پیرو تلفنگرام شماره 156 روز 6/9/1357
تاریخ سند: 6 آذر 1357
پیرو تلفنگرام شماره 156 روز 6/9/1357
متن سند:
شماره: 1158 تاریخ: 6 /9 /1357از: شهربانی استان مازندران (اطلاعات)
به: تیمسار ریاست محترم سازمان اطلاعات و امنیت مازندران
پیرو تلفنگرام شماره 156 روز 6 /9 /1357
با بررسی‌های معموله بنا به اعلام مسئولین بیمارستان شاهپور بابل در درگیری‌هائی روز 5 /9 /1357 اخلالگران با مأموران انتظامی تعداد 4 نفر در اثر اصابت گلوله مجروح که یک نفر از آنها به نام عیسی یحیی‌نژاد1 اهل آمل2 فوت و جنازه وی به شهر آمل حمل و سه نفر دیگر به نامان: محمدعلی دوست، بهمن کیانی و حسین محلوجیان در بیمارستان بستری شده‌اند. همچنین تظاهرکنندگان تاکنون تعدادی از شعب بانکها و سه دستگاه خودرو شهرداری را به آتش کشیده‌اند.3
ارزیابی خبر: صحت دارد.
آقای علی محمّدی جهت سه نفر فوق فیش تهیه شود. 15 /9 /1357
قبلاَ به 312 اعلام شد.
توضیحات سند:
1. شهید عباس یحیی‌نژاد، به سال 1340 هش متولد شد. تحصیلات ابتدائی را در دبستان صبوری بابل گذراند و دوران راهنمائی و دبیرستان را در مدرسه سعیدالعلما و دبیرستان امام سپری کرد. زمانی که وی سال سوم دبیرستان بود انقلاب اسلامی فراگیر شد و شهید یحیی نژاد مشتاقانه در این تظاهرات شرکت می‌کرد و در مراسمی که در مسجد کاظم‌بیک بر پا می‌شد، حضوری مستمر داشت. در پاسخ به مادرش که بابت فعالیت‌هایش اظهار نگرانی می‌کرد، می‌گفت: “مادر جان، غصه نخورید، این راه الله است و شهادت، بزرگ‌ترین افتخار ماست. همانطوری که انبیا در این راه قدم برداشته‌اند و به شهادت رسیده اند، ما نیز تا از بین بردن فتنه به راه آنان ادامه می‌دهیم و به دنبال این گونه مردن هستیم.” شهید یحیی نژاد، به حضرت امام خمینی(ره) عشق می‌ورزید، و تنها آرزویش زیارت حضرت امام(ره) بود. از دیگران خواسته بود چنانچه قبل از دیدن حضرت امام به شهادت رسید، عکس آن حضرت را در کنارش بگذارند. به مطالعه کردن عادت داشت و از خواندن نهج البلاغه سیر نمی‌شد. در تاریخ 6 /9 /1357، صبح هنگامی‌که به منظور اهدای خون به مجروحان انقلاب به بیمارستان می‌رفت، در تشییع جنازه شهدا نیز شرکت نمود و در مقابل درب بیمارستان، با گلوله مزدوران به شهادت رسید. قسمتی از سخنان و وصیت نامه شهید عباس یحیی‌نژاد: “خدا از ما شهید می‌گیرد و بهترین‌هایش را می‌گیرد هرکس در این راه کشته شود نمی‌میرد، بلکه در کنار خدایش زندگی جدیدی را آغاز می‌کند. تمام شهدای ما از طبقات محروم و مستضعف جامعه بودند و من هم یکی از آنان هستم. من باید به هدف و آرمانی که دارم، برسم. برایم گریه و زاری نکنید. شهادت بالاترین افتخار است...” (برگرفته از بایگانی بنیاد شهید انقلاب اسلامی استان مازندران.)2. شهید یحیی‌نژاد اهل بابل بود و در گزارش شهربانی استان به اشتباه ایشان را اهل آمل قلمداد نمود که جنازه ایشان به این شهر منتقل شد.
3. جامعه اصناف بابل ضمن محکوم کردن این واقعه، اطلاعیه‌ای صادر کرد که در بخش ضمائم آمده است.