موضوع: سید مرتضی پسندیده (برادر خمینی)
تاریخ سند: 31 خرداد 1343
موضوع: سید مرتضی پسندیده (برادر خمینی)
متن سند:
شماره:6866 /20الف فرستنده: ساواک تهران گیرنده: تیمسار ریاست ساواک مدیریت کل اداره سوم ساواک قم گزارش مینماید به موجب گزارش شهربانی خمین پس از انتشار اعلامیه (روز دوازدهم محرم1 عزای ملی اعلام می‌شود.به امضاء آقایان خمینی، میلانی2، نجفی3، قمی4) در خمین به منظور جلوگیری از انتشار اعلامیه مذکور و دستگیری ناشر و موزعین آن به کلیه مأمورین به خصوص مأمورین ویژه شهربانی آموزش لازم و کافی صادر و با مراقبت‌های مداوم از انتشار آن جلوگیری به عمل آمده است لکن در تاریخ 8 /3 /43 مامور ویژه شهربانی دو برگ از اعلامیه فوق‌الذکر را از جلو درب ورودی و روی منبر مسجد جامع به دست آورده است.
شهربانی خمین اظهار نظر مینماید که تصور می‌رود این اعلامیه وسیله آقای سید مرتضی پسندیده که دو مرتبه از خمین به قم رفته و مراجعت کرده و ایادی مشارالیه به خمین حمل و پخش شده باشد.
ش از طرف رئیس ساواک تهران.
مولوی5 فعلا تا وصول پاسخ ساواک تهران بایگانی شود صابری6 /4 ﭖ ـ س 320 مذهبی
توضیحات سند:
1ـ فرازهایی از این اعلامیه به شرح زیر است: بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون ـ و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلون یک سال از فاجعه خونین دوازدهم محرم 83 (پانزدهم خرداد1342) گذشت.یک سال از مرگ فجیع عزیزان ملت سپری شد.
یکسال از بی خانمان شدن و بی سرپرست شدن یتیمان بی پدر و زنهای بی شوهر و مادران داغدیده گذشت.
واقع 15 خرداد ننگ بزرگی برای هیئت حاکمه به بار آورد، این واقعه فراموش شدنی نیست.
تاریخ آن را ضبط کرد...
علماء اسلام وظیفه دارند از احکام مسلمه اسلام دفاع کنند، از استقلال ممالک اسلامی پشتیبانی نمایند، از ستمکاری‌ها و ظلم ها اظهار تنفر کنند...
از اسرائیل و عمال اسرائیل، دشمنان قرآن مجید و اسلام و کشور برائت جویند...
تبلیغات دینی و بیان قانون شکنی‌ها، ارتجاع سیاه شناخته شده و ممنوع گردیده.
محافل دینی و مجامع مذهبی محتاج به اجازه شهربانی‌ها و سازمان‌هاست.
دستجات عزاداری بر حضرت سید الشهداء علیه صلواﺓ و السلام، باید محدود و ممنوع باشد.
ما نمی‌دانیم اینها چه وابستگی به اسرائیل و عمال اسرائیل دارند...
اینها ملت را خواب فرض کردند.
ما برای دفاع از اسلام و ممالک اسلامی در هر حال مهیا هستیم...
ما روز دوازدهم محرم را عزای عمومی اعلام می کنیم.
بگذار ما را مرتجع بخوانند،...
2ـ حضرت آیت اللّه سید محمد هادی میلانی در محرم سال 1313 هجری قمری در نجف اشرف متولد شد.
وی از محضر مرحوم آخوند خراسانی، شریعت اصفهانی، میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی بهره ها برد و قریب دو سال در نجف اشرف، کربلای معلی و مشهد مقدس به تدریس و تربیت نفوس مستعد پرداخت، و در جریان نهضت ملت مسلمان ایران در 15 خرداد، خوب درخشید و نقش آفرین گشت.
وی در دوران اقامت در مشهد مقدس، منشا خدمات علمی و فرهنگی فراوانی شد و بارها تاوان حمایت خویش از نهضت امام خمینی (ره) را با تحمل فشارهای روانی ساواک پرداخت.
آیت اللّه میلانی در 29 رجب سال 1395 هجری قمری وفات نمود.
ر.ک : یاران امام به روایت اسناد ساواک.
شهید آیت اللّه محمدرضا سعیدی، مرکز بررسی اسناد تاریخی، ص 12 آیت اللَّه میلانی به روایت اسناد ساواک، 3 جلدی، مرکز بررسی اسناد تاریخی 3ـ آیت اللهالعظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی فرزند سید محمود در سال 1276 شمسی در نجف اشرف متولد گردید.
نسب شریف او با 29 واسطه به حضرت امام سجاد (علیه السلام) می رسد.
تحصیلات ابتدایی و مقدمات علوم را نزد پدر فرا گرفت و پس از ادامه تحصیل در محضر اساتید بزرگ آن زمان، در علوم گوناگون از جمله رجال، فقه، کلام، ادیان، انساب، حدیث و علم حروف سرآمد شد.
وی در ادبیات، علم طب و هیأت نیز صاحب نظر بود.
آیت الله مرعشی در جوانی به مقام اجتهاد نائل آمد و مدرسان مشهور همچون ضیاءالدین عراقی، فشارکی، یثربی کاشانی، شیخ عبدالکریم حائری یزدی و میرزا محمدحسین نائینی به وی اجازه روایت و اجتهاد دادند.
ایشان پس از فوت آیت اللهالعظمی بروجردی به عنوان یکی از مراجع مطرح شد.
از جمله اقدامات فرهنگی و علمی مهم وی، تأسیس یک کتابخانه با بیش از 90000 جلد کتاب است که 25000 جلد آن به صورت خطی و بعضا کمیاب می باشد و به عنوان یکی از گنجینه های کم نظیر و ارزنده اسلامی به حساب می آید.
از آیت الله مرعشی 70 اثر نفیس علمی در زمینه های مختلف به جای مانده و از دیگر خدمات ایشان بنای مساجد، حسینیه ها و مراکز درمانی در داخل و خارج کشور می باشد.
فعالیت سیاسی ایشان از سال 1341 آغاز شد.
وی مانند بیشتر علمای مشهور قم با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی مخالفت کرد.
در ماجرای قیام 15 خرداد و حوادث پس از آن از طریق انتشار اعلامیه رژیم را نسبت به اقدامات ضداسلامی و خشونت بار مورد انتقاد قرار می داد.
با اوج گیری انقلاب اسلامی در سالهای 1356 و 1357 ایشان با اعلامیه های متعدد به رفتار دولت اعتراض می کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز همواره از نظام اسلامی حمایت می نمود.
آیه اللّه مرعشی نجفی در روز 8 شهریور 1369 بر اثر سکته قلبی در سن 96 سالگی به رحمت ایزدی پیوست و در محل کتابخانه خویش به خاک سپرده شد.
ر.ک : سید جلال الدین مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 1 و 2 رک: آیت‌الهم العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک،3جلد،مرکز بررسی اسناد تاریخی نشر دانش، شماره 5، 1369، ص 102 4ـ آیتالله سید حسن طباطبائی قمی در سال 1298ﻫ ش در شهر نجف اشرف متولد شد.
نامبرده مقدمات علوم دینی را نزد پدر روحانی خود فراگرفت.
ایشان پس از عزیمت به شهر مشهد بار دیگر در سال 1310 به نجف بازگشت و مراتب عالی علوم حوزوی خود را نزد استادانی چون آیتالله نائینی سپری کرد.
آیتالله قمی در سال 1327 بار دیگر به مشهد مراجعت نمود.
وی ضمن امامت مسجد گوهرشاد در سال 1342 به دلیل مخالفت با رژیم پهلوی دستگیر و به شهرستان کرج تبعید گردید.
رژیم شاه همچنین دستور تبعید ایشان را به علت اعتراض به قانون حمایت خانواده به خاش اعزام کرد.
حضرت امام خمینی(ره) که از موضوع آگاه شده بودند، با مخابره تلگرافی برای آیتالله میلانی جویای احوال آیتالله قمی شدند.
متن تلگراف امام از نجف به این شرح است: «مشهد ـ حضرت آیتالله میلانی دامت برکاته ـ حادثه آیتالله قمی موجب تأسف است.
از سلامت ایشان مستحضرم فرمائید.
سلامت و سعادت جناب عالی را خواستار است.
خمینی(ره) » آیتالله قمی پس از پیروزی انقلاب مجدداً به شهر بازگشت و در آنجا ساکن شد.
ر.ک: شهید آیت اله سید اسدالله مدنی، یاران امام به روایت اسناد ساواک ص 140 5ـ سرتیپ علی اکبر مولوی فرزند عبدالحسین در سال 1300 هش در تهران بدنیا آمد.
سرتیپ علی اکبر مولوی، از مهره های سرسپرده رژیم شاه و از مأموران امنیتی آن رژیم به شمار می رفت.
او عامل دستگیری دکتر حسین فاطمی در بهمن 1332 و مأمور کنترل دکتر مصدق در تبعیدگاهش بود.
در سال 1342 به مدرسه فیضیه قم حمله کرد و تعداد زیادی از طلاب را کشته یا زخمی نمود.
در شب قبل از تبعید حضرت امام خمینی (ره) به ترکیه نیز او به همراه نیروهایی از هوابرد به قم رفت و امام را به تهران آورد.
وی مدتی ریاست ساواک تهران را عهده دار بود و در دستگیری، بازجویی و شکنجه مخالفان رژیم نقش بسزایی داشت.
در شهریور 1349 به سمت معاون پلیس راه و در تیرماه 1350 به عنوان رئیس پلیس راه منصوب گردید.
مولوی در پنجم اردیبهشت 1351 بر اثر سقوط هلیکوپتر درگذشت.
ر.ک : دانشجویان پیرو خط امام، اسناد لانه جاسوسی مهدی عراقی، ناگفته ها، صص 160 و 199 و 204