درباره : انتشارات بعثت
تاریخ سند: 28 آذر 1356
درباره : انتشارات بعثت
متن سند:
به : ریاست سازمان اطلاعات و امنیت تهران 20 ه12 از : اداره کل سوم 312 شماره : 6501 /312 اخیرا یک بسته پستی محتوی تعدادی جزوه مربوط به گروه تروریست به اصطلاح مجاهدین خلق1 ایران و روحانیون افراطی از خارج از کشور(آلمان غربی) به آدرس انتشارات مذکور واقع در خیابان شاهرضا، جنب لاله زار، ساختمان الوند ارسال گردیده است.خواهشمند است دستور فرمایید ضمن شناسایی گردانندگان انتشارات مذکور پیرامون وضعیت و فعالیتهای احتمالی آنان به نفع گروهها و دستجات برانداز مذهبی تحقیقات کافی نموده، نتیجه را به این اداره کل اعلام دارند.
مدیر کل اداره سوم ـ ثابتی کارمند بررسی ـ روحانی رئیس دایره بررسی ـ عباسی رئیس بخش 312 ـ دبیری رئیس اداره یکم عملیات ـ عطارپور در پرونده موضوعی 123017 بایگانی شود.
روحانی 17 /10 /36 6501 /312 28 /9 /36
توضیحات سند:
1ـ سازمان مجاهدین خلق (منافقین) سازمان مجاهدین خلق (منافقین) یکی از گروههای چریکی و مسلحانه است که در دهه 1340 و 1350 به فعالیت پرداخت، محمد حنیف نژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان بنیانگذاران این گروه بوده که از دوران دانشجویی در فعالیت های نهضت آزادی شرکت داشتند.نامبردگان در سال 1344 ابتدا گروهی به نام جنبش رهایی بخش ایران براساس الگوی سازمان الفتح پی ریزی کردند و در اواخر سال 1347 پس از سه سال کار در زمینه ساختار تشکیلاتی، مطالعه و تدوین استراتژی خود پرداخته و به سازمان مجاهدین خلق تغییر نام دادند.
اعضای این سازمان در صدد بودند تا همزمان با برگزاری جشنهای دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی در سال 1350 عملیات مسلحانه گسترده ای در سطح کشور صورت داده و برخی از مناطق و اماکن حساس را منفجر نمایند لیکن واسطه تهیه اسلحه به نام شاه مراد دلفانی که از عناصر ساواک بود در درون سازمان نفوذ کرد و اطلاعات قابل توجهی از سازمان و عناصر و برنامه های عملیات نظامی آنان را در اختیار ساواک گذاشت که منجر به دستگیری سران سازمان و اکثریت اعضای آن گردید.
افراد باقیمانده سازمان موفق شدند با مخفی شدن در خانه ها امن و مسلح شدن، شروع به تجدید سازمان و فعالیت نمایند و در سال های 51، 52 و 53 عملیات مسلحانه خود را تشدیدکردند و در جریان این فعالیت ها عده ای از آنها دستگیر و یا کشته شدند و در اوایل سال 1354 باقیمانده اعضای سازمان اختلاف ایدئولوژیک پیدا کردند و ساواک نیز با استفاده از فرصت برای ضربه زدن بیشتر به سازمان، بیانیه اعلام موضوع ایدئولوژیک را در بیرون از سازمان انتشار داد و در این مرحله بخش قابل توجهی از نیروهای سازمان به مارکسیسم روی آوردند و فقط عده کمی از جناح مسلمان تغییر روش ندادند و به رغم فشارها و مشکلات فراوان با عناوین جدید همچون گروه مهدیون در اصفهان، گروه شیعیان راستین در همدان و گروه فریاد خلق خاموش در تبریز و ...
به فعالیت خود ادامه دادند.
به هر حال دستگیر و کشته شدن عده ای از اعضای سازمان اجازه فعالیت بیشتر را از این سازمان گرفت و تنها با اوج گیری انقلاب در اواخر سال 1356 و 1357 توانستند به فعالیت مجدد رو بیاورند ولی در به حرکت درآوردن ملت مسلمان ایران و اجتماعات عظیم مردمی و اعتصاباتی که رژیم را از پای درآورد نقش چشمگیری نداشتند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی با اتخاذ روشهای متضاد و حرکات منافقانه نهایتا به رویارویی با انقلاب پرداختند و در سال 1360 دست به اقدامات مسلحانه زدند که با مقابله قهرمانانه نهادهای انقلابی و مردم نهایتا به غرب پناهنده شده و بعدها ننگ همراهی همدستی با صدام را گردن نهادند.
ر.ک : ساواک و نقش آن در تحولات داخلی رژیم شاه، تقی نجاری راد، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تروریسم ضد مردمی، دفتر سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.