موضوع : تلگرام شهری به زندان قصر
تاریخ سند: 30 شهریور 1342
موضوع : تلگرام شهری به زندان قصر
متن سند:
شماره : 14246 / س ت متن چاپ شده دو نوع تلگرام شهری به امضای محمد هادی الحسینی میلانی و سیدکاظم شریعتمداری1 خطاب به حاج سیدمحمود طالقانی روز 26 /6 /42 در دسترس مردم قرار گرفته است.توضیحات سند:
1ـ سیّد کاظم شریعتمداری، در سال 1283 ه .ش.
، در تبریز متولّد شد.
تحصیلاتش را در تبریز، مشهد و قم ادامه داد.
در سال 1327، به دلیل استقبال از محمّدرضا پهلوی، محبوبیّت خود را از دست داد و از آن زمان، رابطه خود را به طور پنهان با رژیم حفظ نمود؛ ولی بعد از پیروزی انقلاب، به دلیل مشارکت در کودتای آمریکائی نوژه، از سوی جامعه مدرّسین حوزه علمیّه قم، از مرجعیّت خلع شد و در گوشه انزوا فوت کرد.
محمّدرضا پهلوی، آنگاه که از سوی روحانیّون مبارز و مقاوم، تحت فشار قرار می گرفت و اعصاب و روانش خرد می شد، چاره ای جز توسّل به آقای سیّد کاظم شریعتمداری نداشت.
امیر اسداللّه علم، وزیر دربار شاه، در اجرای فرمان شاهانه [!] با واسطه ای مطمئن و مورد وثوق با شریعتمداری تماس می گرفت و از او، چاره جوئی می کرد.
گاهی نیز، آنچه را که تحلیل گران دربار تصمیم می گرفتند، به آقای شریعتمداری ابلاغ می شد و او را موظّف به اجرای آن، می کردند.
موارد زیادی از این گونه امور، دیده شده است که توسّط نزدیکان آگاه و وابستگان رژیم، از جمله ارتشبد حسین فردوست، رئیس دفتر ویژه شاه، احمد علی انصاری (پسرخاله فرح) و ...
در خاطراتشان ثبت و ضبط شده است و علاقه مندان، می توانند به آثار و نوشته های این افراد، مراجعه کنند.
درباره شهید سعیدی، رژیم، به این نتیجه رسید که می تواند با همکاری آقای شریعتمداری، از گسترش موج اعتراض آمیز مردم جلوگیری کند.
آقای شریعتمداری، خواسته یا ناخواسته، وارد میدان شد و به فردی به نام مشایخی، مأموریّت داد تا با تطمیع خانواده شهید سعیدی، آنان را به سکوت وادار کند و یا بدتر آنکه آنها را به «دروغگوئی» بکشاند.
لابُد آقای شریعتمداری و اطرافیانش، اطّلاع نداشتند که سعیدی، به چیزی که در همه عمر خود نمی اندیشید، پول و پول پرستی بود و زندگی محقّرانه ای داشت.
خانواده اش هم، به ادامه چنین وضعی عادت کرده بودند و هیچگاه هزار تومان پول نمی توانست آنها را از راهی که برگزیده بودند، منحرف سازد.
آقای شریعتمداری، با فرستادن هزار تومان پول، می خواست ضمن احوالپرسی و دلجوئی از فرزندان آن شهید، به آنان توصیه کند که هرگز نگویند سعیدی در زندان به شهادت رسیده است که ممکن است برای آنان، ناراحتی ایجاد شود! خانواده سعیدی، با پرخاش به فرستاده شریعتمداری، او را از خانه شان راندند و پول ارسالی را نپذیرفتند و دسیسه ساواک را، خنثی کردند.