موضوع: سخنرانی در حسینیه ارشاد
تاریخ سند: 16 دی 1347
موضوع: سخنرانی در حسینیه ارشاد
متن سند:
به: 323 از: 20/ ه 6 شماره: 37732/ 20 ه 6 در ساعت 2000 روز 13 /10 /47، آقای هاشمی ضمن صحبت در حسینیه ارشاد، در دنباله مطالب گذشته خود در مورد عدالت اجتماعی و اسلام، بیاناتی به شرح زیر ایراد نمود : «اسلام می گوید: جامعه ای رفاه و آسایش دارد که در آن جامعه ظلم و تعدی وجود نداشته باشد و قانون در آنجا عدالت را اجرا نماید.در قوانین جامعه، قانونگذار کیست و چه کس باید باشد تا قوانین وضع شده او عدالت را برقرار نماید؟ قانونگذار باید قوانین اسلام را مراعات نماید، مؤمن باشد، تا بتواند قانون او تساوی برقرار کند.
کسی که مؤمن نباشد، قانون او قانون ظلم است و این جامعه در رفاه نخواهد بود.
قانون می باید همان طوری که یک کارمند را مجازات می کند، یک وزیر خطاکار را نیز مجازات نماید.
همان طور که یک رفتگر را تنبیه می نماید، شهردار خاطی را نیز تنبیه کند.
همان طوری که یک فرد جزء جامعه را به خاطر حرفی مورد مؤاخذه قرار می دهد، مهمترین فرد مملکت را نیز در صورت گفتن حرف خلاف مورد مؤاخذه قرار دهد.
قانون بد را قانونگذاری به وجود می آورد که مؤمن نباشد.
» سخنرانی مشارالیه، در ساعت 2100 خاتمه و در پایان مراسم دعای خود اظهار داشت: «خدایا! اسرائیل متعدی و ظالم و همچنین حامیان او را از بین ببر! سایه استعمار را از سر جامعه کوتاه کن!» نظریه منبع: ناطق نوع جامعه را مشخص نمی نمود.
نظریه رهبر عملیات: از فحوای صحبتهای این واعظ چنین بر می آید که در لفافه، گوشه و کنایاتی به دستگاه زده است.
ط م.