درباره: مندرجات روزنامه‌های اطلاعات و کیهان
تاریخ سند: 8 بهمن 1346
درباره: مندرجات روزنامه‌های اطلاعات و کیهان
متن سند:
شماره: 8259 /23 بولتن: ویژه این بولتن شامل 6 برگ است روزنامه‌های اطلاعات و کیهان دو نشریه خبری عصر تهران که صاحبان امتیاز آنها همواره از مراحم خاص اولیای امور برخوردار بوده و از انواع کمک¬های مادی و معنوی بهره¬مند می¬باشند و در واقع باید در قبال استفاده از این مزایا ضمن ایفای نقش ارشاد و هدایت افکار جامعه و روشن نمودن اذهان طبقات مختلف کشور همگام و هماهنگ باشند، مع¬التأسف با بررسی¬هایی که به عمل آمده صاحبان امتیاز این دو نشریه در نشریات خود برخلاف روش دولت و مقاصد و هدف عالیه سیاسی کشور عمل می-نمایند و با استفاده از مصونیت¬های پارلمانی نهایت سعی دارند که از هدف اصلی و اختصاصی مطبوعات که تنویر افکار جامعه است عدول نموده و تنها به جهت بالا بردن تیراژ و کسب درآمد بیشتر از هیچ عملی که به این منظور کمک نماید ابا ندارند.به طوری که در برخی موارد که شرح آن ذیلاً از عرض می‌گذرد از همکاری با دستگاه¬ها و سازمان¬های دولتی که خود به وجود آورنده و نگهدارنده واقعی این دو موسسه مطبوعاتی می‌باشند خودداری می‌کنند: 1- نشریات موسسه اطلاعات: الف- امتناع از درج مقاله "دین و سیاست" که ضمن آن روحانیون را از دخالت در سیاست برحذر می‌داشت.
ب- دریافت وجه به منظور درج رپرتاژهای مراسم فرخنده تاج¬گذاری از برخی شهرستان¬ها (من¬جمله شهرستان شیراز حدود 000 /000 /127 ریال) پ- چاپ و نشر مطالبی دائر بر شک و تردید در مورد همکاری منطقه¬ای ایران در خلیج فارس هنگام مسافرت رابرتس وزیر مشاور انگلستان به ایران که چون مغایر با سیاست کلی کشور بود دولت مجبور شد در این باره اعلامیه¬ای صادر نماید.
ث- با وجود دستور عدم توزیع مجله اطلاعات جوانان مورخ 25 /10 /46 که به مناسبت چاپ عکس تختی وسیله وزارت اطلاعات صادر شده بود مسعودی مدیر موسسه اطلاعات مجله مذکور را با مسئولیت خویش منتشر و دستور مقامات مسئول را نادیده انگاشته است.
ج- انتشار شایعه در مورد وابستگی روزنامه آیندگان به موسسه فرانکلین و تطمیع و تهدید موزعین تهران و شهرستان¬ها در مورد عدم همکاری با روزنامه مذکور 2- نشریات موسسه کیهان: الف- دریافت وجه قابل توجه جهت درج و رپرتاژ و گزارش¬های مراسم فرخنده تاج¬گذاری از برخی شهرستان¬ها (از هر شهرستان حدود 000 /000 /120 ریال) ب- امتناع از درج مقاله "دین وسیاست" که ضمن آن روحانیون را از دخالت در سیاست برحذر می‌داشت.
پ- تعریف و تمجید از کتاب حاجی آقا اثر صادق هدایت1 به عنوان شاهکار نوشته¬های وی در سال روز تولد نامبرده که حاوی مطالبی علیه رضا شاه کبیر می¬باشد.
تخطئه نمودن برنامه¬های صنعتی کشور و پیشنهاد اینکه کشور ایران یک کشور کشاورزی بوده و باید به صورت کشاورزی باقی بماند.
ث- کیهان ورزشی مورخ 23 /10 /46 با انتشار مطالبی درباره خودکشی غلام¬رضا تختی به طور مستقیم خودکشی تختی را واهی تلقی و قلمداد نمود که تختی را کشته¬اند.
ج- تحریف خبر اعتصاب کارگران فرانسه و انگلیس و بزرگ جلوه دادن آن از نظر مسائل کارگری و تلویحاً تبلیغ له کشورهای کمونیستی.
این دو موسسه در بزرگ¬گرائی و تحریف از مطالب در نشریات خود ید طولانی[طولایی] دارند و اغلب با این روش برای نشریات وابسته یک تیراژ کاذب به وجود می‌آورند چنان چه در واقعه خودکشی تختی به ازای اینکه با تکیه به اصول قوانین شرع و عرف خودکشی را عملی مذموم و مباین دین اسلام قلمداد نمایند و با درج مقالات تحلیلی و بحث¬های منطقی انتحارکننده را شخصی ضعیف¬النفس و بی¬ثبات معرفی نمایند هر یک از این دو موسسه کلیه نشریات خود را تماماً در تیول این موضوع کوچک قرار داده و با دامن زدن به این امر ساده چنان تحرکی از خود بروز دادند که در هیچ یک از سایر موارد و مطالب که در صلاح مملکت و ملت است انجام ندادند به طوری که موسسه اطلاعات در مورد خودکشی تختی در حدود 3292 سطر مطلب و 38 عکس و 563 آگهی و موسسه کیهان در نشریات وابسته به خود 5065 سطر مطلب، 65 تصویر و 1171 آگهی درج و منتشر نموده¬اند که در نتیجه این تبلیغ و هیاهو جمعیتی بالغ بر سی هزار نفر در شب هفت تختی بر مزار او گرد آمدند بدون تردید این دو موسسه مطبوعاتی در جمع¬آوری این جمعیت کثیر بر مزار تختی نقش بسیار مهمی را داشته¬اند.
با توجه به اینکه روزانه در سراسر دنیا متجاوز از چندین نفر دست به انتحار و خودکشی می¬زنند که شخصیت وجودی بعضی از آنها برتر و والاتر از تختی قهرمان کشتی می¬باشد و یا اعمالی در این جهان بزرگ به وقوع می-پیوندد که خودکشی یک نفر در مقابل آن فاقد اهمیت است ولی این روزنامه¬های یومیه خبری پایتخت بدون توجه به عکس¬العمل و واکنش موضوعات با بزرگ و کوچک نمودن مطالب باعث گرفتاری و درگیری مجریان امور مملکت می-گردند.
این دو مؤسسه تنها اکتفا به این امور نمی¬نمایند با قلم فرسائی بی¬بند و بار در مجلات وابسته به خود عفت عمومی را نیز جریحه¬دار می¬سازند و با قلم پردازی¬های ناپسند درباره وقایعی مانند قتل فلور- جنایت عباس افسرده - خفه کردن رضا ودودی و تشریح ریزه¬کاری‌های این گونه فجایع روزها و بلکه هفته¬ها مردم را در مورد یک موضوع بسیار کوچک و ساده در تشویش و نگرانی خاص قرار می¬دهند.
نظریه: نظر به اینکه تعدادی از مدیران جراید پس از احراز نمایندگی در یکی از مجالس مقننه دارای مصونیت پارلمانی گردیده و در پناه این مصونیت پاسخگوی مندرجات نشریات خوبش [خویش] نمی‌باشند و مشکلاتی را برای سازمان¬های مسئول به وجود می‌آورند.
از این رو شایسته است ترتیبی اتخاذ گردد که این قبیل اشخاص پس از انتخاب به سمت¬های فوق سردبیری که ضمن واجد شرایط بودن به این امر مسئولیت کلیه مندرجات نشریه را تقبل کند معرفی و یا به طور کلی صاحبان امتیاز که از این مزایا برخوردار می¬شوند امتیاز نشریات خویش را به شخص صلاحیت‌دار دیگری تفویض نمایند.
رونوشت برابر با اصل است 11 /11 /46 در پرونده سناتور عباس مسعودی بایگانی شود 14 /11 /46
توضیحات سند:
1.صادق هدایت، فرزند اعتضادالملک در بیست و هشتم بهمن 1281 شمسی در تهران متولد شد.
وی تحصیلات مقدماتی خود را در تهران آغاز کرد و در سال 1304 از مدرسه‌ی سن‌لویی فارغ‌التحصیل شد، سپس به منظور تحصیل در رشته‌ی دندانپزشکی به بلژیک و از آنجا به پاریس رفت و در رشته‌ی معماری به تحصیل پرداخت.
او کتاب‌های زنده به گور، سه قطره خون، نمایشنامه‌ی پروین، افسانه‌ی آفرینش و فوائد گیاهخواری را در پاریس نوشت و در سال 1309 به وطن بازگشت.
ابتدا در اداره‌ی کل تجارت و سپس در وزارت امور خارجه مشغول کار شد، اما در سال 1315 از کار خود استعفا داد و به هندوستان رفت و زبان پهلوی یا فارسی میانه را در آنجا آموخت و در همانجا کتاب « بوف کور» را نوشت.
هدایت در سال 1316 از هندوستان به ایران بازگشت و در بانک ملی استخدام شد، امّا کارش در آنجا هم دوامی نیاورد.
وی پس از چندین بار تغییر شغل دادن در سال 1329 عازم پاریس شد و در روز سه‌شنبه بیستم فروردین ماه 1330 شیر گاز حمام خانه‌ی خود را بازگذاشت و بدین سان خودکشی کرد.
وی مروج بدبینی، یأس و ناامیدی بود.