ملاقات در تبعیدگاه
تاریخ سند: 13 آبان 1354
ملاقات در تبعیدگاه
متن سند:
[به : 312] [از : 20 ه 12] شماره : 29316 /20 ه 12 پس از نماز مغرب و عشا روز پنجشنبه 1 /8 /54 که به پیشنمازی برادر بزرگتر مهدوی کنی در مسجد جلیلی برگزار شد.طبق معمول دعای کمیل با همکاری هوشنگ دلشاد و اتابکی خوانده شد.
حسین کسمایی (حسین نقاش) که از بوکان مراجعت کرده بود افراد را شماتت می کرد که چرا بی وفا هستند و به دیدن آیت الله مهدوی به بوکان نرفته اند.
کسمایی افزود در بوکان برادر همسر مهدوی و حاج حسین واحدی و شخص دیگری به نام مقدم را دیده است که به ملاقات آیت الله مهدوی آمده بودند مردم محل برای مهمان های مهدوی احترام زیادی قائل می شوند و برای آنها رختخواب به خانه مهدوی می آورند1 سید محسن امیر حسینی و احمد مختارپور گفتند که تصمیم دارند قریبا به بوکان به دیدن مهدوی بروند.
کسمایی اضافه کرد حسین مخبری دلال بازار و نجفی اهل خیابان پامنار گهگاه کمک ها و مساعدت هایی به من می کنند تا به ملاقات تبعیدی ها بروم.
نظریه شنبه : مقدم شخصی است 38 ساله و در مراسم مسجد جلیلی غالبا مداحی می کند.
نظریه یکشنبه : به صحت اظهارات شنبه اعتماد حاصل است.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله مهدوی کنی در شهرستان بوکان علاوه بر ایجاد رابطه صمیمانه با ساکنین سنی مذهب آن شهرستان، علیرغم ناراحتی و بیماری معده و حنجره (سند مورخ 25 /8 /54، شماره 29575/ه 12) در حسینیه آذربایجانیها که شیعیان آن شهرستان آن را تشکیل داده بودند به تبلیغ و ترویج اسلام و مبارزه با رژیم طاغوت پرداخت.ایشان درباره رابطه با مردم بوکان و مهمان نوازی و احترام فوق العاده آنها به وی در مصاحبه با مرکز اسناد انقلاب اسلامی می گوید: «مردم آنجا خیلی به من احترام می کردند.
من در هر مغازه ای می رفتم تا چیزی بخرم، اگر قصابی بود و صف بود، یا دو سه نفر ایستاده بودند، همان قصاب می گفت: ماموستی میهمان است و احترام او واجب است، اجازه بدهید اول ایشان را رد کنیم تا معطل نشود.
در هر مغازه ای که می رفتیم صندلی می گذاشتند و چای می آوردند.
»