تاریخ سند: 12 دی 1357
موضوع: نورمحمد مودودی
متن سند:
از: ت تاریخ:12 /10 /1357
به: ﻫ 3 . 341 شماره: 3146/ت
موضوع: نورمحمد مودودی
روز 24 /9 /57 مبلغ هنگفتی از طرف آقای محسن پزشکپور1 نماینده مجلس شورای ملی جهت نورمحمد مودودی ساکن تایباد ارسال شده که به ظاهر جهت تشکیل شعبه حزب پانایرانیست2 در تایباد بوده لکن در اصل به منظور هزینه تبلیغات مضره برعلیه رژیم و برله خمینی است که از این مبلغ مقداری در اختیار حسین بهروز و حاجیکریم کریمدادی قرار گرفته تا صرف هزینههای تبلیغاتی نمایند.
نظریه یکشنبه . تحقیق در مورد صحت یا سقم موضوع ادامه دارد.
نظریه ت . نظریه یکشنبه تأیید می شود.
توضیحات سند:
1. محسن پزشکپور، فرزند حسین در سال 1306 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. وی دارای لیسانس رشته قضایی از دانشکده حقوق دانشگاه تهران بود، فعالیت مطبوعاتی را از سال 1329 آغاز و طی این مدت با نشریات ساسان و ندای پان ایرانیسم همکاری داشت و مدتی نیز مدیر خاک و خون، ارگان حزب پانایرانیست بود. در دوره پهلوی نشان اصلاحات ارضی را دریافت کرد و در دو دوره (22 و 24) عضو مجلس شورای ملی و عضو هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری نیز بود. وی از افرادی است که به بنیانگذاری حزب پان ایرانیسم کمک کرد و زمانی که حکومت پهلوی، حزب رستاخیز ملت ایران را، تنها حزب قانونی شناخت و حزب پانایرانیست منحل شد، پزشکپور به حزب رستاخیز پیوست، اما در سال 1356 به عضویت کمیته پارلمانی دفاع از حقوق بشر درآمد و از دولت انتقاد میکرد. در سال 1357 او با این ادعا که حزب رستاخیز مسئول بسیاری از « بحرانهای جامعه ایرانی» است از حزب رستاخیز استعفا کرد و تجدید فعالیت حزب پان ایرانیست را اعلام نمود و این در حالی بود که حزب پانایرانیست به رهبری محسن پزشکپور پس از سیام تیرماه 1331 به طور علنی جانب شاه را گرفت و پس از کودتای 28 مرداد 1332 با انتشار روزنامه «خاک و خون» همکاری با حکومت را گسترش داد. در آستانهی پیروزی انقلاب اسلامی نمایشهای آزادیخواهانهای انجام داد، ولی مورد توجه هیچ یک از جناح های ملی و مذهبی قرار نگرفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی روند مخالفت با نظام اسلامی را برگزید و در همین راستا مدتی در خارج از کشور به فعالیت پرداخت ولی در سالهای پایانی عمرش درحالی که از عملکرد گذشتهاش نادم و پشیمان بود شرمگینانه به کشور بازگشت و سرانجام در سال 1389 در تهران درگذشت.
2. حزب پانایرانیسم: در دیماه سال 1325 به نام مکتب پانایرانیست و در سال 1326 به نام حزب پانایرانیست به رهبری محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، داریوش همایون، علینقی عالیخانی، داریوش فروهر و ... تأسیس شد و در سال 1330 با نهضت ملّی شدن صنعت نفت، پانایرانیستها جانب دربار و منافع انگلیس را گرفتند، لذا در آن با انشعاب داریوش فروهر با عنوان حزب ملت ایران بر پایه پانایرانیسم تأسیس شد و حزب پانایرانیست به رهبری محسن پزشکپور مدافع شاه و دربار بود. با تأسیس حزب رستاخیز، حزب پانایرانیست به رستاخیز پیوست. پانایرانیستها معتقدند که جهان به ناسیونالیسم آگاه میگراید [...] جنبشهای ملی را فقط عناصر مؤمن به ناسیونالیسم میتوانند به سوی پیروزی رهبری کنند. با پیروزی انقلاب اسلامی رهبری و رهبران حزب به غرب پناهنده شدند. (ر.ک تاریخ سیاسی بیست و پنج ساله ایران صفحات 153و154)
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 21 صفحه 110
