوء استفاده از شناسنامه‌هاى غیرقانونى به مجلس راه یافت، در گزارش ساواک از قول مهندس کشتکار چنین معرفى شده است: «نامبرده در حزب ایران نوین به همراه چند نفر دیگر توسط سیا حمایت مى‌شوند تا اهداف مورد نظر امریکا را محقق نمایند.»
وى داراى فساد اخلاقی بود و در دوران نمایندگى مجلس شورای ملی این مساله تشدید شد. وى قائم مقام دبیر کل حزب ایران نوین بود و در 1351 به عنوان وزیر کار و امور اجتماعى برگزیده شد. معینی در 1356 ابتدا، وزیر کشور و سپس وزیر کار شد.
معینى با بخش 342 ساواک رابطه‌اى تنگاتنگ داشت و به عضویت باشگاه ورزشى شاهنشاهى در آمده بود. وی در 1354 از طرف وزیر علوم و آموزش عالى، به عضویت هیأت امناى مجتمع آموزشى صنعتى انتخاب شد. وى نشان‌هاى جشن‌هاى 2500 ساله، 25 سال سلطنت، تاجگذارى، درجه یک کار، درجه سه همایون و نشان درجه یک همایون را دریافت کرده بود.
9. جواد سعید فرزند کاظم در 1302 ﻫ ش در کربلا متولد شد، پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى و متوسطه در سارى و تهران وارد دانشگاه تهران شد و دکتراى خود را دریافت کرد، سپس براى ادامه تحصیل عازم فرانسه شد و دوره تخصصى را در دانشگاه پزشکى پاریس به پایان رسانید. وی پس از بازگشت به تهران در بهدارى راه‌آهن مشغول به کار شد و تا ریاست بهدارى اداره کل راه‌آهن در تیر ماه 1341 ترقى کرد، سپس در دوره بیست و یکم مجلس شوراى ملى به مجلس راه یافت و حدود ده سال نیابت ریاست این مجلس را به عهده داشت و پس از آن به ریاست مجلس شوراى ملى رسید.
وى از مؤسسین کانون مترقى و حزب ایران نوین و از اعضاى شوراى سلطنت و دبیر کل چهارم حزب رستاخیز بود. جواد سعید پس از پیروزى انقلاب اسلامى به حکم دادگاه انقلاب در 18 /2 /1358 اعدام شد. او عضو هیئت امناى مرکز آموزش مدیریت دولتى دارای نشان تاج و همایون و از سهامداران بزرگ کارخانجات مختلف ایران بود.
(اسناد ساواک - پرونده انفرادى)
10. شوکت‌الملک جهانبانی نماینده دوره‌هاى 21 و 22 و 23 تهران در مجلس شوراى ملى و سناتور دورۀ هفتم مجلس سنا در سال 1287 ﻫ ش در تهران متولد شد. تحصیلاتش را در فرانسه به پایان رساند. مدت‌ها نظامت دبیرستان شاهرضاى مشهد را عهده‌دار بود و پنج سال کارمند بانک ملى بود. وی سمت‌هایی چون دبیر کل جمعیت خیریه فرح پهلوى، نایب رئیس شوراى ورزشى بانوان ایران، عضویت در هیئت مدیره بانوان فرهنگى و طرفداران پیش‌آهنگى را در سابقه خود دارد. وی ریاست شوراى زنان حزب ایران نوین را در اختیار داشت.
11. احمد بلورى آزاد، فرزند على‌اکبر در سال 1301 ﻫ ش در تهران متولد شد. وی که در رشته مهندسى شیمى تحصیل کرده بود، از کارمندى آزمایشگاه شروع و تا سناتورى مجلس سنا در ادوار پنجم و ششم پیش رفت. نامبرده از اعضاى حزب دمکرات ایران و سپس عضو حزب ایران نوین بود.
(اسناد ساواک - پرونده‌ انفرادى)
12. مهرانگیز دولتشاهی در سال 1296 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. وی فرزند دوم محمدعلى میرزا شکوه‌الدوله وزیر اسبق پست و تلگراف و تلفن و مادرش اخترالملوک هدایت دختر اعتمادالملک هدایت است. تحصیلات ابتدایى را در مدرسه زرتشتیان و متوسطه را در مدرسه آمریکایى‌ها به پایان رساند و سپس براى ادامه تحصیل راهى آلمان شد. در 1318 با مهندس انصارى رئیس اسبق بنگاه مستقل برق ازدواج کرد. وی که در 1320 به اتفاق همسرش به آلمان سفر کرده بود تا کارخانه ذوب آهن را تحویل بگیرد، به لحاظ همزمانى مسافرتش با جنگ جهانى دوم مدت 5 سال در آنجا توقف کرد و با استفاده از این فرصت در دانشکده علوم هایدلبرگ به تحصیل پرداخت و پس از اخذ مدرک دکترا به ایران مراجعت کرد. در 1333 به عنوان کارشناس در بنگاه عمران و اصلاحات اجتماعى مشغول کار شد و به ریاست اداره آموزش اجتماعى بنگاه مذکور رسید. در دوره‌هاى 21 و 22 و 23 از کرمانشاه به نمایندگى مجلس شورای ملی انتخاب شد و مدت‌ها دبیر شوراى عالى جمعیت‌هاى زنان ایران بود. وى مؤسس و رئیس جمعیت راه نو بانوان بود و در انجمن معاونت زنان، سازمان زنان، سازمان زنان دمکرات ایران، انجمن حمایت زندانیان، جمعیت خیریه فرح پهلوى و سازمان شاهنشاهى خدمات اجتماعى عضویت داشت و چندى نیز مسئول کمیسیون بین‌المللى سازمان زنان ایران بود، اولین سفیر زن ایرانى در سال 1355 ش در دانمارک بود که مدت‌ها به نمایندگى از ایران در شوراى بین‌المللى زنان شرکت داشت و هفت سال و سه ماه رئیس شوراى مذکور بود. وی مسافرت‌هاى متعددى به کشورهاى سوئیس، فرانسه و اسرائیل و چند کشور آسیایى براى شرکت در سمینارهاى مختلف داشت. دولتشاهى مقالات متعددى در مجلات داخلى به رشته تحریر درآورده است. وی در سال 1387 در پاریس درگذشت. اطلاعات، ش 14949، 1354
(اسناد ساواک - پرونده‌ انفرادى)
13. صدیقه بیگم موسوی همدانی، فرزند ابوالقاسم در سال 1307 ﻫ ش در کرمانشاه به دنیا آمد، تحصیلات خود را تا لیسانس فیزیک از دانشکده علوم دانشگاه تهران و لیسانس آموزش از دانشکده ادبیات دانشسرایعالى ادامه داد. وى 1330 دبیر دبیرستان شاهدخت کرمانشاه، 1335 رئیس دارالترجمه اداره مشاغل و کاریابى وزارت کار، 1336 دبیر دبیرستان‌هاى قزوین، 1337 دبیر دبیرستان رضاشاه تهران، 1342 رئیس هنرستان فرح پهلوى، 1347 مدیرکل شهردارى تهران، 1348 معاون آموزش و پرورش گیلان، 1349 معاون پیشکارى شمس پهلوى، 1350 راهنماى تعلیماتى وزارت آموزش و پرورش، 1350 تحصیل در دانشگاه پدافند ملى، یکسال و نیم معاون بنیاد نیکوکارى شمس پهلوى، مدیر مسئول و سردبیر ماهنامه مهر کودک، راهنماى تعلیماتى آموزش و پرورش ناحیه 9 تهران و مدیرکل دفتر آموزش کودکستانى و دبستانى بود. وی سابقه همکارى با رادیو ایران را نیز داشت. در مصاحبه‌اى در خرداد 1351 در ارتباط با فعالیت‌هاى سیاسى و اجتماعى خود گفت: «حدود یکسال و نیم از آبان 1330 تا فروردین 1331 عضو آزمایشى سازمان جوانان حزب منحله توده بودم و بعد از آن تا 28 مرداد 32 عضو رسمى سازمان مزبور شد. بعد از 28 مرداد 32، در سال 38 یا 39 به مدت 2 یا 3 سال عضو انجمن ایران و آمریکا بود و به علت عدم فعالیت عضویت وی قطع شد. در سال 40 به عضویت انجمن بانوان فرهنگى درآمد و تا سال 42 فعالیت داشت در سال 40 عضو انجمن زنان دانشگاهى وابسته به جمعیت بین‌المللى زنان دانشگاهى درآمد و در آن مسئولیت عضو هیأت مدیره، مسئول روابط عمومى و انتشاراتى این انجمن بود ... در فاصله سال 39 تا 42 سرپرست کانون نشاط دختران وابسته به دبیرستان رضاشاه ... از سال 42 بعنوان عضو موسس در حزب ایران نوین بود و مدت 9 سال عضو شوراى مرکزى این حزب، 3 سال رئیس هیئت اجرائى شوراى زنان حزب و بعد از آن عضو هیئت اجراى شوراى زنان حزب ایران نوین، 2 سال عضو هیئت اجرائى مرکزى حزب، 3 سال در سازمان جوانان و در سال 51 عضو شوراى مرکزى عضو هیئت اجراى قسمت زنان و عضو کمیته آموزشى حزب بود"
(اسناد ساواک - پرونده انفرادى)
14. عباس فروتن، فرزند محمد در سال 1303 ﻫ ش در کرمان به دنیا آمد. پس از سپری کردن مقطع ابتدایی در دبستان ادب، از دبیرستان پهلوی دیپلم گرفت و دانشسرای مقدماتی را در کرمان به پایان رساند و در وزارت فرهنگ و هنر آموزگار شد. وی در سال 1326 به تهران منتقل شد و در دبستان رشدیه و اداره تعلیمات اجباری و دایره آمار و تبلیغات به کار پرداخت و در سال 1331 از دانشگاه تهران لیسانس فلسفه و علوم تربیتی دریافت کرد.
وی در سال 1329 به عنوان افسر وظیفه در ارتش مشغول خدمت شد، ولی به دلیل گرایش‌های کمونیستی پس از یکسال از ارتش اخراج و مجدداً در آموزش و پرورش به تدریس مشغول شد. در سال 1330 با توصیه حسین مکی نماینده مجلس و اعمال نفوذ قدوه صدر، دبیر جبهه ملی توسط دکتر سنجابی وزیر فرهنگ به معاونت اداره کل نگارش منصوب شد. عباس فروتن در سال 1330 مدیر روزنامه شهرآرا بود و در سال 1332 با روزنامه آتش، خواندنیها و آشفته همکاری داشت.
وی در سال 1337 به‌ دلیل فساد اخلاقی از رادیو تهران اخراج گردید، وی در سال 1338 رئیس اداره کار کرج و در سال 1339 معاونت اداره انتشارات و رادیو و رئیس قسمت تبلیغات سازمان نگهبانان آزادی ـ وابسته به حزب زحمتکشان ـ بود و در سال 1340 معاون سیاسی اداره کل تبلیغات رادیو را بر عهده داشت. در سال 1342 با سفارش معینیان وزیر مشاور به مدیر کلی اداره انتشارات و رادیو انتخاب شد و در سال 1343 معاون وزارت اطلاعات و همزمان سرپرست آن وزارتخانه بود.
فروتن عضو هیئت اجرایی و شورای مرکزی و مسئول تبلیغات و انتشارات شورای داوری بود و در هیئت رسیدگی به اعمال خلاف حیثیت و شئون شغلی و اداره کارمندان دولت در وزارت اطلاعات عضویت داشت و مشاور وزیر آب و اطلاعات و جهانگردی نیز بود.
وی در حزب ایران نوین عضویت داشت و در روزنامه ندای ایران نوین مسئول انتشارات و تبلیغات بود و در دوره‌های 22 و 23 کاندیدای نماینده حزب مردم در مجلس شورای ملی و در انتخابات دوره 24 کاندیدای حزب مردم در تهران بود.
عباس فروتن فردی بهائی و از دوستان نزدیک عبدالکریم ایادی، پزشک مخصوص محمدرضا پهلوی بود. همسر وی اهل یوگسلاوی و تابعیت آن کشور را داشت. وی در اکثر سفرها با شاه همراه بود و از طرف او نشان‌های درجه 3 و 4 همایون، درجه 3 اصلاحات ارضی و تاجگذاری دریافت کرد. عباس فروتن در تشکیلات فراماسونری عضو لژ ایران بود.
(اسناد ساواک - پرونده انفرادی)
15. محمدولی قراچورلو، فرزند حسین در سال 1298 ﻫ ش در رضی‌آباد ورامین به دنیا آمد. از دبیرستان صنعتی دیپلم گرفت و تحصیلات عالی خویش را در هنرسرایعالی (دانشکده صنعتی) به پایان رساند و دو سال نیز در رشتۀ حقوق تحصیل کرد. از سال 1325 وارد کارهای دولتی شد و به مشاغل زیر رسید:
ریاست اداره کار کرج، بازرس وزارتی، رئیس اداره کل کاریابی، معاون و کفیل اداره کل بازرسی و بازرس عالی وزارتی، معاون و کفیل اداره کل کار استان ششم (خوزستان)، ریاست اداره کل کار و سرپرست بیمه‌های اجتماعی استان آذربایجان، بازرس عالی وزارتی و رئیس اداره کل کار استان دهم (اصفهان 2 بار)، ریاست اداره کل کار و سرپرست اداره بیمه‌های اجتماعی استان دوم (مازندران)، مشاور عالی وزارت کار و بیمه‌های اجتماعی کارگران، مدیر کل وزارت کار و خدمات اجتماعی و سرپرست بیمه‌های اجتماعی و اداره کل کار امور اجتماعی استان تهران و اداره کل وصول حق بیمه، نماینده و عضو هیأت رئیسه دوره‌های 21 و 22 و 23 مجلس شورای ملی از تهران و عضو مؤسس جمعیت شیر و خورشید تهران. بنابر سوابق موجود وی در 1323 عضو نهضت ملی به رهبری سرلشکر حسن ارفع و حزب دمکرات و محافظ مسلح مظفر فیروز (معاون قوام‌السلطنه) بوده و در جریانات کارگری به نفع رژیم و حاکمیت پهلوی فعالیت می‌کرده است. وی مدتی نیز قائم‌مقام وزیر کار بود و به اخذ نشان درجۀ 5 سپاس نائل شده بود. مخالفان وی مدعی بودند که قراچورلو عضو حزب توده و جزو گارد شلوار کوتاه قوام‌السلطنه بوده و با سمت دون‌پایه در زمان قوام در وزارت کار استخدام و با دکتر علی امینی همکاری داشته است.
او متهم بود که در سال 1338، هنگام تصدی‌اش در ادارۀ کار و امور اجتماعی اصفهان، مبلغ 210 هزار تومان از صاحبان کارخانجات رشوه گرفته که از نظر ساواک تأیید نشده است. او در دوران نمایندگی ریاست کمیسیون کارپردازی مجلس شورای ملی را در اختیار داشت. وی همچنین رابط حزب ایران نوین و جمعیت شیر و خورشید بود و در 1355 با اشتغال وی در مشاغل حساس این جمعیت موافقت به عمل آمد. ساواک او را فردی زد و بندچی، طالب قدرت، مقام، جاه و پول و دارای انحرافات جنسی شمرده است. (اسناد ساواک - پرونده انفرادی)
مجلۀ پهلوی نامه، ش 4، سال 1350 ش
16. حیدر صائبی، فرزند محمود در سال 1300 ﻫ ش در خوانسار متولد شد، پس از اتمام تحصیلات به سمت کارگرى وارد کمپانى زیمنس آلمان در تهران شد و در 1325 به عنوان استاد برق به کارخانه سیمان رى منتقل گردید. مشاغل وی عبارت بودند از: دبیر سندیکاى کارگران، نماینده کارگران در شوراى کارگاه، نماینده کارگران استان تهران در شوراى حل اختلاف وزارت کار، نماینده کارگران استان تهران در هیأت بازرسى بیمه‌هاى اجتماعى. وى در تشکیل سندیکاى کارگران کارخانه سیمان و تشکیل شرکت تعاونى کارگران آن کارخانه نقش‌ داشت. حیدر صائبی دارای نشان مخصوص قیام 28 مرداد از شاه و از فعالان حزب ایران نوین در جامعه کارگرى ایران و عضو شوراى مرکزى حزب مذکور بود. وی دوره‌های 21، 22و 23 نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی بود.
(اسناد ساواک - پرونده‌ انفرادى)
17. محمود روحانى، فرزند زین‌العابدین در سال 1290 ﻫ ش در فردوس متولد شد. وى در دوره‌هاى 21 و 22 مجلس شورای ملی، نماینده شهرهاى طبس و فردوس بود.
(اسامى و مشخصات نمایندگان مجلس شوراى ملى در 24 دوره قانونگذارى، ص 73)
18. منوچهر سعیدوزیرى، فرزند علی نقی در سال 1299 ﻫ ش در زنجان متولد شد. تحصیلات عالى را در رشته فیزیک و فلسفه ادامه داد و از 1316 به نویسندگى روى آورد. وی سال‌ها در مطبوعات به عنوان نویسنده و سردبیر فعالیت کرد که از آن جمله می‌توان به سردبیرى روزنامه اطلاعات اشاره کرد. برخى از مشاغل وی عبارت بودند از: مدیر کل وزارت کشاورزى، مشاور عالى وزیر کشاورزى، مشاور عالى مدیر کشاورزى، عضو هیأت مدیره مخابرات، عضو هیأت اجرایى حزب مردم، عضو شوراى مرکزى حزب ایران نوین، رئیس کمیته امور روستائیان حزب رستاخیز، عضو جمعیت یاران، مدیر مسئول روزنامه آذرآبادگان (ارگان فرقه دمکرات آذربایجان) و عضو لژ ماسونى کسرى.
منوچهر سعیدوزیری طى سال‌هاى 1320 تا 1332 از اعضاء فعال حزب توده بود و پس از کودتاى 1332 با اقدامات دو تن از مسئولین بانک کشاورزى تبرئه شد. وی تألیفاتى از جمله «رهبرى شاهنشاهى و نفى اقدامات مشترک جبهه ملى و حزب توده و آخوندها» و همچنین کتاب «شاهنشاه در انقلاب سفید» را که برنده جایزه اول سلطنتى شد در دهه چهل منتشر کرد. وی که از قماربازان حرفه‌اى بود، داراى نشان اصلاحات ارضى بود. سعید وزیری طرحى براى تقسیم املاک سلطنتى در جریان اصلاحات ارضى ارائه داده بود. وی ریاست انتشارات بانک کشاورزى و سپس سرپرستى اداره کل اطلاعات و آمار و انتشارات آن وزارتخانه را بر عهده داشت. سعیدوزیرى همچنین نماینده مجس شوراى ملى از ابهر در دوره‌هاى 21، 22 و 23 بود. سعیدوزیری در اسفند 1392 در تهران درگذشت. اطلاعات، ش 11190، 1372 ﻫ ش ؛ کیهان، ش 6039، 1342
(اسناد ساواک - پرونده انفرادى)
19. صدرالملوک بزرگ‌نیا، مشهور به صدرى بزرگ نیا، نماینده دوره‌هاى 22 و 23 مجلس شوراى ملى از خواف، در وزارتخانه آبادانى و مسکن فعالیت می‌کرد. وی ریاست اداره مددکارى شهرى و امور اجتماعى را نیز به عهده داشت و عضو هیئت مدیره جمعیت راه نو بود. بزرگ نیا به عنوان نماینده افتخارى در مجلس مؤسسان سوم 1346 برگزیده شده بود.
20. عبدالمجید موسوی در سال 1302 ﻫ ش در زنجان متولد شد. وی از دانشکده حقوق لیسانس گرفت و در رشته علوم ادارى فوق‌لیسانس دریافت کرد؛ مشاغل خود را از وزارت کار آغاز و به ترتیب عهده‌دار کارهاى زیر شد:
کارمند حل اختلافات، رئیس اداره حقوقى و بیمه، رئیس اداره کاریابى تهران، رئیس اداره کارگزینى وزارت کار و دبیرکل سازمان هدایت فارغ‌التحصیلان کشور و رئیس دفتر تشکیلات وزارت کار، ریاست کمیسیون استخدام مجلس و عضو حزب رستاخیز ملت ایران. وی نماینده دوره‌هاى 21 و 22 و 23 در مجلس شوراى ملى بود.
روزنامه نداى ایران نوین، شماره 717، سال 1346
روزنامه آیندگان، شماره 2236، سال 1354 ش
21. فرهاد قهرمان، در سال 1304 ﻫ ش در مشهد متولد شد. از دانشگاه تهران لیسانس حقوق گرفت و در دانشگاه کالیفرنیا و مینسوتای آمریکا تا اخذ درجۀ دکترای اقتصاد کشاورزی به تحصیل پرداخت. از 1333 تا 1337 استادیار دانشگاه مینسوتا و از 1337 تا 1343 رئیس قسمت کشاورزی دفتر اقتصادی سازمان برنامه بود. وی معاون امور عمران روستائی سازمان برنامه (از 1344 تا 1345) بود و ریاست گروه آبیاری و سدسازی سازمان برنامه را تا یک سال بعد بر عهده داشت. از 1340 تا 1347 در دانشگاه ملی (شهید بهشتی) به تدریس اقتصاد پرداخت. وی از بورس تحصیلی اصلاحات ارضی دانشگاه ویسکاسون آمریکا در 1953 استفاده کرد و در کانون اقتصاد کشاورزی آمریکا عضویت یافت. وی نمایندۀ دوره‌های 22 و 23 تربت‌جام در مجلس شورای ملی بود.
(سالنامۀ کشور ایران، 1350، ص 782، 783)
22. نادر ادیب سمیعى، فرزند ربیع در سال 1300 ﻫ ش در رشت متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در رشت و دوره دبیرستان را در دبیرستان البرز تهران گذراند و از دانشگاه تهران لیسانس حقوق قضایی دریافت کرد. وى نماینده دوره‌هاى 21 تا 23 مجلس شورای ملی از لنگرود بود. ادیب سمیعی پس از بازگشت از آمریکا مدت‌ها ریاست بانک کشاورزى شهرهاى طالش، محلات، فومن، لنگرود و رودسر را عهده‌دار بود. وی عضو حزب ایران نوین و رستاخیز بود و در جمعیت فراماسونری لژ خورشید عضویت داشت. ادیب سمیعی دارای نشان‌های همایون و اصلاحات ارضی بود.
ر.ک: روزنامه اطلاعات، شماره 11227، سال 1342
23. منوچهر پزشکی، فرزند احمد در سال 1306 ﻫ ش در تبریز متولد شد. وی از دانشکده حقوق در رشته قضایی فارغ‌التحصیل شد و سپس به خدمت دادگستری درآمد و مناصب زیر را احراز کرد:
دادیار دادسرای تهران، بازپرس دادسرای تهران و مستشار دیوان کیفر. او که معاون بازرسی دبیر کل حزب ایران نوین بود، بازرسی کل حزب رستاخیز را تا زمان انحلال آن برعهده داشت. پزشکی نماینده دوره‌های 21 تا 24 مجلس شورای ملی از تبریز بود. وی عضو جمعیت فراماسونری لژ هاتف بود.
(اسناد ساواک - پرونده انفرادی)
24. سیدجواد مهذب، فرزند احمد در سال 1301 ه‍ ش در شیراز متولد شد. پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسى و اقتصادى دانشگاه تهران راهى آمریکا شد و فوق‌لیسانس علوم سیاسى را از دانشگاه ایندیانا و دکتراى علوم ادارى را از دانشگاه کالیفرنیاى جنوبى اخذ کرد.
پس از بازگشت به تدریج مشاغل زیر را عهده دار شد:
قاضى دادگسترى، استاد و کفیل مؤسسۀ علوم ادارى و بازرگانى دانشگاه تهران، مشاور سرپرست ادارات بانک مرکزى ایران، مشاور و رئیس کل بانک مرکزى ایران، رئیس مؤسسۀ علوم بانکى ایران، عضو هیأت رئیسه مجلس شورای ملی در دورۀ نمایندگى، عضو شوراى عالى آموزش و پرورش، عضو و دبیر هیأت امنای دانشگاه پهلوى شیراز، معاون طرح‌ها و بررسی‌هاى وزارت آموزش و پرورش، عضو مجمع عمومى بنگاه حمایت مادران و نوزادان، عضو کمیتۀ تهیۀ آئین‌نامه و مقررات سازمان استخدامى و بازنشستگى کشور، عضو مؤسس شوراى عالى و هیأت اجرایى حزب ایران نوین، عضو حزب رستاخیز، عضو انجمن بین‌المللى لاینز و عضو تشکیلات فراماسونرى لژ دانش.
وى نشان‌هاى درجه 3 تاج و درجه 3 همایون، درجه 1 سپاس و مدال تاجگذارى و 25 سال سلطنت شاه را دریافت کرد و مستغلات متعددى در استان فارس داشت. مهذب داماد تیمسار کمال رئیس ادارۀ دوم ارتش بود. وی نمایندۀ دوره‌هاى 21 و 22 فسا در مجلس شوراى ملى بود.
کیهان سال، ش 11، سال 1351 ش، ص 143
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادى)
25. محمدحسین عباس میرزایی در سال 1300 ﻫ ش در تهران متولد شد. در 1317 به خدمت کارخانۀ دخانیات درآمد و به سمت استاد کار قسمت تعمیرات فنی منصوب شد. در 1328 به سمت نمایندۀ کارگران در شورای عالی کار انتخاب و تا سال 1341 در تمام ادوار به نمایندگی کارگران در این شورا برگزیده شد. او ریاست هیئت مدیره خانۀ کارگر وابسته به حزب ایران نوین را در اختیار داشت. عباس میرزایی در دوره‌های 22 و 23 نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی بود.
(ندای ایران نوین، شماره 708، 1346ش)

منبع:

کتاب دکتر فرهنگ مهر به روایت اسناد ساواک صفحه 136

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.