مقام وزارت جنگ
تاریخ سند: 2 بهمن 1342
مقام وزارت جنگ
متن سند:
شماره : 327/ش محترما بازگشت به اطلاعیه شماره 3255 ـ 3 /10 /42 اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران ارجاعی به شورای عالی و ضمن اعاده عین مرجوعه به استحضار می رساند.نظر به اینکه اینجانب با وجود داشتن مجوز به میل خود از قبول پاداش صرف نظر نموده و در آتیه نیز خواهم نمود لذا بدون آنکه بتوان تصور نمود که قصد دفاع از منافع خود را دارم با کمال صراحت می توانم به عرض برسانم که پرداخت پاداش در کلیه مؤسسات تجارتی معمول بوده و هیچ دستگاه اقتصادی بدون دادن پاداش که در حقیقت یک نوع سهیم کردن کارمندان و خدمتگذاران در منافع حاصله می باشد پیشرفت نخواهد کرد به علاوه ذینفع کردن کارمندان هر واحد اقتصادی در منافع حاصله به حدی در پیشرفت امور و گردش سرمایه واحد مزبور مؤثر می باشد که در سال جاری تصویبنامه قانون راجع به این موضوع مهم صادر و تا حدود بیست در صد از منافع سالیانه کارخانجات ملی متعلق به کارمندان و کارگران کارخانجات تشخیص داده شده و حتی قبل از صدور این تصویبنامه قانونی هم به کلیه شرکتهای دولتی و غیر دولتی در موقع تنظیم بیلان سالیانه پاداشی برای اعضای هیئت مدیره خود منظور می داشته اند بنابراین دلیلی ندارد که این سازمان اقتصادی بزرگ از این رویه مستثنی بوده به افسران و درجه داران و کارمندان خود که به طور متوسط در روز متجاوز از ده ساعت به انجام خدمت مشغولند و بعضی از آنان در آخر هر سال به علت سر و کار داشتن با امور مالی مقادیری کسری دارند که به حکم اجبار از حقوق ماهیانه آنان برداشت می شود پاداشی داده نشود خصوصا که این عمل طبق مقررات و اساسنامه سازمان پس از انجام کلیه تشریفات لازمه یعنی پیشنهاد هیئت مدیره و موافقت شورایعالی سازمان و تصویب وزارت جنگ که صاحب سهم اصلی بوده به شرف عرض مبارک شاهانه رسیده و پس از تصویب به موقع اجرا گذارده شده است و از طرف دیگر در کلیه ادارات دولتی و حتی ارتش نیز در سنوات متوالیه پاداش به موقع اجرا گذارده شده است و از طرف دیگر در کلیه ادارات دولتی و حتی ارتش نیز در سنوات متوالیه پاداش به صورت دسته جمعی و یا انفرادی معمول و متداول بوده است و چون در اطلاعیه مرجوعه کارهای کارمندان این سازمان ساده و بی اهمیت تصور شده ناگزیر است به عرض برساند که علاوه بر آنکه کارهای مالی یکی از حساسترین کارها بوده و جزئی غفلتی باعث خسارات بزرگ می شود اصولاً از گسترش شعبات و نمایندگیهای این سازمان بینهایت زیاد بوده و هدف اصلی آنست که در هر نقطه مرزی و غیر مرزی که افسران و درجه دارانی به خدمت مشغول باشند کارمندان این سازمان نیز وسائل رفاه آنان و عائله شان را فراهم نموده و بدین ترتیب در مصائب و محرومیتهای ناشی از دوری از مرکز و بدی آب و هوا با سایر افسران و درجه داران سهیم می باشند بنابراین در این سازمان همیشه پاداش داده شده و در آتیه نیز به کارمندان و مستخدمین که با کمال صداقت و پاکی و جدیت وظایف خود را انجام دهند پاداش داده خواهد شد و بر خلاف به کارمندانی که واجد شرایط نباشند نه تنها پاداشی تعلق نخواهد گرفت بلکه در صورت ثبوت تقصیر و داشتن کسوران[ت] غیر قابل قبول از حقوقشان نیز طبق مقررات برداشت خواهد شد چنانچه در سال گذشته کلیه کارمندان دائره اراضی سازمان که در انجام وظایف خود قصور ورزیده بودند از پاداش محروم شدند و شاید همین مسئله باعث عدم رضایت آنان و صدور این قبیل اطلاعیه ها شده باشد معهذا در آتیه هم به غیر از تشویق و دادن پاداش به کارمندان لایق و تنبیه و محرومیت از پاداش کارمندان خطا کار عملی در این سازمان انجام نخواهد گرفت.
رئیس شورایعالی سازمان تعاون مصرف کادر نیروهای انتظامی.
سپهبد دکتر ایادی1
توضیحات سند:
1ـ عبدالکریم ایادی بهایی و بهایی زاده معروف، در فرانسه ابتدا دانشجوی دامپزشکی بود و سپس پزشکی را به طور ناقص خواند.در آن زمان ایادی سرهنگ ارتش بود و پزشک مخصوص شاه و علاوه بر این یکی از نزدیکترین افراد او.
پس از مرگ ارنست پرون دکتر عبدالکریم در دربار محمدرضا همان نقشی را برعهده گرفت که قبلاً پرون عهده دار آن بود و به حق بیش از پرون به لقب (راسپوتین ایران) شهرت یافت.
در زمان ثریا که پای بختیاریها به دربار باز شد، ایادی موفق شد نظر مثبت ثریا را جلب کند و خود را به طرز کاملاً موفقیت آمیزی در جمع بختیاریها جا دهد.
پس از آن ایادی همواره در زندگی خصوصی محمدرضا و زنان و اطرافیانش رسوخ داشت و هر اطلاعی که ممکن بود کسب می کرد و رساندن آن هم به انگلیسی ها آسان بود.
به این ترتیب می بینیم که در زندگی خصوصی محمدرضا، از کودکی ابتدا خانم اَرفع و سپس اِرنست پرون و بعدا ایادی در تمام جزئیات حضور داشتند (و در زندگی خصوصی رضاشاه هم همیشه سلیمان بهبودی حضور داشت.) بدین ترتیب ایادی بانفوذترین مرد دربار و به تدریج با نفوذترین مرد کشور شد.
او آدم ذی نفوذی بود که در کار واردات دارو و زمین بازیهای متداول، دست داشت.
به علت درجه نظامی اش در ارتش هم نفوذ داشت و در بعضی امور هم مورد مشورت شاه قرار می گرفت.
ایادی رئیس «اتکا» ارتش و نیروهای انتظامی بود و در این پست کلیه نیازمندیها باید به دستور او تهیّه می شد.
هر چه اراده می کرد، ولو در کشور موجود بود، باید برای ارتش از خارج، به ویژه انگلیس و آمریکا، وارد می شد.
سازمان دارویی کشور نیز تماما تحت امر ایادی بود و همچنین شیلات جنوب در نتیجه سیاست های او تا انقلاب، صید ایران با بدوی ترین وسایل انجام می شد سپهبد عبدالکریم ایادی از برجستگان بهائیت در دربار پهلوی بود و نقش مهمّی در تحکیم مواضع این فرقه در نهادهای نظامی رژیم پهلوی داشت.
با اتکای او صدها افسر بهایی توانستند در ارتش ایران درجه بگیرند و مقامات مهمّی را اشغال کنند.
در دوران هویدا، ایادی تا توانست وزیر بهایی وارد کابینه کرد و این وزرا بدون اجازه او حق هیچ کاری را نداشتند.
در زمان حاکمیت ایادی بود که بهایی ها در مشاغل مهم قرار گرفتند و در ایران بهایی بیکار وجود نداشت.
در دوران قدرت ایادی تعداد بهایی های ایران به 30 برابر رسید.
ایادی جاسوس بزرگ غرب و مطلع ترین منبع اطلاعاتی سرویس های آمریکا و انگلیس در دربار و کشور بود.
نخست وزیران، بخصوص هویدا، رؤسای ستاد ارتش، کلیّه مقامات مهم مملکتی اعم از وزیر و نماینده مجلس و امثالهم دستورات او را که نخست به فرم خواهش بود و اگر اجرا نمی شد به فرم امر صادر می شد، اجرا می کردند.
ایادی در کلیه مسافرت ها ی خارج همراه محمدرضا بود و طبیعی است که مورد علاقه برخی کشورهای ذی نفع در رابطه با ایران بوده است.
بنا به گزارش بانک مرکزی ایران و اقرار مقامات دولتی تنها در طول چند ماه، میلیاردها تومان ارز از کشور خارج نموده اند (که از جمله این افراد) سهم سپهبد دکتر ایادی 275 میلیون تومان بوده است.
ایادی در سال 1357، کمی بعد از انقلاب، ایران را ترک کرد.
او که یکی از بزرگترین عمال فساد و زشتی قرن بود، با اندوخته های حاصل از تقلب و دزدی عازم فرنگ شد.