یادداشت
متن سند:
سند شماره ۱۷۶
یادداشت
پلاکاردهای موجود در دست حسن نیازی و سایرین که متواری شدهاند بدین شرح بوده است:
1- سازمان امنیت ایران (ساواک) دشمن آزادی و آسایش ملت ایران است1.
2- آریامهر2 لاف مزن ما غذا و مسکن و حتی آزادی نفس کشیدن نداریم.
۳- دروغگویی بس است، ما مسلمانیم و اجرای قوانین قرآن را خواستاریم.
۴- ای نوکر دست نشاندۀ آمریکا، نوکری و سر سپردگی تا کی، مرگت باد.
5- ملت ایران خواستار بازگشت امام خمینی به ایران است.
۶- درود بر امام خمینی امید ملت ایران.
۷- ما کشتار اخیر مردم بیگناه قم را شدیداً محکوم میکنیم.
۸- این همه فشار و اختناق تا کی
9- مرگ بر ضحاک زمان شاه خائن.
1- درود بر همه زندانیان بیگناه به ویژه آیتالله طالقانی3 و آیتالله منتظری
۱1- خمینی قیامت. عزت- شاه خیانت، ذلت
ضمناً پلاکاردها دو رو (دو طرف) بوده است.
با بررسی نمونه خط حسن نیازی با پلاکاردها، با خط خود مشارالیه بود. نادری
توضیحات سند:
1- در سال ۱۳۳۵ ه ش به دستور شاه سازمان امنیت و اطلاعات کشور (ساواک) فعالیت خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۵۰ نیز به دستور او کمیته مشترک ساواک شهربانی تشکیل و سازماندهی گردید مأموران این سازمانها مخالفان رژیم را دستگیر میکردند و به زندانهای سیاسی انتقال میدادند در این زندانها زندانیان را تحت انواع شکنجههای جسمی و روحی قرار میدادند، فحاشی، کتک، بازجوییهای طولانی مداوم و بیدار نگاه داشتن زندانیان، ناخن کشیدن، نشاندن آنان روی منقل الکتریکی و خوابانیدن روی میز داغ، شکستن دست و پا، شوک برقی، شلاق زدن، پخش صدای فریاد شکنجه شدگان از طریق ضبط صوت و آویختن از سقف از آن جمله بود. یکی از اعمال وحشیانه دژخیمان ساواک این بود که پاهای زندانی را در داخل دیگ روغن در حال جوش فرو میبردند
ر. ک: کوثر ج ۱ ص ۶۲۹
۲- عنوان آریامهر را که معنای آن آفتاب و نور دودمان آریایی است رضازاده شفق، سناتور آذربایجانی، درست کرد و اسدالله علم که از ادبا خواسته بود لقبی بزرگ برای شاه پیشنهاد کنند با آریامهر موافقت کرد و در سال ۱۳۴۶ ه ش مجلس شورای ملی این لقب را به شاه داد لقب آریامهر به خوبی حاکی از عقاید ناسیونالیستی رژیم و ضدیت آن با عقاید اسلامی بود.
کوثر، ج ۲، ص ۱۲۱
۳۔ آیتالله سید محمود طالقانی مجاهد همیشه استوار که امام خمینی (سلامالله علیه) ابوذر زمانش نامید، در سال ۱۲۹۸ هجری شمسی دیده به جهان گشود. پس از کسب علوم اسلامی در مدارس رضویه و فیضیه قم در سال ۱۳۱۷ برای تدریس و تبلیغ معارف اسلامی به تهران آمد و در سال ۱۳۱۸ به جرم مخالفت با رژیم پهلوی دستگیر و زندانی شد. در مبارزات ملی شدن صنعت نفت شرکت جست و بعد از کودتای ۲۸ مرداد به اتهام مخفی کردن نواب صفوی، رهبر فداییان اسلام در منزل خود، دستگیر شد. مرحوم طالقانی به سبب مبارزات خود به دفعات زندانی شد و در سال ۱۳۴۳ نیز وی را به دلیل حمایت از حضرت امام به زندان افکندند که سه سال به طول انجامید. در سال ۱۳۵۰ به زابل و سپس به بافت کرمان تبعید شد. در سال ۱۳۵۴ به سبب خیانت یکی از منافقین دستگیر و به ۱۰ سال زندان محکوم گردید. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، به ریاست شورای انقلاب و عضویت مجلس خبرگان برگزیده شد و در مرداد ۱۳۵۸ به فرمان امام اولین نماز جمعه را در دانشگاه تهران اقامه کرد.
حضرت امام (ره) در تجلیل از مقام ایشان فرمودند: «زبان گویای او چون شمشیر مالک اشتر بود.» سرانجام در تاریخ 19 /6 /56 به جوار رحمت حق شتافت از آیتالله طالقانی آثار متعددی در زمینه تفسیر قرآن و معارف اسلامی و مسائل اجتماعی و سیاسی بر جای مانده است.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، کتاب 1 صفحه 251