تلگراف رمز
تاریخ سند: 28 اسفند 1341
تلگراف رمز
متن سند:
از : ساواک مرکز به : قم شماره : 81015 اخیرا بعضی از وعاظ مرکز و مجامع مذهبی تهران تراکت و اعلامیه هائی تحت عنوان عزای ملّی بجای برگزاری مراسم عید باستانی انتشار داده احتمال دارد در منطقه آن ساواک بعضی از وعاظ در مساجد هنگام وعظ با توجه باینکه روز جمعه دوم فروردین که مصادف با رحلت امام جعفر صادق است مطالبی برخلاف مصالح کشور ایراد و اذهان عمومی را مشوب سازند دستور فرمائید همه گونه پیش بینی های لازم معمول حتی در صورت وجود احتمال این گونه عملیات مخالف مجالس باشکوهی که مخالف با هرگونه اظهارات تشکیل داده و در مقابل بیانات وعاظ محرک در مساجد نیز دستجاتی وجود داشته باشند که با ذکر صلوات1 مانع اظهارات نامناسب آنان بشوند چنانچه با اتخاذ تدابیر لازم نتایج مطلوب حاصل نگردید برای تعقیب محرکین با کسب اجازه تلگرافی از مرکز برابر مقررات اقدام و نتیجه را گزارش نمایند.29 /1 /42405 سرلشگر پاکروان
توضیحات سند:
1 ـ خطی که ساواک در این مطلب نوشته است که در مساجد با صلوات های بیجا مراسم را به هم بزنند باعث بروز حادثه فیضیه در سال 1342 گردید که به شرح زیر است سالهای 1341و1342 سالهایی است که روز به روز آن با حادثه و تحوّلی همراه بود.شاه پس از تصویب لوایح ششگانه و هیاهوی انقلاب سفید! با مخالفت مردم بویژه روحانیون مواجه شد.
دوّم فروردین سال 1342، با 25 شوال سالروز شهادت حضرت امام صادق علیه السّلام مصادف بود.
مجلس عزاداری در مدرسه فیضیه قم برپا شد.
افراد مشکوک و نظامیان با لباس شخصی و عده ای چماق دار با فرستادن صلوات های نابجا، مجلس را برهم زدند و در برابر اعتراض طلّاب، شروع به ضرب و شتم و ایجاد رعب و وحشت کردند.
صدای رگبار مسلسل ها در فیضیه و کشتار طلبه ها ومردم در این مدرسه، چنان مردم را متوحش کرد که به خانه مراجع مذهبی پناه بردند.
درگیری تا غروب آن روز در مدرسه فیضیه ادامه یافت و مأموران رژیم شاه، جنایتهای بیشماری را مرتکب شدند.
کماندوها دهها طلبه را از حجره ها بیرون کشیدند و از طبقه دوم به زیر انداختند.
دود و گرد و خاک و بوی خون و باروت فضای مدرسه را فراگرفت.
لباسهای روحانیون و کتب علمی و دینی در میان شعله های آتش سوخت و صحن حجره های فیضیه از خون طلّاب رنگین شد و این تراژدی غم انگیز که دهها کشته و صدها زخمی به همراه داشت، حدود ساعت 7 بعدازظهر پایان یافت.
با حمله گارد به مدرسه فیضیه، حوزه های علمیه سراسر کشور به اعتراض برخاستند، بازارها بسته شد و جلسات درس روحانیون تعطیل گردید.
علماء و مراجع با ارسال تلگرافها و سخنرانی ها، علیه رفتار مأموران موضع گرفتند.
امام خمینی (سلام اللّه علیه) با چندین سخنرانی داغ و آتشین این خاطره را در اذهان زنده نگه داشت و جهت مبارزه علیه رژیم پهلوی، با مهاجرت علما به عراق مخالفت نمود.
شهید هاشمی نژاد نیز به فاصله یک هفته، ضمن سخنرانی در مدرسه مروی، حادثه تلخ مدرسه فیضیه قم را محکوم کرد.
ر.ک.
نهضت امام خمینی، سید حمید روحانی، ج 1