تاریخ سند: 17 مهر 1357
خبر واصله حاکیست، در مجلس تعزیهای که از طرف آقایان طباطبائی و شیخ عبدالله امامی
متن سند:
شماره: 2446 /58 تاریخ:17 /7 /1357
از: شهربانی استان خراسان(اطلاعات)
به: ریاست سازمان اطلاعات و امنیت خراسان
موضوع: خبر
پیرو تلفنگرام ساعت 1120- 3 /7 /57
خبر واصله حاکیست، در مجلس تعزیهای که از طرف آقایان طباطبائی و شیخ عبدالله امامی جهت فوت آقای گلپایگانی1 در مسجد جامع شهرستان تربت حیدریه برگزار شده بود، علیاصغر رحمانی سخنانی به شرح زیر بیان نموده است.
1. گفتاری مربوط به زلزله طبس و فعالیت روحانیون در منطقه.
2. اظهار نارضایتی نسبت به مأمورین نیروهای مسلح شاهنشاهی و چگونگی کار آنها.
3. بیان داشته تمام اموال مردم را مأمورین به دستور فرماندهان خود غارت نموده و به منازل خود بردهاند.
4. روحانیون میتوانند مملکت را به خوبی اداره نمایند و این کار بر تمام مردم مسلمان روشن گردیده.
5. اظهار داشته طبق دستور آیتالله خمینی و شریعتمداری و گلپایگانی، مردم شرافتمند مسلمان نباید به واسطه زلزله طبس دست از مبارزات اسلامی خود بردارند. بیائید و به پا خیزید، مبارزات خود را ادامه دهید و مردم را جهت تظاهرات آماده و بیان نموده مجلس را تمام مینمایم و وقت شما را نمیگیرم تا به کارتان برسید؛ که پس از ختم مجلس عدهای از مسجد بیرون و به دادن شعار و تخریب پرداختند.
ارزیابی خبر . صحت دارد. آقای غفوریان 19 /7 /57 سابقه ندارد.
بایگانی . خواهشمند است به نام علیاصغر رحمانی در پرونده طرفداران خمینی فیش صادر و بایگانی نمائید. 30 /7 /57
توضیحات سند:
1. حجتالاسلام حاج سیدمهدی گلپایگانی فرزند آیتالله حاج سیدمحمدرضا گلپایگانی(ره)، از جمله افرادی بود که در جریان نهضت امام خمینی(ره) در ترکیه با ایشان ملاقات کرد. وی در بحبوبه ی انقلاب اسلامی مردم ایران، در حالی که برای سرکشی به زلزدگان، راهی طبس بود، در تاریخ 31 /6 /57 به همراه 5 تن از همراهان در تصادف کشته شد. در این موقع، شریفامامی که نخستوزیر بود، برای استفاده از موقعیت و عوامفریبی، پیامی تسلیتی برای آیتالله گلپایگانی فرستاد که ایشان در پاسخ او، فرمودند: «تسلای خاطر اینجانب وقتی فراهم میشود که مصائب وارده بر اسلام و قرآن مجید که قلب مبارک حضرت ولیعصر ارواح العالمین له الفدا را جریحهدار ساخته، جبران و نظام کامل اسلامی در مملکت برقرار گردد.»
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 15 صفحه 179