متن سند:
تهران ـ تلگراف حضرت آیت الله حاج میرزا احمد آشتیانی رونوشت دادستانی ارتش ـ رونوشت دادرسی ارتش طبق اطلاع حاصله جناب حجه الاسلام آقای شیخ محی الدین انواری همدانی که مورد علاقه و اعتماد عمومی علماء است در اثر سوءتفاهمی گرفتار و موجب نگرانی عموم گردید تقاضا از حضرت آیت الله آنکه رفع سوءتفاهم فرموده موجب تشکر اهالی و علماء اعلام خواهد بود.نصراللّه موسوی بنی صدر،1 محمد علی دامغانی، اسداللّه مدنی2، ابوالقاسم شاهنجرانی، اسداللّه حجت.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سیدنصراللّه بنی صدر فرزند صدرالعلماء همدانی در شهر همدان دیده به جهان گشود.وی تحصیلات خود را از همدان آغاز و در ادامه راهی تهران ونجف اشرف گردید.
از محضر بزرگانی چون آیات عظام میرزاحسین نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی و آقا سید ابوالحسن اصفهانی بهره مند گردیده و موفق به اخذ درجه اجتهاد گردید.
وی از جمله روحانیون مخالف رژیم پهلوی بود که پس از دستگیری امام خمینی به همراه جمعی دیگر از علماء به تهران مهاجرت نمود.
آیت الله بنی صدر در سال 1351 ه ش دارفانی را وداع گفته و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
2ـ شهید آیت الله سید اسداللّه مدنی فرزند آقامیرعلی، سال 1293 ش / 1333 ق در دهخوارقان از توابع تبریز به دنیا آمد.
در 16 سالگی پدر و پیش از آن مادرش را از دست داد و سرپرستی خانواده را عهده دار گردید.
ایشان به منظور تحصیل به قم مهاجرت کرد و پس از گذراندن دوره سطح به درس خارج فقه و اصول آیات عظام شهاب الدین مرعشی نجفی و سید محمدرضا گلپایگانی و سید محمدتقی خوانساری و سید محمد حجت کوه کمره ای حاضر شد.
همچنین حدود 4 سال از درس فلسفه حضرت امام (ره) بهره برد.
آیات حجت و خوانساری به ایشان اجازه اجتهاد دادند.
آیت الله مدنی سپس به نجف مهاجرت کرد و به درس آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، عبدالهادی شیرازی، سید محسن حکیم و ابوالقاسم خویی حاضر شد و آیت الله حکیم نیز به ایشان اجازه اجتهاد دادند.
شهید مدنی در نجف اشرف ضمن تحصیل به تدریس دروس دوره سطح همت گماشت.
آیت الله مدنی فعالیت سیاسی و اجتماعی خویش را از دوران جوانی و هنگام تحصیل در حوزه علمیه قم شروع کرد.
مبارزه با فرقه ضالّه بهائیت، همراهی با طرفداران آیت الله کاشانی و نیز حمایت از فدائیان اسلام از آن جمله است.
در زمان قیام 15 خرداد 1342 آیتاللّه مدنی در نجف بود و به نشان پشتیبانی از نهضت امام خمینی کلاس درس خود را تعطیل کرد و بعد از تبعید حضرت امام به نجف همواره در معیّت امام بود و هر زمان حضرت امام نمی توانستند نماز جماعت را اقامه کنند، وی به نیابت از ایشان نماز جماعت را برگزار می کرد.
شهید مدنی در فاصله 1341 تا 1351 ش به تناوب از نجف برای تبلیغ به شهر همدان سفر می کرد و به سبب فعالیت سیاسی همواره تحت مراقبت و نظارت ساواک قرار داشت.
از سال 1350 تا 1354 به جای همدان خرم آباد را انتخاب کرد.
در 1354 ش در خرم آباد دستگیر و برای سه سال به نورآباد ممسنی تبعید شد.
در سال 1356 ش تبعیدگاه او از نورآباد به گنبدکاووس تغییر کرد.
در خرداد 1357 رژیم مجبور گردید تبعیدگاه او را از گنبدکاووس به کنگان تغییر دهد.
در روز 21 بهمن 1357 به همراه عده زیادی از اهالی کرمانشاه مانع حرکت تانکهای ارتش به سمت تهران شد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت امام جمعه همدان منصوب گردید و در مجلس خبرگان قانون اساسی از سوی مردم این استان نماینده بود.
پس از شهادت آیت الله قاضی طباطبایی به فرمان حضرت امام (ره) به سمت امام جمعه تبریز منصوب شد و نقش مهمی در اداره استان و مقابله با حزب خلق مسلمان داشت.
آیت الله مدنی روز 20 شهریور 1360 بعد از نماز جمعه به دست منافقین به شهادت رسید.