موضوع: دکتر اقبال - تحدید اراضی
تاریخ سند: 23 اردیبهشت 1340
موضوع: دکتر اقبال - تحدید اراضی
متن سند:
گزارش اطلاعات داخلیشماره: 694 /316
موضوع: دکتر اقبال - تحدید اراضی تاریخ: 23 /2 /40
یکی از دوستان دکتر ارسنجانی1 وزیر کشاورزی عصر پنجشنبه ۲1/۲/۴۰ در دفتر روزنامه جهان به مأمور ویژه اظهار داشته که آقای دکتر امینی نخست وزیر کتباً دستور داده است که تا آگهی ثانوی دکتر منوچهر اقبال فقط به تدریس در دانشگاه مشغول باشد. ضمناً همین شخص علاوه نموده که دکتر حسن ارسنجانی وزیر کشاورزی به وی گفته است که تز تقسیم اراضی و تحدید مالکیت صحیح نیست و نامبرده مصمم است آن را تغییر دهد.
توضیحات سند:
1- حسن ارسنجانی: حسن ارسنجانی در سال ۱۳۰۱ هـ.ش در تهران در یک خانواده روحانی به دنیا آمد. پدرش سید محمد حسین ارسنجانی یک روحانی اهل ارسنجان فارس بود و در جوانی به اتفاق خانواده به تهران مراجعت کرد او ۶ ساله بود که پدر خود را از دست داد. او دوره ابتدائی را در دبستان پهلوی و دوره دبیرستان را در دارالفنون و سن لوئی فرانسوی‌ها به پایان رساند. او سپس وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و لیسانس گرفت. او در شهریور ۱۳۲۰ وارد کار روزنامه نگاری شد و روزنامه داریا را منتشر کرد. و در سال ۱۳۲۴ حزبی بنام «آزادی» تأسیس کرد اما کار او نگرفت و در سال ۱۳۲۵ در زمان حزب دمکرات قوام جزء مؤسسین آن بود. ارسنجانی در سال ۱۳۲۶ پس از رد شدن اعتبارنامه‌اش یکبار دیگر به کار روزنامه نگاری مشغول شد و اداره روزنامه دمکرات از طرف قوام به او واگذار شد. در زمان سپهبد رزم‌آرا ارسنجانی یکی از مشاوران او بود و طرحی درباره تعاونی های روستائی و فروش املاک خاصه به کشاورزان به رزم‌آرا داد. دکتر حسن ارسنجانی در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۴۰ در کابینه دکتر امینی به عنوان وزیر کشاورزی معرفی شد و قانون اصلاحات ارضی را تهیه و به مورد اجرا گذاشت پس از آنکه امینی استعفا داد او در مقام خود ابقا شد. اما پس از مدتی علم بنای ناسازگاری با ارسنجانی گذاشت و ارسنجانی ۲۰ اسفند ۱۳۴۱ از وزارت کشاورزی استعفا داد و در ۱۷ فروردین ۱۳۴۲ او را به سمت سفیر ایران در ایتالیا منصوب کرد. ارسنجانی از عاملین انگلیسی‌ها در ایران بود و با نزدیک کردن خود به شاه و آمریکائی‌ها اقدامات خود را بنفع انگلیسی‌ها تمام می‌کرد. او از سابق با مقامات انگلیس در تهران مرتبط بود. او در روز جمعه دهم خرداد ۱۳۴۸ در اثر سکته قلبی درگذشت.«تاریخ رجال ایران، مهدی بامدادی، ج۶، ص ۷۸« «ظهور و سقوط پهلوی، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی ج۲، ص36»