تاریخ سند: 23 اسفند 1356
غلام ابدی باعرض پابوسی اجازه میخواهد
متن سند:
[تلگرام]
[از: سفیر اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر] تاریخ: 23 /12 /2536 13561223
واشنگتن شماره: 8730
[به: ] پیشگاه مبارک بندگان اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر ارواحنافداه
شاهنشاه عزیزتر از جانم، سایه خدایم.
غلام ابدی باعرض پابوسی اجازه میخواهد روز خجسته صدمین سالگرد مولود بنیانگذار ایران نوین رضاشاه کبیر1 سردار دلاور تاریخ ایران عزیز را به خاکپای مبارک ملوکانه عبیدانه تبریک تقدیم دارد.
در صفحات درخشان تاریخ ایران روز مولود آن سردار رشید نقطه عطف به شمار رفته و در تنگنای سختیها سحرگاه زرین روزنه امید تحولات درخشانی را به ملت غیور ایران نوید داده است. به دست با کفایت آن سردار بزرگ عظمت ایران باستان تجدید حیات یافت و پرچم شاهنشاهی بار دیگر با فروغ درخشانتر بر فراز فلات مقدس ایران به اهتزاز درآمد و روح نوینی بر پیکره عروس تاریخ جهان دمیده شد. به قدرت سرداری و همت بلندپایه آن فرزند رشید ایران کشتی مام وطن در ساحل مراد لنگر انداخت، شیوه کشورداری نیاکان مقدس قوم آریا باز در ایران زمین از نو آغاز و سیطره بیگانه و بیگانهپرستی برچیده شد.
سنن اصیل و قوام شاهنشاهی به رسم نیاکان در سردفتر تاریخ نوین ایران با خطوط زرین نقش بست و اکنون تحت رهبری شاهنشاه آریامهر عزیزتر از جانم دوران خاندان پهلوی سرآمد دفترچه تاریخ شاهنشاهان ایران گردیده است.
رجاء واثق دارد ملت ایران به تأسی از سنن قدیمی و عشق به شاهنشاه آریامهر بزرگداشت روز خجسته سالگرد مولود سردار رشید پیمان ناگسستنی خود را با اعمال و آرزوهای بلند پایه آن شاهنشاه آریامهر بیش از پیش کوشا خواهند بود و به پاس از رهبری خردمندانه و نعمتهایی که تحت لوای شاهنشاه آریامهر عزیزتر از جانم در دوران پرشکوه شاهنشاهی خاندان پهلوی نصیبشان شده از درگاه الهی سلامت و طول عمر و بقای سلطنت پدر تاجدار خود را خاضعانه و صادقانه مسئلت نموده و یک دل و یک زبان مراتب عبودیت و تمنیات قلبی خود را به مناسبت این روز بزرگ به خاکپای مبارک ملوکانه عرضه میدارند.
از دور پای مبارک را
میبوسد هزاربار
۸۷۳۰ مورخ 23 /12 /2536
توضیحات سند:
۱- رضاشاه پهلوی: فردی بیسواد بود و از فهم و شعور و درک اجتماعی و سیاسی و دینی بهرهای نداشت. او برای حفظ قدرت خویش و ادامه سلطنت بر کشور از هیچ کاری فروگذار نمیکرد و در از بین بردن و فروختن آداب و سنن و فرهنگ ملی و دینی ایران و ایرانی ید طولایی داشت. حجاب، امتیاز بزرگی برای فرهنگ ایرانی و جامعه ایران به شمار میرفت. غربیها با آن همه سروصدا و هیاهو و تبلیغات خود نتوانسته بودند این عظمت ایرانی را از بین ببرند اما رضاخان با تکیه بر کرسی سلطنت و سرکوب اقشار مختلف مردم به سراغ مهمترین خواسته غرب و اساسیترین شاهرگ حیات جامعه، حجاب زن ایرانی، آمد و دستور رفع آن را صادر کرد. این حادثه تلخ و ننگین در ۱۷ دیماه ۱۳۱۴ هجری شمسی اتفاق افتاد. بدین ترتیب تمامی بلایای غرب به جامعه ایرانی نیز رو کرد و کشور را یکدست گرفتار نمود. ایجاد پدیده روسپیگری در جامعه، رواج و رسمیت یافتن فحشاء و فساد در میان تودههای جوان، شیوع خودکشی، توسل به مواد مخدر در میان قشر جوان و عریان شدن زنان از جمله آثار کشف حجاب رضاخانی است.
(ر.ک: شاهنشاهی پهلوی در ایران، تألیف: عبدالامیر فولاد، جلد 1)
منبع:
کتاب
اردشیر زاهدی به روایت اسناد ساواک صفحه 246