موضوع : سخنرانی شیخ حلبی
تاریخ سند: 26 آذر 1354
موضوع : سخنرانی شیخ حلبی
متن سند:
به : 312 از : 7/ ه 1 شماره : 13632/ ه1 در تاریخ 23 /9 /54 شیخ حلبی1 به اتفاق بهاءالدین محلاتی به شیراز وارد و از ساعت 1800 الی 1915 روز 24 /9 /54 در مسجد مولا به منبر رفته و پیرامون علویت سخنرانی و مسایلی در مورد ظهور امام زمان ایراد نموده است.این جلسه در ساعت 1915 با شرکت حدود 250 نفر از کسبه و روحانیون و جوانان خاتمه یافت.
نظریه شنبه : شیخ یاد شده که حدود 70 سال سن دارد اخیرا به دعوت آقای محلاتی و تعدادی از روحانیون به شیراز آمده است و احتمالاً تا روز عید غدیر در شیراز خواهد ماند.
نظریه یکشنبه : صحت خبر مورد تأیید است به شنبه دستور داده شد در جلسات سخنرانی شیخ مذکور شرکت نموده و از مفاد سخنرانی وی مطلع و نتیجه را گزارش نماید.
پیمان نظریه چهارشنبه: خبر صحت دارد شیخ حلبی رئیس انجمن مبارزه با بهائیت ایران است به یکشنبه دستور داده شد در جهت مراقبت از اعمال و رفتار و همچنین پی بردن به مسائلی که در منبر عنوان می کند از طریق عوامل مربوطه اقدام نماید.
خورشید نظریه جمعه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
اسدی نظریه 7/ ه : نظریه جمعه مورد تأیید است.
آقای مجتبوی بهره برداری شد در پرونده 58472 بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ حجه الاسلام شیخ محمود ذاکرزاده (تولایی) معروف به حلبی فرزند غلامرضا در سال 1281 شمسی در مشهد مقدس متولد گردید.پس از طی تحصیلات مقدماتی وارد حوزه علمیه مشهد شد و تحصیلات علوم دینی را تا فقه و اصول ادامه داد.
وی از بنیانگزاران انجمن حجتیه بود که با استفاده از گرایش عمومی مردم به ویژه جوانان به سمت اندیشه های اسلامی پس از کودتای 28 مرداد 1332 با تأسیس تشکیلات گسترده به جذب نیروهای ساده مذهبی پرداخت.
وی در قیام پانزده خرداد 1342 به رهبری امام خمینی (ره)، ایده جدائی دین از سیاست را علنا ابراز کرد و لذا در تقابل و تعارض با نهضت بود.
شیوه عضوگیری و جلسات مخفی انجمن جاذبه هایی داشت تا نیروهای مذهبی بدان بپیوندند.
فعالیت های انجمن، خواسته یا ناخواسته مطلوب ساواک بود.
مسلما اسناد موجود در ساواک و عملکرد رهبران انجمن، باید بیانگر همسویی و توافقهای پنهانی باشد؛ چه در انجمن، انرژی و قدرت فعال جوانان و تحصیل کردگانی که می توانستند بخش قابل توجهی از بار مبارزه را بر دوش بکشند، صرف آموزش نقاط ضعف مبانی فکری فرقه ضاله بهائیت و آثار و نوشته های بهائیان می شد! مسلما در این روند، معلول، جای خود را به علت و انحراف از روش و منش اسلامیت می داد، به خصوص آنکه بهائیت، ابزاری در دست استعمار و استبداد برای کوبیدن دین و تضعیف ایمان مردم بود.
خطر بهائیت از آنجا ناشی می شد که صهیونیسم و امپریالیسم اسرائیل و آمریکا در پشت قضیه و ایادی این فرقه در ارگان حکومت پهلوی رسوخ و نفوذ و بعضا سلطه پیدا کرده بودند.
در برنامه عملی و اعلامی انجمن هم جایی برای مبارزه سیاسی علیه «استبداد» و «استعمار» وجود نداشت و به همین دلیل این تشکیلات در طول فعالیتش از تعرض ساواک مصون ماند.
برخلاف آنچه انجمن بعد از انقلاب در نفوذ در دستگاههای سیاسی عمل نموده، در ماده 9 اساسنامه انجمن آمده است : «انجمن به هیچ وجه در امور سیاسی مداخله نخواهد داشت.
» در دوران انقلاب نیز انجمن حرکت های متضاد و متعارضی داشته و همواره به مسائل فرعی می پرداخت یا سعی می کرد که مسائل اصلی را، مسائلی حاشیه ای و فرعی جلوه دهد.
که حضرت امام چند بار صراحتا به انحراف انجمن اشاره فرموده بودند.
شیخ محمود حلبی در 26 دی ماه 1376 درگذشت.