قرار است در ظرف امروز و فردا تقاضایی به شرح زیر به امضای عده‌ای از روحانیون کرمان به عنوان جناب آقای نخست‌وزیر وسیله پست ارسال گردد
تاریخ سند: 29 فروردین 1344
قرار است در ظرف امروز و فردا تقاضایی به شرح زیر به امضای عده‌ای از روحانیون کرمان به عنوان جناب آقای نخست‌وزیر وسیله پست ارسال گردد
متن سند:
از: کرمان تاریخ:29 /1 /1344به: مرکز شماره: 835 /8
قرار است در ظرف امروز و فردا تقاضایی به شرح زیر به امضای عده‌ای از روحانیون کرمان به عنوان جناب آقای نخست‌وزیر وسیله پست ارسال گردد متن تقریبی تلگراف (جناب آقای هویدا1 نخست‌وزیر کارهای دولت‌های پیش بر شما روشن نیست که تا چه حدی نارضایتی مردم را ایجاد کرده‌اند و اینک از شما درخواست داریم که موجبات استخلاص و استراحت آیت‌اله العظمی آقای خمینی و بعضی مردمان مسلمان را که به صرف اتهام تحت تعقیب هستند فراهم فرمائید)2 ضمناً از لحاظ متن ملایم درخواست بالا و فرستادن آن از طریق پست به جای مخابره تلگراف اقدامات ساواک مؤثر بوده است ـ 835 /8/" ـ 29 /1 /44 منوچهری‌فر
به کسانی که چنین تلگرافی را کرده‌اند من غیرمستقیم بفهمانید که این اشخاص به صرف اتهام تحت تعقیب نیستند مدارک مثبت و دلائل کافی وجود دارد که بر علیه امنیت مملکت و ترور و اغتشاش عمل نموده‌اند اگر تمام مدارک منتشر نمی‌شود برای حفظ آبرو و حیثیت علماء و روحانیون است و اگر منتشر شود تمام مردم از روحانیون برگشته و دشمن آنها خواهند شد پس بهتر است که بگذارند دولت با سیاست خود به موقع عمل نماید و آنها [موضوع را] تعقیب نکنند و خائنینی که آلت دست شده‌اند به مکافات خود برسند
در ساعت 1010 تلفنی به آقای شاهین گفته شد
ر ـ 866 مذهبی
توضیحات سند:
1. امیرعباس هویدا، فرزند حبیب الله (عین الملک) در سال 1298 ﻫ ش متولد شد. تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در مدرسه لائیک فرانسوی بیروت به پایان رساند و سپس به بلژیک رفت و در دانشگاه آزاد بروکسل در رشته علوم سیاسی و اقتصاد درس خواند. در سال 1321 به ایران برگشت و به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. در سال 1324 در اولین مأموریت سیاسی خارج از کشور، به پاریس رفت و با حسنعلی منصور آشنا شد. در سال 1329 عبدالله انتظام به وزارت خارجه رسید و هویدا را به ریاست دفتر خود انتخاب کرد. در مهر ماه 1330 هویدا به پیشنهاد کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد بمدت 5 سال مأمور خدمت در این سازمان شد. در سال 1335 با درخواست منصور که سفیر ایران در آنکارا بود به عنوان رایزن سفارت ایران در ترکیه انتخاب شد. در سال 1336 عبدالله انتظام مدیر عامل شرکت ملی نفت شد و هویدا را به عضویت هیئت مدیره شرکت نفت انتخاب کرد. هویدا در اوایل سال 1340 در زمرۀ موسسان کانون مترقی به ریاست یار دیرین خود حسنعلی منصور، درآمد. هویدا در سال 1342 در کابینه حسنعلی منصور به سمت وزارت دارائی برگزیده شد و به مدت پانزده ماه در این مقام بود تا اینکه منصور به قتل رسید. شاه برای جلب رضایت آمریکائیان یکی از همکاران نزدیک منصور را به جانشینی او انتخاب کرد و او امیر عباس هویدا، کاملاً مطیع شاه بود و همان اعضأ کابینه منصور را در کابینه خود ابقا کرد. در فروردین سال 1346 امام خمینی (ره) از نجف نامه مفصلی به هویدا نوشت و وضعیت کشور و حضور بیگانگان بویژه امریکا را گوشزد نمود. اما نامه امام بی جواب ماند ولی مسائلی را که امام بیان کرده بودند دهان به دهان در میان مردم پخش شد و زمینه حرکتهائی که در سالهای دهۀ 50 شکل گرفت را فراهم کرد. هویدا در سه بخش مهم سیاست خارجی، امور اقتصادی و مسائل نظامی مسلوب الاختیار بود و فقط در صحنه سیاست داخلی و حضور در نمایش‌های انتخاباتی حضور داشت. هویدا رهبری حزب ایران نوین را به عهده داشت و دکتر کلالی را به مقام دبیر کلی حزب تعیین کرد. دکتر کلالی حزب را بصورت احزاب چپ سازماندهی کرد و آن را گسترش داد و به کانون قدرت مستقلی تبدیل کرده کم‌کم خود شاه را به وحشت‌انداخت و خود هویدا دبیر کلی را به عهده گرفت و کنگره بزرگ حزبی را در دیماه 1353 با دعوت از نمایندگان احزاب بزرگ جهان تشکیل داد. شاه در سال 1353 تشکیل حزب رستاخیز را اعلام و هویدا را به دبیر کلی حزب معرفی کرده و کم کم ستارۀ بخت هویدا پس از 12 سال افول کرد و شاه به هویدا تکلیف کرد استعفا دهد و او را بجای علم که در بستر بیماری بود، به وزارت دربار انتخاب کرد. ازهاری نخست وزیر وقت (زمان فعالیت کابینه ازهاری) هویدا را مقصر همۀ فجایع کشور معرفی کرد و به ظاهر او را بازداشت کرد تا اینکه در روز 22 بهمن به دست نیروهای انقلاب افتاد و پس از یک محاکمه در روز شنبه 18 فروردین 1358 هویدا اعدام شد. هویدا در یک خانوادۀ بهائی بدنیا آمد و پدرش جزء مبلغان و داعیان فرقۀ ضالۀ بهائیت بشمار می‌رفت. هرچند که هویدا می‌خواست به ظاهر بهائی قلمداد نشود اما ارتباطات او با افراد فرقه بهایت قطعی بود. در دولت هویدا 9 وزیر بهایی وجود داشت و در این دوران بهائیت به عنوان ابزار استعمار غرب همچون فراماسونری و جریان صهیونیسم فعال بود. در مدتی که مأمور به کمیسار عالی پناهندگان بود با سازمانهای فراماسونری ارتباط برقرار کرد و یکی از اعضاء برجستۀ فراماسونری در اروپا و استاد اعظم لژ بزرگ ملی فرانسه بود.ر.ک: رجال عصر پهلوی، امیرعباس هویدا به روایت اسناد ساواک، 2 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی
2. برای مطالعه متن کامل این اعلامیه ر.ک: اسناد انقلاب اسلامی، جلد 3، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1374