تاریخ سند: 28 بهمن 1353
موضوع : برگزاری مجلس روحانی در مسجد ارک
متن سند:
رونوشت گزارش خبر شماره 23471/ ه 12 ـ
28 /11 /53 منبع 7669
آقای دکتر آزمون1، شیخ جواد کبیری را مأمور
کرده است که با جمع آوری تعدادی از
روحانیون و طلاب جلسه روحانی در مسجد
ارک تشکیل و در این جلسه ضمن تهیه
اعلامیه ای علیه عراق سخنرانی هایی ایراد
گردد.
نظریه شنبه : اگر چنین مجلسی در تهران
تشکیل گردد برداشت قاطعی از آن نمی توان
کرد چرا که مراجع تقلید تهران و قم احتمالاً در
آن شرکت نخواهند کرد و از طرفی شیخ جواد
کبیر که به علت کشیدن چک بی محل، کلاهبرداری، برداشتن عمامه و شرابخواری، شهره شهر
شده و متواری است، نمی تواند وعاظ و روحانیون و مراجع سرشناس را در یک مکان گرد هم
جمع نماید.
چنانچه تصمیم گرفته شود که این مجلس در تهران برگزار گردد اصلح است آیت الله
سیدابراهیم میلانی، آیت الله میرزا خلیل کمره ای و اشخاص همطراز آنها اعلامیه بدهند.
از
طرف دیگر یکی از وظایف مهم و حساس سازمان اوقاف همین است که در چنین روزهایی که به
طلاب و روحانیون که حقوق بگیر اوقاف هستند ابلاغ گردد که بدون هیچ گونه عذری در ساعت
مقرر در جلسه حاضر گردند و در غیر این صورت گذشته از آن که حقوق آنها قطع می گردد از
منابر و همچنین مسافرت آنها به مکه مکرم و سایر امکنه مذهبی جلوگیری بعمل آید.
نظریه یکشنبه : هنگامی که جنازه شیخ حسین غفاری برای دفن به شهرستان قم حمل می شد
طلاب و مدرسین علوم دینی با تعطیل درس در تشییع جنازه غفاری شرکت و رادیوی صدای
روحانیت نیز که توسط عملا بیگانه اداره می گردد این مراسم را از رادیو مزبور پخش و یادآوری
شده بود که به این مناسبت کلیه مدرسین و طلاب حوزه علمیه قم درس را تعطیل کردند.
پیشنهاد می گردد قبل از تشکیل چنین مجلسی که قرار است در مسجد ارک برگزار گردد با
پیش بینی های لازم این مجلس در صحن حضرت معصومه تشکیل و ضمن آن که درس طلاب
تعطیل می شود کلیه آنان و طلاب و بازاریان اعزامی از تهران در مجلس جمع و ضمن عظمت
دادن به آن تودهنی محکمی به یاوه سرایان رادیو مذکور زده شده و با تهیه فیلم از این مراسم و
نشان دادن آن در تلویزیون سراسر کشور به این گونه یاوه گویی های مشتی بی وطن پاسخ داده
شود برای جمع آوری طلاب و روحانیون در قم کافی است آقای دکتر آزمون به کلیه
حقوق بگیران ابلاغ نماید که در روز و ساعت مقرر ضمن تهیه وسایل رفت و برگشت در قم حاضر
شوند و مدرسه علمیه تهران هم آمادگی دارد که با جمعیت زیادی در این مراسم شرکت نماید و
گذشته از آن مراجع تقلید مانند گلپایگانی، میلانی، خوانساری و نجفی که خود با اعمال و رفتار
بعثی در مورد ترور و اعدام روحانیون در نجف مخالفت هایی کرده اند از وظیفه ملی و میهنی
آنهاست که چنین مجلسی را کارگردانی نمایند.
نظریه سه شنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
نظریه چهارشنبه : نظریه سه شنبه تأیید می شود.
اصل در 161117 است
در پرونده 75862 بایگانی شود
وثوقی 14 /12 /53
توضیحات سند:
1ـ منوچهر آزمون فرزند ابوالقاسم در سال 1309 شمسی در تهران به دنیا آمد.
پدرش کارمند ساواک بود.
او
پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در کنکور اعزام محصل به خارج شرکت نمود و راهی آلمان غربی شد.
بعد از مدت کوتاهی به دلیل مشکلات اقتصادی راهی آلمان شرقی گردید و با توده ای ها دست همکاری داد.
در
شهریور 1336 دانشنامه دکترای خود را در رشته اقتصاد سیاسی از دانشگاه لایپزیک دریافت داشت و همزمان
دوره تخصصی فلسفه مارکسیستی و اصول سازمانی احزاب کمونیست را در دانشکده کارل مارکس گذراند و
سپس به آلمان غربی بازگشت.
در همان سال طی عریضه ای به شاه معدوم، از فعالیت های خود در حزب توده
ابراز ندامت نمود و با پیگیری های بعدی در سال 1337 به عنوان کارمند قراردادی ساواک با نام مستعار «خوش
نقش» در نمایندگی ساواک در آلمان غربی مشغول به کار گردید.
در اردیبهشت سال 1340 به ایران مراجعت و
در بخش کمونیسم ساواک مشغول به کار گردید.
در آبان سال 1346 به سمت مشاور عالی و معاون سیاسی
سرپرست تلویزیون به منظور نظارت بر برنامه های اجتماعی و سیاسی منصوب شد.
در این سمت بود که نوشته های او به عنوان «تفسیر سیاسی» با نام مستعار دکتر منوچهر قاطع از شبکه های
تلویزیون پخش گردید.
آزمون در 29 فروردین 1347 به ریاست کل خبرگزاری پارس رسید و در 20 شهریور
1347 از ساواک به وزارت اطلاعات و جهانگردی منتقل و در سمت معاون فنی این وزارتخانه مستقر شد.
در
دیماه 1349 ریاست حوزه 175 حزب ایران نوین را عهده دار گردید.
وی در اول خرداد 1350 به معاونت وزارت
کشور و مدت کوتاهی بعد، در 23 شهریور همان سال، به معاونت نخست وزیر و ریاست سازمان اوقاف منصوب
شد.
در انتخابات دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی (30 خرداد 1354) به عنوان نماینده اول تهران به
مجلس راه یافت.
در 18 آبان ماه 1355 به سمت وزیر کار و امور اجتماعی منصوب شد و پس از سقوط دولت
هویدا، در 31 مرداد 1356 در دولت آموزگار به عنوان استاندار فارس راهی این خطه شد.
با اوجگیری حوادث
انقلاب و صعود دولت «آشتی ملی» جعفر شریف امامی، منوچهر آزمون در 5 شهریور ماه 1357، به عنوان وزیر
مشاور در امور اجرائی به دولت راه یافت.
او در این سمت به تحرکات وسیعی دست زد تا شاید اعتماد مردم را به
رژیم جلب کند و زمانی که بی نتیجه بودن اقدامات خود را دریافت، در 5 آبان استعفا داد و چند روز بعد، در 9
آبان ماه، حزب «اتحاد خلق ایران» را بنیان نهاد.
این دوره جدید از زندگی سیاسی وی دیری نپایید و او مدت
کوتاهی بعد قربانی یک تاکتیک فریبکارانه از سوی محمدرضا پهلوی شد که برای نجات تاج و تخت خود جمعی
از بدنام ترین چهره های رژیم را به عنوان عوامل نارضایتی مردم به زندان افکند.
آزمون در 16 آبان ماه 1357
در دوره نخست وزیری ارتشبد غلامرضا ازهاری دستگیر و به زندان دژبان مرکز تحویل داده شد.
این بازداشت
تا پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ادامه یافت و سرانجام او در 20 فروردین 1358 به دلیل معاونت در کشتار
17 شهریور سال 1357 به جهت تصویب و تدوین قانون استقرار حکومت نظامی و نیز توصیه به کودتا به وسیله
ارتش و بالاخره حیف و میل عواید اوقاف و اموال وقفی اعدام گردید.
ر.ک : مجله مطالعات سیاسی، مقاله آرزوهای پایان ناپذیر، صص 145ـ 189.
دکتر منوچهر آزمون به روایت اسناد ساواک، تهران، 1380.
خاطرات نورالدین کیانوری، مؤسسه تحقیقاتی و انتشاراتی دیدگاه، ص 380.
منبع:
کتاب
آیت‌الله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک - جلد سوم صفحه 97