تاریخ سند: 12 دی 1345
متن سند:
گیرنده : مدیریت کل اداره سوم
فرستنده : اداره کل هفتم شماره : 1153 /704
شماره پیرو : 22 /8 /45 ـ 1125 /702
طبق اظهارات نماینده منبع مبادلاتی (ل) چند روز پیش روزنامه بامشاد
عکس [عکسی] از بهروز1 مدیر روزنامه (Of Iran Echo) و اولبریخت دبیرکل
حزب کمونیست آلمان شرقی چاپ نموده است.
در مصاحبه ای که وابسته
مطبوعاتی سفارت آلمان
غربی در این مورد با بهروز
بعمل آورده است نامبرده از
چاپ این عکس در روزنامه
بامشاد اظهار بی اطلاعی
نموده و اظهار داشته وی این
عکس را به روزنامه ها نداده
است ولی بنابر عقیده نماینده
منبع (ل) شخصی با منظور
خاصی این عمل را انجام
داده است و تقاضا نمودند که
ساواک در این مورد تحقیق
نموده و تعیین شود چه
شخصی و به چه منظوری این
عکس را چاپ نموده است.
لذا مراتب جهت اطلاع و هرگونه اقدام مقتضی ارسال می گردد.
خواهشمند است دستور فرمائید نتیجه را به این اداره کل اعلام دارند تا در اختیار
نماینده منبع (ل) قرار گیرد.
مدیر کل اداره هفتم سرتیپ کاوه
گیرنده :
اداره کل هشتم جهت اطلاع.
پیرو شماره 1124 /702 ـ 22 /8 /1345
بمنظور تحقیق و هرگونه اقدام مقتضی به بخش 324 ایفاد میگردد.
پاسخ داده شود.
برابر تحقیقات معموله عکس مورد نظر از طریق پست خارج جهت پوروالی
ارسال گردیده و بوسیله جناب آقای نخست وزیر مراتب به شرفعرض رسیده و سپس در مجله
مزبور منتشر شده است.
10 /2 /45
آقای احسنی سوابق اشاره شده بضمیمه ارائه شود.
17 /10 /45
توضیحات سند:
1ـ جهانگیر بهروز فرزند
عبدالغفار در سال 1305 ه ش
در همدان متولد شد.
نامبرده
پس از سپری نمودن مقدمات
تحصیلی و دریافت دیپلم از
دانشگاه تهران در رشته ادبیات
فارسی لیسانس گرفت و به
عنوان دبیر در وزارت فرهنگ
تدریس می کرد.
مشارالیه در سال 27 در مرز
توسط فرمانداری نظامی به
اتهام داشتن مرام اشتراکی و
مظنونیت در طرح ترور شاه
دستگیر و پس از مدتی مورد
عفو واقع و از زندان آزاد
گردید.
وی مجددا در سال 33 به
اتهام فعالیت به نفع حزب توده و
در سال 43 به اتهام تماس با
دیپلمات های خارجی دستگیر و
پس از مدتی آزاد شد.
جهانگیر بهروز مدیر روزنامه
اکوآف ایران، مردم، سارا و
مدیر داخلی روزنامه ایران بود
و در مجلات صدای وطن ـ
عصر ـ اطلاعات هفتگی مقاله
می نوشت.
نامبرده طرفدار
مصدق بوده و با روزنامه
مصلحت که در زمان حکومتش
منتشر می شد همکاری داشت و
عضو هیئت مدیره روزنامه
آیندگان و مدتی نماینده رسمی
خبرگزاری یوگسلاوی را
برعهده داشت و سردبیر
روزنامه قیام ایران و مجله
کبوتر صلح وابسته به جمعیت
هواداران صلح بود و در سال 43
مجله ای به زبان انگلیسی به نام
سالنامه ایران را منتشر نمود و
در سال 44 خبرگزاری
بی.
بی.
سی نامبرده را خبرنگار
خود معرفی کرد و در سال 47
ساواک با تأسیس چاپخانه
آکوبرینت موافقت نمود و از
طرف سفارت کبری بریتانیا
در تهران از وی برای سفر به آن
کشور و بازدید از مراکز
انتشاراتی و تبلیغاتی دعوت و
از طرفی در انجمن روابط
فرهنگی ایران و شوروی عضو
بود و با مقامات سفارت آنها در
تهران ارتباط داشت.
مشارالیه در سال 43 طی
نامه ای به رئیس ساواک ضمن
اعلام شاهدوستی و وطنپرستی
تقاضای همکاری با ساواک را
نمود که ساواک نیز به این
درخواست جواب مثبت داد و با
اسم رمز مازیار و شماره رمز
26082 در هدف محافل و
ضیافت های مقامات خارجی از
وی استفاده می کرد.
جهانگیر بهروز از راههای
مختلف و با حمایت ساواک
ثروت زیادی بدست آورد و
نامبرده در تشکیلات
فراماسونری عضویت داشت.
منبع:
کتاب
مطبوعات عصر پهلوی - مجله بامشاد به روایت اسناد ساواک صفحه 198