تاریخ سند: 13 اسفند 1326
درباره : علی شهرت امیرخیزی فرزند تقی به شناسنامه شماره 23127 متولد 1274
متن سند:
از : ساواک
به : ریاست شهربانی کل کشور (اداره اطلاعات) شماره : 82408 /315
خواهشمند است دستور فرمائید به کلیه شهربانیهای مرزی اعلام نمایند
چنانچه صاحب عکس پیوست با مشخصات فوق و یا با هرگونه مشخصات
دیگری به ایران مراجعت
نمود وی را دستگیر و در
اختیار ساواک محل قرار
دهند.
از طرف رئیس سازمان
اطلاعات و امنیت کشور ـ
سپهبد نصیری1
گیرندگان : فرماندهی
ژاندارمری کل کشور همراه
با قطعه عکس جهت
استحضار و اقدام مقتضی.
رونوشت جهت استحضار
مدیریت کل اداره هشتم
(810) ایفاد می گردد.
اوامر ـ مدیر کل اداره سوم ـ
مقدم
ریاست ساواکهای : 1ـ آذربایجان غربی (رضائیه) 2ـ آذربایجان شرقی
(تبریز) 3ـ کرمانشاه ـ خراسان (مشهد) 5 ـ خوزستان (آبادان) 6 ـ فارس (شیراز)
7ـ سیستان و بلوچستان (زاهدان) 8ـ مازندران (ساری) 9ـ گیلان (رشت) 10ـ
بوشهر 11ـ بندرعباس جهت اطلاع و اقدام مقتضی.
توضیحات سند:
1ـ نصیری (ارتشبد) فرزند
عبدالمالک متولد سمنان و
فارغ التحصیل دانشکده افسری
بود او مدتی فرماندهی گروهان
دانشکده افسری معاونت
دانشکده تکمیلی، فرماندهی
گردان هنگ 18 لشکر کرمان و
فرماندهی گردان مستقل
سیرجان را به عهده داشت،
سپس به فرماندهی هنگ یکم از
لشکر گارد و فرماندهی گارد
سلطنتی منصوب شد.
در 13
مهرماه 1350 مقارن با جشنهای
2500 ساله به درجه ارتشبدی
ارتقاء پیدا کرد و در شهریور ماه
1357 پس از برقراری حکومت
نظامی در تهران که موج
افشاگری ها علیه دستگاه جهنمی
ساواک بالا گرفت نصیری را که
در آن زمان سفیر پاکستان و
ساکن آن کشور بود، به تهران
احضار و با بازداشتی
عوامفریبانه روانه زندان کردند.
ارتشبد نصیری از عوامل مؤثر
کودتای امریکایی ها در 28
مرداد 1332 بود و مدتی پس از
سقوط دولت ملی مصدق به
عنوان معاون نخست وزیر و
رئیس سازمان اطلاعات و
امنیت کشور منصوب شد
نصیری بخاطر دخالت مستقیم و
غیرمستقیم در ارعاب و تعقیب و
شکنجه و قتل آزادیخواهان
مورد نفرت همه طبقات جامعه
بود.
او همچنین با سوءاستفاده از
قدرت عظیم و شیطانی خود
ثروتی افسانه ای به هم زده بود
با پیروزی انقلاب شکوهمند
اسلامی در دادگاه انقلاب
محاکمه و به اتهام مفسد
فی الارض و محاربه با خدا به
اعدام محکوم گردید حکم اعدام
او در ساعت 40 /23 روز 26
بهمن 1357 به مرحله اجرا
درآمد.
یاران امام به روایت
اسناد ساواک شهید سید علی
اندرزگو، ص 101
منبع:
کتاب
چپ در ایران - کادرهای حزب توده به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 179