درباره: متن استفتائیه خمینی
متن سند:
به: ۳۱۲ شماره: ۱۲۶/۱۹ه
از: ۱۹/ ه تاریخ: ۱۹/۱/۵۴
درباره: متن استفتائیه خمینی
بدینوسیله دو برگ فتوکپی متن استفتائیه خمینی در زمینه منع مردم از عضویت حزب رستاخیز۱ ملی ایران و اینکه حزب مذکور بر خلاف مصالح ملت ایران بوده و شرکت مردم در این حزب حرام است در مسجد صاحب الزمان شهرکرد پیدا شده جهت استحضار به پیوست تقدیم به استحضار میرساند در این زمینه به منابع و همکاران آموزش لازم داده شد تا در این زمینه مراقبت لازم معمول هرگونه اطلاع مکتسبه را به موقع گزارش نمایند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت استان چهارمحال و بختیاری. سیاحتگر
توضیحات سند:
۱- حزب رستاخیز: از سالها قبل دو حزب فرمایشی و نمایشی به نامهای ملیون و مردم، در صحنه سیاست ایران و معمولاً فقط در موقع انتخابات ظهور داشتند. بعدها جای حزب ملیون را حزب ایران نوین گرفت که هستهی اولیهی آن همان کانون مترقی بود. شاه که گاه به نظامهای تک حزبی حمله میکرد و وجود احزاب مختلف را دلیل وجود آزادی میشمرد. در اواخر سال ۱۳۵۳ ه ش شاه بر خلاف حرفهای گذشته خود، یکباره نظام تک حزبی را بهتر دانست و دستور داد حزبی واحد تأسیس شود و همه اعضای دو حزب ایران نوین و مردم، بلکه همه مردم ایران در آن عضو شوند. حزب جدید را «حزب رستاخیز ملت ایران» نامیدند و اساس آن را سه رکن «نظام شاهنشاهی»، «قانون اساسی» و «انقلاب شاه و مردم» قرار دادند. شاه صراحتاً اعلام کرد که هر کس نمیخواهد در حزب فراگیر رستاخیز ثبت نام کند گذرنامه بگیرد و کشور را ترک کند. امام خمینی به محض تأسیس حزب رستاخیز آن را مخالف شرع شمرده فتوا به حرمت عضویت در آن دادند و اجبار مردم را به عضویت در آن را نقض قانون اساسی دانستند. پس از اعلام تأسیس حزب، وزیران و وابستگان به دولت و دستگاه با هیاهوی زیاد به آن پیوستند و همه با ستایش از این ابتکار جدید به عضویت حزب درآمدند.
هویدا نخست وزیر وقت، به دبیر کلی حزب رستاخیز انتخاب شد و «رستاخیز» کانونی گردید برای تجمع کسانی که به دنبال نفوذ و قدرت بودند. در اولین سالگرد تشکیل حزب، رژیم اعلام کرد که بیست و سه میلیون نفر عضو آن هستند (جمعیت ایران در آن زمان ۳۳ میلیون نفر بود.) در سال ۱۳۵۴ ه ش جمشید آموزگار در اولین کنگرهی حزب به دبیرکلی انتخاب شد. اندکی بعد، به دستور شاه در داخل حزب دو جناح حزبی به نامهای جناح «لیبرال سازنده» و جناح «ترقی خواه» به وجود آمد. شاه هیچگاه اجازه نمیداد در حزب اعضاء پیرامون بررسی اصلاحی یا انتقادی انقلاب سفید، نفت، خرید اسلحه و تجهیزات و سیاست خارجی جلسات و مذاکراتی داشته باشند. اما شش ماه پس از تشکیل حزب مقامات آمریکا در ایران به واشنگتن گزارش کردند که این حزب عملاً نقشی در سیاست ایران ندارد. میتوان گفت که از سالهای ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۶ ه ش بزرگترین هیاهوی تبلیغاتی و سیاسی احزاب، پیرامون حزب رستاخیز به وجود آمد. اما چون حکومت شاه از پای بست ویران بود، هیچ یک از این تدبیرها سودی نمیبخشید. سرانجام در سال ۱۳۵۷ ه ش که رژیم به ورشکستگی کامل سیاسی رسیده بود و از حزب رستاخیز جز جسدی عفونت گرفته باقی نمانده بود، انحلال آن صریحاً توسط خود رژیم اعلام شد. هنگام انحلال این حزب حتی یک نفر هم مخالفت نشان نداد. اعترافات شاه مخلوع ص ۶۶ ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، خاطرات ارتشبد فردوست کوثر ج ۱ - ص۲۸۴
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک/ استان چهارمحال و بختیاری صفحه 132