تاریخ سند: 7 فروردین 1357
موضوع : شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی
متن سند:
گزارش خبر
شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی شب 23 /12 /36 در مسجد لطفعلی خان پس از نماز
جماعت بطور نشسته وعظ و اظهار مینمود حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع)
شخصیت های انسان ساز بودند ابوذرها و قنبرها و عمارها ساختند آنها مانند کوه
بودند از هیچکس و هیچ چیز حراسی [= هراسی] نداشتند در میدانهای جنگ پشت به
جنگ نمیکردند آنها انسان واقعی بودند ابوذر در دربار معاویه وعثمان آنها را مفتضح
نمود اما آدمهای امروزی زیر بار همه نوع ظلم [و] ستم میروند امام حسین و سایر ائمه
برای ما مردم الگو بودند و حکومت جابرانه یزدید [= یزید] را بهم ریختند اما ما مردم
مانند موش هستیم حتی از موش هم میترسیم مثلا اگر یک پاسبان بما بگوید نماز
نخوان سئوال نمیکنیم چرا میگوئیم چشم فرمایش دیگری نداری اما عرق فروشی و
قاچاق آزاد [است].
اگر کسی خواست نماز بخواند باید برود اطاق اصناف و ده هزار
تومان بدهد جواز نمازخواندن بگیرد%
نظریه شنبه : روز 23 /12 /36 عده ای از اهالی فیروزآباد را رئیس شهربانی فیروز
آباد به محل شهربانی دعوت و در مورد شیخ مذکور و عدم شرکت زیاد در جلسات با
آنان صحبت، نامبرده نیز برای جوابگوئی به اظهارات رئیس شهربانی مبادرت به ایراد
مطالب فوق نمود%
نظریه یکشنبه : خبر صحت دارد نظریه شنبه مورد تائید است %
نظریه 7/ ف.
نظریه یکشنبه مورد تائید است با تماسی که با رئیس شهربانی
فیروز آباد حاصل و طی نامه ای نیز به شهربانی منعکس شد نامبرده بهیچوجه اجازه
وعظ ندارد و بایستی بطور قاطع از هرنوع وعظی از طرف وی خودداری شود و
چنانچه باز خلافی مشاهده شد برابر اوامر صادره با تهیه مدارک لازم تحت تعقیب
قرار گیرد1%
توضیحات سند:
1- تصمیم به تبعید آیت الله
ربانی شیرازی در تاریخ
7 /9 /56 و به دستور مستقیم
رئیس ساواک، نعمت اللّه
نصیری گرفته شد و چهار
روز بعد ابلاغ گردید.
اولین
محل تبعید آیت الله ربانی
شیرازی شهر کاشمر بود که
مأموران امنیتی رژیم پس از
دستگیری، ایشان را در چهارم
دیماه به این شهر منتقل
می کنند.
چندی بعد مأموران
انتظامی شهر کاشمر به ساواک
گزارش دادند که کنترل وی
مشکل است و اقامتش در این
شهر به مصلحت نیست.
این
درخواست چند بار تکرار شد
تا این که ساواک خراسان
تصمیم گرفت آیت الله ربانی
شیرازی را به خواف بفرستد،
اما این شهر فاقد شهربانی و
ژاندارمری بود.
بالاخره ایشان
به فیروز آباد منتقل می شود تا
حکم سه ساله تبعید را در این
منطقه سپری کند.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب 03 صفحه 311