تاریخ سند: 22 بهمن 1351
متن سند:
از : 347 محترما به عرض می رساند : ساعت 1130 روز 10 /11 /51 جلسه ای با شرکت هادی هدایتی وزیر مشاور، سپهبد روحانی،1 فرهاد نیکو خواه، حمید رهنما وزیر اطلاعات، محمود پورشالچی معاون آن وزارتخانه و نماینده ساواک در دفتر وزیر مشاور تشکیل گردید.در ابتدای جلسه هادی هدایتی اظهار داشت : آقای نخست وزیر فرمودند در جریان جشن بزرگداشت نخستین دهه انقلاب شاه و ملت فرهاد نیکوخواه مسئولیت داشته و طرحهائی تهیه شده که با آبرومندی برگزار گردیده و نتیجتا منجر به تشویق وی گردیده است ولی در این جریان مجله خواندنیها و روزنامه فرمان مطالبی با ذکر نام او درج کرده اند و باید موضوع روشن شود، گفته شده با اشاره وزارت اطلاعات این مطالب درج شده است و مکالمات تلفنی که در دست می باشد مؤید این امر است.
فرهاد نیکوخواه اضافه نمود : 1ـ مجله خواندنیها تحت عنوان سی و سه سال انتشار خواندنیها سلسله مقالاتی منتشر و ضمن حملاتی به اینجانب معتقد است که در گذشته در زمینه انتشار مطالب آزادی نداشته و حالا آزادی دارند و در این مقالات با ذکر نام اتهاماتی به اشخاص وارد می سازد.
2ـ روزنامه فرمان در شماره مورخ 4 /11 /51 نیز همزمان با برگزاری مراسم بزرگداشت دهه انقلاب تحت عنوان میزان آگهی های دولتی ظرف یک ماه نیم کرور تومان افزایش داشته با ذکر نام مرا به سوء استفاده در امر واگذاری آگهی به نشریات متهم نموده است.
3ـ اشخاصی در کینگز هتل به برخی از مخبرین خارجی مراجعه و با ارائه مطالب روزنامه فرمان اظهار داشته اند که تهیه کننده طرحهای مراسم بزرگداشت دهه انقلاب متهم به دزدی می باشد.
4ـ عباس شاهنده صاحب امتیاز روزنامه فرمان ضمن تماس تلفنی با پرویز رائین اظهار داشته من با اطلاع مقامات مطلب می نویسم و وزارت اطلاعات در نظر داشته سهمیه آگهی روزنامه فرمان را قطع کند و من آنها را تهدید به افشاء جریان امر کردم و نتیجتا وزارت اطلاعات از آگهی ها خود داری ورزید.
5ـ بهمن شاهنده فرزند عباس شاهنده به من تلفن کرده و گفت پدرم ناراحت است و به او گفته اند این مطالب را بنویسند.
فرهاد نیکوخواه همچنین اظهار داشت : هنگامیکه در وزارت اطلاعات مسئولیت مطبوعات را عهده دار بودم به کلیه جراید ابلاغ کردیم که دوران نا سزاگوئی پایان یافته و با مراقبت دائم کار را انجام می دادیم، اینک مشاهده می شود که مجددا نا سزاگوئی به مطبوعات مراجعت نموده است.
مطالبی که در مجله خواندنیها چاپ می شود علیه رژیم مملکت است و این مطالب مربوط به دورانی است که آقای هویدا نخست وزیر می باشند در صورتی که وزارت اطلاعات سکوت می نماید.
نماینده ساواک اظهار داشت : در جلسات کمیسیون مسائل روز مورخ 20 /10 /51 و 4 /11 /51 متشکله در وزارت اطلاعات مطالب مندرج در مجله خواندنیها مطرح و عنوان شد این شخص (نیکو خواه) معاون وزارتخانه بوده و شما باید از حیثیت او دفاع کنید اگر اتهامی به او وارد است باید به دادگاه برود وگرنه فردا که شما تعویض شوید همین عمل را با شما خواهند کرد و ناسزاگوئی در جراید کار صحیحی نیست و نباید دوران گذشته دوباره تجدید شود.
محمود پور شالچی گفت : 1ـ مقدمه اظهارات فرهاد نیکوخواه صحیح است ولی پایانش خیر، ما با آنها هماهنگی نداریم، از این جریان متأسف هستیم.
2ـ اگر روزنامه فرمان در صفحه اول حاوی مطالبی درباره اعلیحضرت نبود از انتشار آن جلوگیری می کردیم.
مراتب را به آقای نخست وزیر عرض کردم و عباس شاهنده گفته است من را در جشن شرکت ندادند.
3ـ شخصی که در کینگز هتل روزنامه را به خارجیان ارائه داده است معرفی نمائید.
4ـ بین شاهنده و دیگر دستگاهها اختلافاتی وجود دارد گویا در نظر دارند که نمایندگی خبرگزاری آلمان را به دیگری بدهند.
5ـ آقای نخست وزیر دستور قطع آگهی ها را داده بودند ولی چون مطالبی به عرض شان رسید دیگر سهمیه آگهی روزنامه فرمان قطع نشد.
فرهاد نیکو خواه پاسخ داد : برای شرکت در جشنها و جلسات کنگره کارت دعوت برای عباس شاهنده فرستاده شد و به فرض هم اگر فرستاده نشده آیا باید تهمت بزند.
به دنبال خارج شدن وزیر اطلاعات و معاون وی از جلسه، سپهبد روحانی اظهار داشت مسئله روشن است با اظهاراتی که معاون وزارت اطلاعات کرد مشخص است که وزارت اطلاعات بدون نظر نبوده است و قرار شد در این زمینه گزارشی تهیه و به استحضار آقای نخست وزیر برسد.
در خاتمه به استحضار می رساند که وجود اختلاف بین فرهاد نیکو خواه و مقامات وزارت اطلاعات مورد تأیید است و مراتب طی گزارشی قبلاً به استحضار رسیده است.
در تاریخ 21 /11 /51 به عرض تیمسار ریاست ساواک رسید اوامر صادر نفرمودند.
نسخه اصلی به بخش 342 ارسال گردید.
نسخه دوم و تمام سوابق قبلی در پرونده 251117 ـ 22 /11 /51 بایگانی است.
در پرونده روزنامه فرمان 251355 بایگانی شود
توضیحات سند:
1ـ منصور روحانی در سال 1300 خورشیدی در تهران به دنیا آمد.پدران او اهل و ساکن قفقاز بودند.
بعد از معاهده ترکمانچای و تصرف هفده شهر قفقاز به وسیله روسیه تزاری، نخست به آذربایجان ایران آمدند.
پس از مدتی در قزوین اقامت گزیدند.
منصور روحانی پس از تحصیلات مقدماتی عازم تهران شد.
وی دوره مهندسی را در دانشکده فنی دانشگاه تهران گذراند و برای دریافت تخصص در رشته هیدرولیک به لندن رفت.
در بازگشت به ایران در شرکت نفت ایران و انگلیس به کار پرداخت.
آن گاه به شهرداری تهران منتقل شد و در اداره لوله کشی آب تهران به کار پرداخت.
در سال 1337 به ریاست سازمان آب تهران منصوب شد.
مهندس روحانی از آن پس تا سال 1357 مدارج ترقی را به سرعت پیمود.
در 17 اسفند 1342 در کابینه حسنعلی منصور به عنوان وزیر آب و برق معرفی شد.
پس از ترور منصور هم، روحانی مقام خود را به عنوان وزیر آب و برق در کابینه اول هویدا که در روز هفتم بهمن سال 1343 معرفی شد، حفظ کرد او مدت هفت سال در وزارت آب و برق باقی ماند.
در تاریخ 22 شهریور ماه 1350 در ترمیم کابینه هویدا به عنوان وزیر کشاورزی و سرپرست منابع طبیعی معرفی شد.
در 18 آبان 1355 در آخرین کابینه هویدا که ولیان از کابینه خارج شده بود، او وزیر کشاورزی و سرپرست وزارت تعاون و امور روستاها شد.
او در زمان نخست وزیری دکتر جمشید آموزگار به عنوان مدیر عامل سازمان عمران غرب تهران مشغول کار شد.
پس از سقوط دولت آموزگار، مهندس جعفر شریف امامی به نخست وزیری رسید.
در کتاب سی و هفت سال نامبرده به عنوان فردی بهایی معرفی شده است.
از جمله کارهایی که او به عنوان آشتی ملی انجام داد، توقیف عده ای از رجال دوران گذشته بود.
مهندس منصور روحانی یکی از این رجال دوران گذشته بود.
او در23 شهریور ماه 1357 طبق ماده پنج حکومت نظامی به اتهام سوء استفاده و اتلاف بیت المال به زندان افتاد و تا پیروزی انقلاب در 22 بهمن در زندان بود وی سرانجام در دادگاه انقلاب به عنوان مفسد فی الارض محکوم به اعدام شد.
ر.ک: شبه خاطرات جلد دو ـ دکتر علی بهزادی ـ ص 347 و 348 و 360