تاریخ سند: 6 خرداد 1313
ارکان حرب کل قشون
مرموزات
متن سند:
ارکان حرب کل قشون
مرموزات 13130306
کشف تلگراف تیپ مستقل کرمان از
نمره وارده ۱۸۳۹
تاریخ اصل6 /3ماه1313
تاریخ مخابره ماه ۱۳۱۳
اسم کشف کننده خلیلی
تاریخ وصول عصر6 /3 /1313
تاریخ کشف عصرماه ۱۳۱۳
مرجع 41
ارکان حرب محترم کل قشون
محترماً به عرض مبارک میرساند سلطان الواعظین1 نام که در سیر جان بالای منبر تبلیغات و بدگوییهای بر علیه مذهب بهایی2 نمود، برای جلوگیری از تولید بینظمی حسب الامر والی به کرمان اعزام شده اینک به قرار راپرت واصله طرفداران مشارالیه در سیرجان جلساتی به عنوان عزاداری تشکیل، دکاکین را تعطیل نمودهاند. والی امروز به محل حرکت برای جلوگیری از بینظمی دستور به ساخلو داده شده است.
6 /3 /13 نمره 133
از شرف عرض خاکپای اقدس اعلی گذشته است.
نایب سرهنگ مهاجر
امضا
توضیحات سند:
1-مرحوم سید محمد معروف به سلطان الواعظین شیرازی عالمی کامل و واعظی عامل بود. او از جمله ستارگان درخشنده و مشعلهای فروزان حوزه علمیه قم بود. وی فرزند مرحوم حاج سید علی اکبر (اشرف الواعظین) بود که در ماه ذی قعده ۱۳۱۴ ه ق در تهران متولد شد و در نزد پدر خود تربیت یافت و مقدمات اولیه را در مدرسه پامنار تهران خواند. در سال ۱۳۲۶ ه ق با پدرش به کربلا رفته و دو سال در آنجا توقف کرده و تحصیلات سطوح متوسطه را در نزد مرحوم فاضل مرندی و شهرستانی به پایان برده است سپس در خدمت پدر به کرمانشاه مراجعت و به وظایف تبلیغاتی از طریق منبر مشغول گردید و برای تکمیل علم و کمال و انجام وظایف مسافرتهای بسیاری به بلاد عراق، سوریه، فلسطین، اردن، مصر و هندوستان نموده و با طوایف بسیاری از یهود و نصاری و هندوها و منحرفین از دین قبیل از بهاییها و قادیانیها مناظرات دینی و مذهبی نموده که اهم آنها در مناظره بزرگ در سال ۱۳۵۴ ه ق در هندوستان بوده است. در دهلی (پایتخت امروز هندوستان) با دانشمندان و براهمه هند در حضور رهبر معروف هند (گاندی) مناظره کرد که به اثبات حقانیت دین مقدس اسلام و خاتمیت پیغمبر گرامی (ص) خاتمه پذیرفت و در تمام جراید آن زمان درج گردید. مجلس مناظره بزرگی با حضور دویست نفر از رجال و بزرگان فریقین (شیعه و سنی) در شهر پیشاور پنجاب هند (پاکستان امروز) با دو عالم بزرگ اهل سنت و جماعت یعنی حافظ محمد رشید و شیخ عبدالسلام در مدت ده شب و هر شبی متجاوز از هشت ساعت انجام داد که مخبرین چهار روزنامه و مجله بزرگ گفتگوی طرفین را در جراید خود انتشار میدادند. در پایان شب دهم شش نفر از بازرگانان بزرگ و اصناف و ملاکین و اشراف پیشاور در آن مجلس مذهب جعفری را اختیار نمودند و همان مناظرات که در مجلات و روزنامههای پاکستان چاپ شد با تجدید نظر به امر مرحوم آیتالله العظمی بروجردی (ره) به صورت کتابی بزرگ به نام شبهای پیشاور به طبع رسیده است. مرحوم سلطان الواعظین که با این نگارنده صداقت تام و محبت زیادی داشت و گاه گاهی موفق به زیارتش میشدم وی را عالمی بلند همت و منیع الطبع و کریم النفس میدیدیم. حدود ده سال در اثر کسالت قلبی از منبر ممنوع و به کلی خانه نشین شد و قادر به حرکت نبود ولی باز در همین دوران از راه تألیف خدمات ارزنده و آثار مفیدی گذاشت که ذیلا مینگارم:
١- کتاب شبهای پیشاور در یکهزار و پنجاه صفحه که تا کنون بیش از بیست مرتبه به طبع رسیده است.
2- صد مقاله سلطانی در رد بر یهود و نصاری، به طبع رسیده است.
3- گروه رستگاران در دو جلد. مرحوم سلطان الواعظین در ماه شعبان سال ۱۳۹۱ قمری در تهران وفات یافت و جنازهاش را با تجلیل فراوان به قم برده و با تشییع جنازهای که از طرف [مرحوم] آیتالله العظمی مرعشی نجفی از او شد در مقبره ابوحسین مدفون گردید. (گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، جلد دوم صفحات ۳۵۷ و ۳۷۷ و ر.ک : آثار الحجه از همین نویسنده جلد دوم صفحات ۱۵۰ تا ۱۵۴ و زندگینامه رجال و مشاهیر ایران حسن مرسلوند، جلد چهارم صفحات ۱۵۴ و ۱۵۵)
۲- در نظر و وهله اول شاید عجیب به نظر آید که رژیم پهلوی به خاطر سخنرانی عالمی بر علیه بهاییت دست به اقدامی این چنین - که تبعید مرحوم سلطان الواعظین به کرمان باشد - زده است ولی با تعمق در اینکه مذاهبی ساختگی از قبیل بهاییت و وهابیت نقش کشیشان و میسیونرهای مذهبی استعمار را بازی میکردند به این حقیقت پی میبریم که چرا رضا خان و عمال او چنین برخوردی را روا داشتهاند. بهاییت مذهب ساخته دست انگلیس است که عمده هدف آن به وجود آوردن راه برای اسلام گریزی و مسئولیت و تخریب روش و سنتهای دینی و اعتقادی اصیل بوده است. «از سالهای دور کوششهای فراوانی شده است تا زمینههای روانی، فرهنگی و اجتماعی، گریز از ارزشهای اسلامی در جامعه اسلامی ایران و نیز جوامع اسلامی دیگر ایجاد شود. پیدایش مسلک وهابیگری در سرزمین عربستان و بابیگری در ایران و قادیانگری در هندوستان [و پاکستان] از این دیدگاه تفسیرپذیر بوده و نیز به طور ماهوی مقصود مشترکی راتعقیب میکردند. مقصود و هدف نهایی استعمار، تضعیف و تحقیر ارزشهای اسلامی یا به تغییر گویاتری انهدام وجدان مشترک اسلامی در میان مسلمانان ملیتهای گوناگون بود. تعالیم فطرت پذیرانه دین اسلام و گسترش ارزشهای توحیدی و نفی ارزشهای شیطانی به گونهای بسیار قابل لمس در میان مسلمانان شخصیت مشترکی پدید آورده بود که برای استعمار به عنوان یک قدرت خطرناک و پایان ناپذیر محسوب میگردید...» (قره العین در آمدی بر تاریخ بیحجابی در ایران، سینا واحد، صفحات ۹ و ۱۰) به همین دلیل رژیم پهلوی از افشای حقایق در خصوص بهاییت وحشت داشته و علیه افشاگران آن اقدام تند میکرده است. بعلاوه مبارزه با بهاییت، مبارزه با کشف حجاب و بیحجابی را به همراه دارد چرا که «بابیان» جزء اولین کسانی بودند که با تربیت زنی که بعدأ قرۀ العین لقب گرفت، تبلیغ و اشاعه بیحجابی در ایران را شروع کردند و بوسیله او در از بین بردن حجاب و زدودن قبح بیحجابی و ضد اسلامی بودن آن کوشیدند. (تفصیل مطلب را میتوانید در همان منبع پیشین و در مقدمه کتاب حاضر مطالعه کنید)
منبع:
کتاب
تغییر لباس و کشف حجاب به روایت اسناد صفحه 69