پیرو شماره: 6120/312 ـ 15/9/36
تاریخ سند: 30 خرداد 1357
پیرو شماره: 6120/312 ـ 15/9/36
متن سند:
از : مرکز به : کلیه سازمانهای اطلاعات و امنیت (باستثناء اردوگاه شمال) شماره: 3684 /312 در شماره پیروی صورت اسامی وعاظ ممنوع المنبر اعلام شده و تغییرات حاصله در آن نیز به موقع اشعار گردیده است.با توجه به سیاستی که در جهت اعطای هر چه بیشتر آزادیهای سیاسی در زمینه های مختلف اعمال می گردد و همچنین با امعان نظر به این موضوع که در شرایط فعلی این سیاست در صورتیکه وعاظ مذکور خود را مقید به رعایت مصالح عالیه مملکتی و اصول اساسی نظام موجود در کشور بدانند، قابل اجرا و گسترش است، لذا ضمن عطف توجه به لیست مذکور صورت اسامی آن تعداد از وعاظ ممنوع المنبر (به استثنای افراد زیر) را که در حوزه استحفاظی آن سازمان سکونت دارند استخراج و با بررسی سوابق و وضعیت آنها ترتیبی فراهم آورند که بنحو مقتضی از طریق افراد معمر و خوشنام منطقه موجبات ارتباط با آنان فراهم و بدینوسیله و به عنوان اینکه با ضمانت و تعهد اخلاقی افراد مذکور (معمرین) شرایطی فراهم شده که از آنان رفع ممنوعیت از منبر بعمل آید، وعاظ مذکور را اخلاقا در حضور معمرین به رعایت مصالح عالیه مملکتی و عدم عنوان مطالب خلاف مصالح و تحریک آمیز که موجب بروز اغتشاش و تشنج شود، متعهد نموده و نتیجه را در اسرع وقت اعلام دارند.
ضمنا رفع ممنوعیت از منبر وعاظ مورد بحث به مراجع مسئول اعلام گردیده است.
ثابتی 30 /3 /37 1ـ حبیب اله آشوری 2ـ محمدرضا بیک یزدی (فاکر) 3ـ حبیب اله پیمان1 4ـ شیخ جعفر جوادی شجونی2 5ـ فخرالدین حجازی3 6ـ هادی خامنه ای 7ـ عبدالرحیم ربانی شیرازی 8ـ محمدصادق صادقی گیوی (خلخالی) 9ـ حسین عمادی 10ـ محمد تقی فلسفی 11ـ سید محمد کیاوش4 12ـ علی اصغر مروارید 13ـ عبدالمجید معادیخواه 14ـ فضل اله مهدیزاده محلاتی 15ـ محمد واعظ عبائی 16ـ عبدالکریم هاشمی نژاد 17ـ علی اکبر فیض مشکینی 18ـ ناصر مکارم شیرازی از طبقه بندی سری خارج در طبقه بندی خیلی محرمانه قرار گرفته است.
توضیحات سند:
1ـ حبیب اللّه پیمان فرزند حسن در سال 1314 ه ش در شیراز به دنیا آمد.مشارالیه در حالی که 16 سال بیشتر نداشت و در دبیرستان سلطانی شیراز به تحصیل مشغول بود به حزب مردم ایران پیوست و در تشکیلات دانش آموزی آن حزب به فعالیت پرداخت.
وی عضویت در جمعیت آزادی و نهضت مقاومت ملی و...
را نیز تجربه کرده است حبیب اللّه پیمان که با نام مستعار «پایدار» نیز شناخته می گردد (برخی از نوشته های خویش را به این نام امضا می کرد) یکسال پس از کودتای 28 مرداد سال 1332 از شیراز به تهران آمد و در حالی که در رشته دندانپزشکی دانشگاه تهران تحصیل می کرد در سال 1343 با همکاری برخی از افراد جبهه ملی مبادرت به تشکیل سازمانی تحت عنوان «جنبش آزادیبخش ملی ایران» «جاما» نمود و در سال 1344 به همراه تعدادی از عناصر وابسته، دستگیر و به دو سال حبس محکوم شد.
پیمان در سال 1345 با ارسال عریضه هایی برای شاه، رؤسای دادرسی ارتش و ساواک درخواست عفو و بخشودگی نمود که مورد موافقت واقع و مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد.
دکتر حبیب اللّه پیمان تا سال 1356 در سکوت به سر برد ولی با شروع حرکت های گسترده انقلابی مردم به رهبری روحانیت، او نیز ضمن مسافرت به بعضی نقاط، سخنرانی هایی در انتقاد به رژیم شاه، ایراد کرد و ذیل اعلامیه های "کمیته ایرانی دفاع از آزادی حقوق بشر" را نیز امضاء کرد پیمان در سال 1357ـ نوزدهم شهریور ـ توسط فرمانداری نظامی دستگیر و پس از مدت کوتاهی از زندان آزاد شد و در تاریخ 8 /10 /1357 کشور را به قصد ایتالیا ترک کرد.
دکتر پیمان که در سال 1357 با درجه دکترای دندانپزشکی کارمند انستیتو بهداشتی دانشگاه تهران بود پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در ابتدا سازمانی تحت عنوان جنبش مسلمانان مبارز را راه اندازی کرد و با انتشار نشریه امت فعالیت خود را پی گرفت و در اوایل سال 1361 به دلیل ضعف ایدئولوژیکی نشریه را تعطیل و سازمان را منحل اعلام کرد، به مقابله با انقلاب و روحانیت پرداخت و در سال 1372 در سخنرانی سالگرد نهضت مشروطه در منزل خود ضمن انتقاد از روحانیت، حکومت ایران را نوعی حکومت قرون وسطائی با دستگاه های تفتیش عقاید و...
.
معرفی کرد.
2ـ جعفر جوادی شجونی در اردیبهشت 1311 در فومن متولد شد و پس از طی مدارج خارج فقه و اصول به تهران آمد و از وعاظ مشهور شد.
سابقه مبارزاتی وی به زمان فدائیان اسلام برمیگردد و در طول دوران نهضت امام خمینی بارها بازداشت و ممنوع المنبر گردید.
وی پس از انقلاب اسلامی از شهرستان کرج به نمایندگی مجلس انتخاب شد.
وی به دلیل وابستگی خانوادگی و هم چنین ویژگیهای اخلاقی، اجتماعی و دینی به مرحوم آیت الله فومنی از ارادتمندان و نزدیکان ایشان گردید و در بیشتر اوقات در مسجد نو به سخنرانی می پرداخت و یا در جلسات روضه و سخنرانی آیت الله فومنی حضور داشت.
3ـ فخرالدین حجازی فرزند محمد در بهمن 1308 در سبزوار در یک خانواده روحانی بدنیا آمد.
و پس از تحصیل دوره متوسطه در سبزوار، نزد مرحوم ادیب سبزواری ادبیات عرب را فراگرفت، و در سال 1328 هفته نامه اسلامی «جلوه حقیقت» را با توجه به امکانات کمی که داشت به راه انداخت.
در سال 1331 در مبارزات نهضت ملی کردن صنعت نفت فعالیت داشت که سرانجام پس از 28 مرداد 32 دفتر هفته نامه را غارت کردند و خود او فرار کرد و به گفته خودش متواری بیابان ها شد تا به مشهد رسید.
در مشهد از حمایت های استاد محمد تقی شریعتی برخوردار شد و در همانجا بود که موفق به اخذ لیسانس ادبیات از دانشگاه مشهد گردید و تحصیلات حوزوی را نیز ادامه داد.
در سال 1345 «انتشارات بعثت» را بنیان نهاد و به دعوت اعضای حسینیه ارشاد در آنجا سخنرانی کرد و بعضی از جلسات دکتر شریعتی در خانه ایشان در تهران برگزار می گردید.
وی یک بار در سال 1350 به علت قرائت قطعنامه ای علیه اسرائیل دستگیر و یکبار هم در سال 1353 به جرم حمایت از روحانیت زندانی گردید.
در سال 1356 به جرم شرکت در تظاهرات صحن حضرت عبدالعظیم سلام اللّه علیه به همراه همسرش دستگیر و زندانی گردید.
و بارها از تبلیغ و سخنرانی ممنوع شد.
وی در دوره های اول، دوم و سوم مجلس شورای اسلامی ـ پس از انقلاب اسلامی ـ به نمایندگی از طرف مردم تهران به مجلس راه یافت.
از وی در حدود 20 جلد کتاب باقی مانده است که از جمله آنها می توان از: نقش پیامبران، سرود اقبال، شگفتی های نهج البلاغه، سه سخن، چهار بنیان، هفت حصار، سفرنامه فرنگ و سفرنامه فاو نام برد وی همچنین 2 جلد کتاب زندگانی امام حسن علیه السلام را ترجمه کرده است.
4ـ سید محمد علوی تبار (مشهور به کیاوش) در زنجان به دنیا آمد.
بعد از پایان دانشسرای مقدماتی به عنوان معلم به خوزستان رفت و در آن دیار مقیم گردید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی سمت هایش از قرار زیر است: نماینده خوزستان در مجلس خبرگان قانون اساسی، مدیرکل آموزش و پرورش خوزستان، نماینده اهواز در اولین دوره و نماینده آبادان در دومین دوره مجلس شورای اسلامی، مشاور نخست وزیر در امور مناطق جنگ زده.