تاریخ سند: 26 تیر 1353
موضوع: سید عبدالحمید مولانا
متن سند:
از: 23ﻫ تاریخ:26 /4 /1353
به: 312 شماره: 1493 /23ﻫ
موضوع: سید عبدالحمید مولانا
نامبرده بالا ضمن ارسال نامهای از فومن - جنب مسجد جامع پلاک 5 منزل اخوان جهت جلالیان کتابفروش در خیابان مولوی قزوین نوشته که در مرداد ماه سال گذشته به رای کمیسیون امنیت اجتماعی قم به اقامت اجباری در تفت یزد محکوم و پس از 10 ماه اقامت در تفت چون برای کمیسیون اعتراض نموده لذا دادگاه به اعتراض او رسیدگی و رای کمیسیون را تایید و به جای تفت به فومن منتقل گردیده است و از گیرنده نامه خواسته تا چنانچه به رشت مسافرت نمود به جهت دیدن وی به فومن برود. ضمناً اعلام داشته دو نفر از اساتید حوزه علمیه قم به نامهای شیخ محمد یزدی و حاج شیخ محمد خلخالی1 در رودبار در تبعید به سر می‌برند.
نظریه شنبه. شنبه نظری ندارد.
نظریه یکشنبه و سه‌شنبه. مفاد گزارش خبر مورد تایید است ضمناً احتمالاً علت ارتباط نامبرده با جلالیان گذشته از دارا بودن تعصب مذهبی به جهت فروش کتاب‌های موسسه‌ای که سید عبدالحمید مولانا مدیر انتشارات آن بوده نیز می‌باشد. آسمانی
نظریه 23ﻫ - نظریه سه شنبه تایید می‌گردد.
صادر شود. 25 /4 /53 ـ 3983
توضیحات سند:
1. آیت‌الله محمد صادق خلخالی، فرزند یدالله در سال 1305 ﻫ ش در گیوى از توابع خلخال در خانواده مذهبى دیده به جهان گشود. تحصیلات آغازین خود را در زادگاهش شروع کرد. پس از اخذ ششم ابتدایى جهت تحصیل علوم حوزوى به اردبیل رفت و در مدرسه حاج ملاابراهیم مشغول تحصیلات دینى شد. امثله تا صمدیه را در آنجا، به مدت یک سال خواند. آن‌گاه به دستور پدرش، راهى حوزه علمیه قم شد و درس‌هاى حوزوى را از کتاب سیوطى آغاز کرد و مطول، مغنى، معالم، حاشیه و قوانین را تا آخر خواند. او از همان زمان ورود، با شهید مصطفى خمینى آشنا و هم بحث شد. بعد از تکمیل تحصیلات سطوح مقدماتى و عالى و فلسفه، به درس خارج پرداخت. اساتید برجسته وى عبارتند از حجج اسلام و آیات عظام آقایان: عباسعلى نجف آبادى، شیخ على پناه اشتهاردى، عبدالجواد اصفهانى، مجاهد تبریزى، حجت، بروجردى، علامه طباطبایى و امام خمینى(ره).وى مى‌گوید : « به مدت 14 سال در درس امام خمینى شرکت جسته و اصول را دو دوره و نیم و فقه را از اول طهارت تا حدود و سپس مکاسب بیع را خواندم.» فعالیت‌هاى سیاسى آقاى خلخالى به دوران فدائیان اسلام باز مى‌گردد. وى در همان سالِ تبعید امام(ره)، مجدداً به زندان افتاد. بعد از آزادى، یک سال به انارک یزد و دو سال به رودبار تبعید شد. او بعد از پایان سال هاى تبعید تا شهادت آقامصطفى، در افشاى جنایات حکومت پهلوى سهم به سزایى داشت، بارها از طرف حکومت شاه به شهرهاى مختلفى به قرار زیر تبعید شد : چهار ماه به رفسنجان، دو ماه به لار فارس، چهار ماه به بانه و چهار ماه به بندر لنگه. پس از آن که امام به فرانسه هجرت کرد، وى نیز به آنجا رفت و بیست روز در نوفل لوشاتو ماند. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، بنا به فرمان حضرت امام(ره) محاکمه سران طاغوت را به عهده گرفت و در مشاغل و سمت‌هایى چون: حاکم شرع دادگاههاى انقلاب اسلامى (خوزستان)، سرپرست کمیته مبارزه با مواد مخدر، نماینده مردم قم در مجلس شوراى اسلامى دوره اول و دوم، نماینده مردم استان تهران در مجلس خبرگان انجام وظیفه کرد. وى هم‌چنین کتاب‌هایى در ابواب مختلف فقه منتشر کرد و چندین اثر عرفانى و تاریخى هم به رشته تحریر درآورده‌اند. یکى از جالب‌ترین آثار وى خاطرات اوست که ماجراى اعدام سران رژیم پهلوى را فاش کرده است. آیت‌اللّه خلخالى در سال 1382 دارفانى را وداع گفت.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان قزوین، کتاب 2 صفحه 210
