گزارش
تاریخ سند: 4 اسفند 1340
گزارش
متن سند:
تاریخ:4 /12 /1340گزارش
محترماً به عرض می رساند طبق معمول، دیروز در ساعت 4 بعد از ظهر در مسجد شعبان حضور به هم رسانیده آقایان مولانا- میرزا یحیی – و انزابی یکی بعد از دیگری به منبر رفته سخنرانی مذهبی ایراد [نمودند؛] آقای انزابی ضمن سخنرانی، از قرآن در مورد عدم استقلال یهودیان آیه آورده اظهار داشت: «قرآن ما دروغ نیست برای 4 میلیون نفوس استقلال که دولت بزرگ داده اگر دست به پشت آنان نگذارند عرب‌ها آنها را در فلسطین می‌خورند حالیه که می بینید دستهای بزرگ از بهاییان،1 که ناموس و شرف خود را برای تبلیغ مذهب کذایی فعالیت می کنند پشتیبانی میکند؛ ما مسلمانان اگر دست خود را به خون این بی‌ناموسها آلوده کنیم اخلال در نظم تلقی می‌شود. کاش دولت و بزرگان مملکت از این عناصر مفسد و فتنه پشتیبانی نمی کردند سه چهار دقیقه اجازه می دادند مسلمانان خون ناپاک آنها را می ریخت. دولت یا بزرگان مملکت چنانچه پشتیبانی از این ماجراجوها نمی کند، برای چه در دستگاههای دولتی کار داده و امور مسلمانان را به دست آنها سپرده باید همه بهائیان از دستگاههای دولتی اخراج شوند. در ساعت 4 /1 6 مجلس خاتمه پذیرفت.2
رونوشت برابر اصل است.
توضیحات سند:
1. بهائیت و بهائیان: پیروان میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله که او را مؤسس شریعت تازه و موعودی که باب بشارت ظهور او را داده می‌دانند. تعلیمات و آموزه‌های بهاءالله که بیشتر توسط پسرش عباس افندی معروف به عبدالبهاء منتشر گردید مخلوطی از عرفان اسلامی و برخی از نتایج حکمت و معرفت اروپا در قرن 19 است. بهائیان معتقدند که بعد از حضرت محمد (ص)، باب و بعد از وی میرزا حسینعلی بهاءالله به عنوان مظهر الهی به عالم آمده‌اند. اما می‌گویند که بعد از بهاءالله لااقل تا هزار سال دیگر مظهر الهی در عالم نخواهد آمد. مبادی عمده اخلاقی بهائیان عبارت است از: وحدت افراد عالم، مساوات زن و مرد و مخالفت با تعصبات ملی و دینی. آنها نماز خاص دارند که هر روز سه نوبت می‌خوانند و روزه آنان خاص 19 روز آخر هر سال می‌باشد. مراکز مهم اجتماعات رسمی آنها حظیره‌القدس نام دارد. بسیاری از مورخان و محققان تاریخ معاصر ظهور فرقه‌های بابیه و بهائیه را از نتایج فرقه‌سازی استعمار اروپاییان در کشورهای مسلمان می‌دانند. همگامی این فرق با سیاست‌های استعماری بیگانگان تأیید بر این مدعا است. فرقه ضاله بهائی در دوران حکومت پهلوی به اوج نفوذ و اقتدار خود در ایران رسید. ارتشبد حسین فردوست، رئیس دفتر ویژه اطلاعات محمدرضا شاه معتقد است رضاخان با بهائیان روابط حسنه داشت تا حدی که اسدالله صنیعی را که یک بهائی بود به سمت آجودان مخصوص محمدرضا، ولیعهد منصوب کرد فردوست می‌نویسد: محمدرضا شاه نیز از تشکیلات بهائیان و نفوذ افراد بهائی به مقامات مهم و حساس مملکت آگاهی داشت و با حسن ظن به مسئله می‌نگریست. هنگامی که امیر عباس هویدا که منتسب به بهائی‌گری بود به نخست‌وزیری رسید نفوذ بهائیان به اوج رسید. اسدالله صنیعی در کابینه او به وزارت جنگ و وزارت خواروبار رسید. فردوست عقیده دارد عبدالکریم ایادی که پدرش از خواص عباس افندی بود، نقش مهمی در نخست‌وزیری هویدا داشت بهائیان هم‌چنین در این دوره به مراکز مهم اقتصادی کشور نفوذ کردند و ثروت‌های کلانی را از طریق زد و بند با مقام‌های سیاسی تصاحب کردند. (رک: دایرۀ‌المعارف فارسی، غلامحسین مصاحب، جلد اول، صفحه 475 و ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، فردوست، جلد اول، صفحه 374)2. نامه ارسال این گزارش به این شرح است:
شماره: 30688 /5 تاریخ: 7 /12 /40
از: شهربانی‌های آذربایجان شرقی
به: تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت آذربایجان شرقی
رونوشت گزارش مأمور مربوطه در مورد اظهارات آقای انزابی که در روز 4 /12 /40 در مسجد شعبان بیان نموده است جهت اطلاع [به] پیوست ارسال میگردد.
سرپرست شهربانی‌های آذربایجان شرقی – سرتیپ عطائی
از طرف سرهنگ تابناک 7 /12 /40