موضوع: جمع‌آوری پول در مسجد هدایت
تاریخ سند: 29 آذر 1348
موضوع: جمع‌آوری پول در مسجد هدایت
متن سند:
شماره: 17422 /20ﻫ 3 تاریخ:29 /9 /1348موضوع: جمع‌آوری پول در مسجد هدایت
پیرو 17415 /20ﻫ 3 ـ 29 /9 /48
شخصی به نام خوش‌صولتان ضمن یک مذاکره خصوصی با فخرالدین حجازی1 اظهار داشت که آقا در روز عید فطر پول زیادی جمع کرده‌اند و به سفارت اردن برده‌اند. فخرالدین اظهار داشت که شنیده‌ام، چقدر عالی است. ناطق افزود که سفیر از شوق نزدیک بوده که گریه کند و انشاءالله بعداً جریان را مشروحاً خواهم گفت. ضمنا حجازی افزود امشب که خدمت آقای طالقانی2 رسیدید مراحم آیتالله میلانی و مردم سبزوار را به ایشان بفرمایید.
نظریه رهبر عملیات: باتوجه به اینکه فخرالدین حجازی با سخنرانی‌های اخیر خود در ماه مبارک رمضان در بین عده‌ای از جوانان محبوبیت فوق‌العاده کسب نموده و از طرفی با آیتالله طالقانی و مهندس مهدی بازرگان تماس‌هایی دارد، احتمال دارد که در آینده از طرف جبهه به اصطلاح ملی مورد استفاده قرار گیرد.
آسمانی
رونوشت برابر اصل است ـ 8 /10 /48
نظریه 20ﻫ 3: 20ﻫ 3 نظری ندارد.
اصل در کلاسه 161711 بایگانی است.
در پرونده آیتالله میلانی بایگانی شود.
توضیحات سند:
1. فخرالدین حجازى، فرزند شیخ محمد در بهمن 1308 ﻫ ش در سبزوار در یک خانواده روحانى به دنیا آمد، پس از تحصیل دوره متوسطه در سبزوار، نزد مرحوم ادیب سبزوارى ادبیات عرب را فراگرفت، در سال 1328 هفته نامه اسلامى «جلوه حقیقت» را با توجه به امکانات کمى که داشت به راه انداخت و در سال 1331 در مبارزات نهضت ملى کردن صنعت نفت فعالیت داشت. پس از کودتای آمریکایی ـ انگلیسی 28 مرداد 32 دفتر هفته نامه را غارت کردند و خود او فرار کرد و به گفته خودش متوارى بیابان‌ها شد تا به مشهد رسید. در مشهد از حمایت‌هاى استاد محمد تقى شریعتى برخوردار شد و در همانجا بود که موفق به اخذ لیسانس ادبیات از دانشگاه مشهد شد و تحصیلات حوزوى را نیز ادامه داد.در سال 1345 «انتشارات بعثت» را بنیان نهاد و به دعوت اعضاى حسینیه ارشاد در آنجا سخنرانى کرد و بعضى از جلسات دکتر شریعتى در خانه ایشان در تهران برگزار مى‌گردید. وى یک بار در سال 1350 به علت قرائت قطعنامه‌اى علیه اسرائیل دستگیر و یکبار هم در سال 1353 به جرم حمایت از روحانیت زندانى گردید. در سال 1356 به جرم شرکت در تظاهرات صحن حضرت عبدالعظیم سلام‌الله علیه به همراه همسرش دستگیر و زندانى گردید و بارها از تبلیغ و سخنرانى ممنوع شد.
وى در دوره‌هاى اول، دوم و سوم مجلس شوراى اسلامى به نمایندگى از طرف مردم تهران به مجلس راه یافت. از وى در حدود 20 جلد کتاب باقى مانده است که از جمله آنها مى‌توان از نقش پیامبران، سرود اقبال، شگفتى‌هاى نهجالبلاغه، سه سخن، چهار بنیان، هفت حصار، سفرنامه فرنگ و سفرنامه فاو نام برد وى همچنین 2 جلد کتاب زندگانى امام حسن علیه‌السلام را ترجمه کرده است. فخرالدین حجازی در 29 اردیبهشت 1386 در تهران درگذشت.
فخرالدین حجازی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1383
2. آیتالله سیدمحمود طالقانی در سال 1289 ﻫ ش دیده به جهان گشود. وی در خانوادهای اهل علم و فضیلت و دارای روحیات انقلابی و ضدظلم رشد نمود و برای نخستین بار در محضر پدرش مرحوم آیتالله سیدابوالحسن آغاز به یادگیری مفاهیم اسلامی درس تقوا کرد. پدر وی را به لحاظ تقوا سرآمد پرهیزکاران یاد میکنند. آیتالله طالقانی در زمان طلبگی آشنایی فراوانی با امام خمینی داشت و روابط متقابل آن دو بسیار بود. مرحوم طالقانی دروس حوزوی را در محضر آیات عظام و اساتید به پایان رساند و از آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی اجازه اجتهاد گرفت. پس از پایان تحصیل به تهران بازگشت و در مدرسه سپهسالار به تدریس علوم اسلامی مشغول شد. تبلیغ، تشکیل جلسات مذهبی، مبارزه با رضاخان باعث دستگیری وی در سال 1318 شد. وی پس از شهریور 1320 و شکست استبداد فعالیتهای خود را گسترش داد و در جریان نهضت ملی نفت از فعالان بود. پس از کودتای آمریکایی 28 مرداد 1332، دستگیر و به دلیل مخفی نمودن شهید حجت‌الاسلام سید مجتبی نواب صفوی در خانهاش مدتی زندان بود. در کنگره جهانی «شعوب المسلمین» در کراچی شرکت نمود. در کنگره اسلامی قدس که سالی یک بار تشکیل میگردید دو بار مقام ریاست هیئت نمایندگی ایران را داشت. از سوی مرحوم آیتالله العظمی سیدحسین بروجردی حامل پیامی برای «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» در مصر شد. با آغاز نهضت امام خمینی از فعالان صحنهی سیاست و تبلیغ بود. در سال 1341 دستگیر و پس از اندکی آزاد شد. سپس در جریان نهضت 15 خرداد بار دیگر به زندان محکوم گردید. در سال 1346 آزاد و مجدداً در سال 1350 دستگیر و مدت سه سال به زابل و 18 ماه به بافت کرمان تبعید شد. در سال 1352 مجدداً دستگیر و به 10 سال زندان محکوم و با اوجگیری نهضت اسلامی مردم ایران از بند آزاد شد. آیتالله طالقانی از بدو آزادی خود بار دیگر وارد صحنهی سیاست شد و با انتشار اعلامیه ددمنشی رژیم سفاک پهلوی را محکوم نمود. با تأسیس شورای انقلاب به ریاست آن تعیین و در سال 1358 از سوی امام خمینی(ره) به عنوان امام جمعه تهران معین شد. وی در 19 شهریور 1358 در اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت. آیتالله طالقانی که مقام والایی چون حضرت ابوذر داشت و علیه ستمگران و چپاولگران مبارزه مینمود، در برابر دشمنان چون مالک اشتر مجری عدالت و مدافع ولایت بودند. آیتالله طالقانی علیرغم زندانها ـ تبعیدهای مکرر چندین اثر جاودان منتشر کردند:
1ـ حاشیه بر تنبیه الامه مرحوم آیتالله میرزا محمدحسین نائینی 2ـ تفسیر پرتوی از قرآن 6 جلد 3ـ تفسیر نهجالبلاغه 2جلد 4ـ با قرآن در صحنه 5ـ آینده بشریت از نظر مکتب ما 6ـ سفرنامه حج 7ـ اسلام و مالکیت 8ـ جهاد و شهادت 9ـ وحدت 10ـ آزادی 11ـ توحید 12ـ ترجمه کتاب امام علی (ع) جلد اول
ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک: آیتالله سیدمحمود طالقانی،3 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی