موضوع: جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت
تاریخ سند: 27 آبان 1349
موضوع: جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت
متن سند:
گزارش خبراز: 20 ﻫ3 تاریخ: 27 /8 /49
به: 316 شماره: 64973 /20 ﻫ3
منبع: 1430
موضوع: جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت
در جلسه مذکور پس از ادای نماز جماعت به وسیله سید محمود طالقانی مشارالیه به طور ایستاده مطالبی درباره آیه (قل اعوذ برب الناس) بیان داشت سپس حاج حسین صبحدل آیاتی چند از قرآن را تلاوت نمود و در ساعت 1430 دکتر محمدجواد باهنر به منبر رفت و درباره علت رسالت حضرت موسی از طرف خداوند و سرگذشت مبارزات او با فرعون به تفصیل سخنرانی نمود و گفت وقتی که فرعون دید حضرت موسی با او به مبارزه برخواسته به موسی گفت تو چقدر نمک نشناسی تو در دامان ما بزرگ شده‌ای و حالا این‌طور گستاخی می‌کنی موسی گفت اگر بر اثر ظلم تو نبود مادرم مجبور نمی‌‌‌شد مرا به دریا بیندازد و تو مرا از آب بگیری، تو شعور مردم را گرفت‌های یک عده از این بادمجان دور قاب چین‌ها هم به فرعون می‌گفتند چرا باید یک نفر که زیر دست تو بزرگ شده است مردم را بر علیه تو بشوراند البته از این نوع افراد در همه ادوار تاریخ بوده و هست ولی سرانجام موسی بر تمام مشکلات فائق آمد و بساط زور و قلدری را برانداخت. سخنرانی با هنر در ساعت 1430 باتمام رسید تعداد شرکت کنندگان حدود 500 نفر و اشخاص شناخته شده عبارت بودند از آقایان مصطفی طاهری، محمد على یزدان پناه، محمد مهدی‌اندوهی، علی و جهانگیر عدالت‌منش، محمد اشکان نژاد، سید ابراهیم موسوی حسینی، محمد بسته‌نگار، صدرالله واثقی، محمد علی قیومی هوشیار، بهشتی، محمد بهفروزی1، محمدعلی رجائی، مهندس طاهری، مهندس سحابی و پسرش، رادنیا، محمود خزائی شغل آهنگر، احمد فراهانی، عبدالله حسینی، خلیل شالچی، علی درخشان2، مصطفی صادقی، احمد بابایی، محمد مهدی جعفری، موسی ابریشمچی و دامادش بنام طهماسبی، برادران موسوی، خلیل عراقی، حاج احمد صادق، حاج روایی، بهمن رضاخانی، مجتبی طالقانی، حاج کرمانیان، منزه، سید باقر ابطحی، عبدالحسین تخیری و جمال تهرانی.
نظریه شنبه: شنبه نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: نظری ندارد.
نظر به چهارشنبه: نظری ندارد.
توضیحات سند:
1. محمد بهفروزی: مهندس بهفروزی در سال 1311 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. به دلیل شراکت پدر وی با برادر بزرگ شهید رجائی در بازار، با آن شهید آشنایی یافت و کمی بعد در سال 1328 به خدمت نیروی هوایی با درجه گروهبانی در آمد. ایشان در مراسم بازگشت آیت‌الله کاشانی به تهران و نیز جلسات سخنرانی فدائیان اسلام در منزل آیت‌الله کاشانی شرکت و حضور یافته و در زمانی که در نیروی هوایی خدمت می‌کرد در محاکمات فدائیان اسلام شرکت می‌نمود.در سال 1332 در جلسات بحث و تفسیر قرآن آیت‌الله طالقانی در مسجد هدایت شرکت می‌کرد و پس از جبهه ملی دوم که نهضت آزادی ایران تأسیس گردید به اتفاق شهید رجائی به عضویت آن در آمد و در جلسات سخنرانی مهندس مهدی بازرگان شرکت می‌جست. مهندس بهفروزی با مدرک لیسانس و فوق لیسانس ریاضی از دانشگاه تهران از سال 1340 در دبیرستان کمال مشغول تدریس گردید. وی از سال 1346 به عنوان عضو هیت علمی‌دانشکده فنی دانشگاه تهران به تدریس اشتغال داشت و ساواک به دلیل حساسیت زیاد نسبت به فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی ایشان از ادامه تحصیل وی در کشورهای خارجی با عنوان عنصر خطرناک جلوگیری نمود. مهندس بهفروزی به اتفاق شهید رجائی و برخی دیگر از دبیران دبیرستان کمال جزو هیئت امنای دبستان رفاه بود و در آستانه ورود حضرت امام(ره) به ایران در کمیته استقبال فعالیت داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی علیرغم دعوت مکرر شهید رجائی برای تصدی مسئولیت‌های گوناگون به خدمات فرهنگی خود به عنوان معلم و استاد دانشگاه ادامه داد. از مهندس بهفروزی که به دو زبان فرانسه و انگلیسی تسلط دارد دو اثر بنام جبر جدید (ترجمه) و اعداد مختلف در هندسه منتشر شده است.
2. شهید علی درخشان: ایشان در سال 1319 ﻫ ش در خانواده‌ای متوسط و مذهبی در تهران متولد شد. پس از تحصیلات ابتدایی در بازار فرش تهران به کار مشغول گردید. و تحصیلات متوسطه خود را به صورت شبانه ادامه داد.
پس از آن وارد فعالیت‌های سیاسی شد و با نهضت مقاومت ملی همکاری داشت. پس از تأسیس نهضت آزادی ایران در سال 1341 به عضویت آن در آمد و با حفظ ارتباطش با نهضت با گروه مؤتلفه اسلامی نیز همکاری داشت. وی در جلسات تفسیر آیت‌الله طالقانی در مسجد هدایت مستمراً حضور می‌یافت. وی همچنین در محاکمه اعضای مرکزی نهضت آزادی حاضر می‌شد و عامل انتشار و چاپ بیانیه‌های مخفی نهضت بود. با دستگیری سران هیئت مؤتلفه در سال 50، ضمن ارتباط با آنها، با سازمان مجاهدین خلق نیز همکاری داشت ولی پس از تغییر مواضع سازمان در سال 54، راه مبارزاتی خود را از آنها جدا کرد.
شهید درخشان در کمیته استقبال از امام(ره) فعالیت داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی درآمد و سرانجام در فاجعه 7 تیر ماه سال 1360 به شهادت رسید. (رک: روزنامه جمهوری اسلامی، ش 597 و 893 و مجله سروش، ش 108)