موضوع : سخنان سیروس منصوری در مورد علل قبول نمودن پست سیاسی تیمسار صنیعی (وزیر جنگ)
تاریخ سند: 23 آبان 1345
موضوع : سخنان سیروس منصوری در مورد علل قبول نمودن پست سیاسی تیمسار صنیعی (وزیر جنگ)
متن سند:
از : 20 /ه /4 به : 321 شماره : 18743 /20/ه /4 سیروس منصوری در 18 /8 /45 اظهار داشته حضرت بهاءاللّه 1 در کتاب اقدس فرموده اند بهائیان باید از دخالت در امور سیاسی خودداری نمایند ولی اگر شهریار مملکت و یا حکومت از یکی از بهائیان بخواهد که در سیاست وارد شود اشکالی نیست به همین علت [است] که تیمسار صنیعی (وزیر جنگ) بنا به دستور شخص اول مملکت پست سیاسی قبول نموده است.نظریه منبع.
منظور از گفتن این سخنان این است که افراد غیر بهائی را به علت اینکه مقامات عالیه مملکت با بهائیان نظر موافق دارند به جرگه خود وارد نمایند.
نظریه رهبر عملیات.
امکان صحت خبر وجود دارد.
هر گونه اقدام مستقیم موجب شناسائی منبع می گردد.
رونوشت جهت استحضار به بخش 304 ـ 1 مفاد می گردد.
رئیس بخش 321 معینی 24 /8 /45 روی رونده 79 ـ ص ـ ن بایگانی شود 16 /8
توضیحات سند:
1ـ میرزا حسینعلی بهاءاللّه (نوری) فرزند میرزا عباس نوری معروف به میرزا بزرگ متولد 1233 ه ش است.در اوائل سن تحصیلات مقدماتی نمود و سپس به مسلک صوفیه ارادت و علاقه زیادی پیدا کرد و از حکمت آنها استفاده نمود و از این جهت در سلک دراویش بود چنان که مانند آنان زلف و گیسوی بلند داشت و سلک و اساس معارف او همان معارف صوفیه بود چنانکه از کلمات و نوشته هایش کاملاً هویدا است میرزا حسینعلی در زمان حیات باب یکی از مریدان او شد و بعد از قتل باب هم مدتی برادر خود میرزا یحیی صبح ازل راجانشین مخصوص باب می دانست سپس از اطاعت او سرپیچید و ادعای من یظهراللهی و شارعیت و رجعت حسین و رجعت مسیح بلکه ادعای الوهیت نمود و سید باب را هم مبشر ظهور خویش می دانست.
و آنچه از کتب استفاده می شود.
میرزا حسینعلی و میرزا یحیی دو برادر پدری و هر دو مرید باب بودند.
و باب تنصیص بوصایت و نیابت یحیی نمود و او را مأمور کرد که بعد از وی هشت واحد دیگر بیان را که ناتمام مانده بود بنویسد.
لذا بعد از قتل باب عموم بابیه بلااستثناء یحیی را به سمت نیابت و جانشینی باب شناخته و او را واجب الاطاعه دانستند بعد از شکایت علمای کربلا و نجف به واسطه قرب جوار بابیه و جنگ و جدال بین آنها و مسلمین به دولت ایران و وصایت دولت ایران به دولت عثمانی و انتقال بابیه به آدرنه در سنه 1280 هجری بود که میرزا حسینعلی پرده از روی کار خود برداشته و آشکارا دعوی من یظهر الهی نمود و عموم بابیه را به سمت خود دعوت نمود.
لذا دولت عثمانی او و طرفدارانش را به عکا و صبح ازل و همراهانش را به جزیره قبرس فرستاد.
میرزا حسینعلی در 1309 هجری پس از 22 روز بیماری در عکا از دنیا رفت.