موضوع: حزب ایران نوین
تاریخ سند: 3 اردیبهشت 1346
موضوع: حزب ایران نوین
متن سند:
از: 20 /7/م تاریخ:3 /2 /1346به: 321 شماره: 868 /20 /7/ م
موضوع: حزب ایران نوین
انتخاب اعضای جدید شورای مرکزی حزب ایران نوین موجب بروز شایعات و همچنین ایجاد ناراحتی فراوان برای آن دسته از کسانی که کاندیدای وکالت هستند مخصوصاً نمایندگان فعلی عضو فراکسیون پارلمانی حزب شده و می‌گویند به این ترتیب کسانی که از شورای مرکزی کنار گذاشته شده‌اند مسلماً در انتخابات آینده شانس ندارند ضمناً گفته می‌شود در این انتخابات کلیه اعضای فراکسیون پارلمانی حزب ایران نوین که به اصطلاح گروه 42 نفری اصلاحات ارضی هستند تماماً کنار رفته و فقط از میان آنها دو نفر یعنی آقایان مهندس ارفع و سعید وزیری1 انتخاب شده‌اند و آقای ایرج نبوی2 سردبیر روزنامه اراده آذربایجان3 در این‌مورد از قول مقامات وزارت آب و برق و به اصطلاح تیم مهندس روحانی به مجلس آینده راه خواهند یافت.
ناراحتی زیادی که برای افراد و اعضاء موثر حزب ایران نوین پیش آمده به طوری موثر بوده که آقای خسروانی در صدد مصاحبه برآمده و در شماره اخیر مجله بامشاد4 در پاسخ خبرنگار مجله گفته است انتخابات کنگره هیچ ارتباطی با انتخابات پارلمانی نداشت و اینکار صرفاً مربوط به تشکیلات حزبی و برای کار معینی بود و در مورد انتخاب اعضای پارلمانی هم در قطعنامه پیش بینی و معلوم کرده است که برای وکالت مجلس باید واجد چه شرایطی باشند.
بین اعضاء موثر حزب ایران نوین شایع است که در انتخابات اعضای جدید شورای مرکزی گروه وابسته به خسروانی و نیز دکتر کلالی5 موقعیت فوق‌العاده بدست آورده و در حقیقت در حال حاضر کلیه امور حزبی به دست دوستان و یاران صمیمی و مورد اعتماد آنها واگذار شده به طوریکه مهندس معینی6 نماینده شاهرود توانسته است از این نفوذ فوق‌العاده استفاده کند و فرماندار کل سمنان و فرماندار شاهرود را به عضویت شورای مرکزی حزب درآورد و به این ترتیب از نفوذ دکتر زاهدی معاون دیگر دبیرکل به مقدار قابل توجهی کاسته شده است.
اصل در پرونده مجلس شورای ملی رونوشت در پرونده مهندس روحانی به کلاسه ر- و-50 بایگانی شود. 15 /2 /1346
توضیحات سند:
1. منوچهر سعیدوزیرى، فرزند علی نقی در سال 1299 ﻫ ش در زنجان متولد شد. تحصیلات عالى را در رشته فیزیک و فلسفه ادامه داد و از 1316 به نویسندگى روى آورد. وی سال‌ها در مطبوعات به عنوان نویسنده و سردبیر فعالیت کرد که از آن جمله می‌توان به سردبیرى روزنامه اطلاعات اشاره کرد. برخى از مشاغل وی عبارت بودند از: مدیر کل وزارت کشاورزى، مشاور عالى وزیر کشاورزى، مشاور عالى مدیر کشاورزى، عضو هیأت مدیره مخابرات، عضو هیأت اجرایى حزب مردم، عضو شوراى مرکزى حزب ایران نوین، رئیس کمیته امور روستائیان حزب رستاخیز، عضو جمعیت یاران، مدیر مسئول روزنامه آذر آبادگان (ارگان فرقه دمکرات آذربایجان) و عضو لژ ماسونى کسرى. منوچهر سعید وزیری طى سال‌هاى 1320 تا 1332 از اعضاء فعال حزب توده بود که پس از کودتاى 1332 با اقدامات دو تن از مسئولین بانک کشاورزى تبرئه شد. وی تألیفاتى از جمله «رهبرى شاهنشاهى و نفى اقدامات مشترک جبهه ملى و حزب توده و آخوندها» و همچنین کتاب «شاهنشاه در انقلاب سفید» را که برنده جایزه اول سلطنتى شد در دهه چهل منتشر کرد. وی که از قماربازان حرفه‌اى بود، داراى نشان اصلاحات ارضى بود. سعید وزیری طرحى براى تقسیم املاک سلطنتى در جریان اصلاحات ارضى ارائه داده بود، وی ریاست انتشارات بانک کشاورزى و سپس سرپرستى اداره کل اطلاعات و آمار و انتشارات آن وزارت‌خانه را بر عهده داشت. سعیدوزیرى همچنین نماینده مجلس شوراى ملى از ابهر در دوره‌هاى 21، 22 و 23 نیز بود.(اسناد ساواک - پرونده انفرادى)
2. ایرج نبوی، در سال 1312 ﻫ ش در تهران متولد شد. خدمت مطبوعاتى را از سال 1327 با انتشار روزنامه «خروش جوانان» براى دانش‌آموزان دبیرستان‌هاى تهران آغاز کرد و طى این مدت به جز نشریات اطلاعات و کیهان با غالب نشریاتى که در تهران منتشر می‌شدند همکارى داشت. از آخرین کارهاى نبوى در زمینه روزنامه‌نویسى تنظیم روزنامه «تاریخ شاهنشاهى ایران» و همچنین روزنامه «جشن شاهنشاهى» بود.
ایرج نبوى از طرف محمدرضا پهلوى نشان‌هاى همایون و جشن شاهنشاهى گرفت و به کشورهاى زیادى از جمله اسرائیل سفر کرد.
3. روزنامه اراده آذربایجان، در سال 1328 به وسیله رحیم زهتاب‌فرد راه‌اندازی و تا سال 1357 به وسیله وی اداره می‌شد.
4. مجله‌ی بامشاد، به صاحب امتیازی اسماعیل پوروالی و سردبیری مرتضی عسکری با روش سیاسی، اجتماعی و هنری به صورت هفتگی در تهران در سال 1337 شروع به انتشار کرد. این مجله مدتی به صورت روزنامه نیز منتشر می‌شد.
رک: مطبوعات عصر پهلوی، مجله‌ی بامشاد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1382.
5. منوچهر کلالی، فرزند حبیب‌اله در سال 1304 ﻫ ش در مشهد متولد شد. برای تکمیل تحصیلات به تهران آمد و از دانشکدۀ حقوق در رشتۀ علوم سیاسی و اقتصاد فارغ التحصیل شد. در 1325 وارد کارهای دولتی شد و در وزارت کار مشغول گردید سپس برای ادامه ی تحصیلات راهی فرانسه شد و از دانشگاه پاریس موفق به دریافت دکترای علوم سیاسی گردید. پس از بازگشت به ایران مدارج اداری را طی کرد تا اینکه به معاونت اداری وزارت کار و امور اجتماعی رسید. وی که در توسعه تشکیلات اداری وزارت کار نقش ساز بود، مدتی دبیرکل کانون فارغ‌التحصیلان در سال 1329 شد. معاونت اداره اقتصاد وزارت کار در سال 1326، ریاست اداره کار و بیمه‌های اجتماعی استان خراسان بین سال های 1332 تا 1336، وزیر مشاور و سفیر ایران در سال-های 1350 و 1353، عضو کانون مترقی و دبیرکل حزب ایران نوین 1348 تا 1353 و عضو جمعیت فراماسونری و از طرفداران دولت آمریکا بود. وی در اغلب مهمانی‌های سفارت آمریکا در ایران شرکت می‌کرد و مقامات آمریکایی از برکناری وی از حزب ایران‌نوین ابراز ناراحتی کردند. برابر گزارشی در 1346 وی از جمله کارگردانان کمیته محرمانه‌ای که از طرف مقامات سیاسی آمریکا (سیا) متمرکز در حزب ایران‌نوین بود معرفی شد. همسر وی دارای ملیت فرانسوی و مدت ها در اداره اطلاعات سفارت آمریکا مشغول به کار بود و همزمان با آغاز فعالیت های همسرش در حزب ایران‌نوین از شغل خود مستعفی گردید. کلالی در 1340 از طرف وزیر کار به عنوان نماینده وزارت کار جهت شرکت در کمیته دائمی حفاظت به ساواک معرفی شد و در سال 1353 از طرف سازمان مرکزی بین‌المللی حمایت از زندانیان در انگلستان نامه‌هایی جهت کسب اطلاع از وضع چند زندانی سیاسی جهت یاد شده ارسال گردید. در سال 1353 از نصیری جهت شرکت در مراسم کنگره سوم حزب ایران‌نوین دعوت به عمل آورد، وی همواره مورد تفقد نصیری بود. پدر وی از ملاکین تربت جام بود که حداکثر استفاده و بهره‌برداری را از مقام و موقعیت وی در جهت منافع مادی خود کرد و در بیشتر نقل و انتقالات رؤسای ادارات نیز دخالت می‌کرد. کلالی نماینده دوره-های 21 و 22 مجلس شورای ملی از مشهد بود.
(اسناد ساواک - پرونده انفرادی)
6. امیرقاسم معینی، فرزند محمود در سال 1304 ﻫ ش بدنیا آمد. از هنرسرایعالى مدرک مهندسى مکانیک ماشین گرفت و در سال 1325 به استخدام وزارت کار در آمد. وی به ترتیب در مشاغل: معاون و رئیس اداره کار تهران، رئیس اداره کاریابى، مدیر کل مشاغل، عضو هیأت مدیره بیمه‌هاى اجتماعى و معاونت فنى وزارت کار و امور اجتماعى فعالیت کرد.
معینى که بنا بر توصیه جمشید آموزگار، عضویت جمعیت دوستان تحصیلى ایرانشهر را پذیرفته بود، در سال 1343 به عنوان کاندید حزب ایران نوین از شهرستان شاهرود به مجلس راه یافت و در سال 1346 به عنوان منشى و در سال 1345 به عنوان کار پرداز در انتخابات هیأت رئیسه مجلس انتخاب شد.
وی که در دوره‌هاى 22 و 23 نیز با سوء استفاده از شناسنامه‌هاى غیرقانونى به مجلس راه یافته بود، در گزارش ساواک از قول مهندس کشتکار چنین معرفى شده است: «نامبرده در حزب ایران نوین به همراه چند نفر دیگر توسط سیا حمایت مى‌شوند تا اهداف مورد نظر امریکا را محقق نمایند.»
وى داراى فساد اخلاق بود و در دوران نمایندگى مجلس این مساله تشدید شد. وى قائم مقام دبیر کل حزب ایران نوین بود و در سال 1351 به عنوان وزیر کار و امور اجتماعى برگزیده شد. معینی در سال 1356 وزیر کشور و در سال 1356 مجدداً به وزارت کار انتخاب شد. او که با بخش 342 ساواک رابطه‌اى تنگاتنگ داشت و به عضویت باشگاه ورزشى شاهنشاهى در آمده بود، در سال 1354 از طرف وزیر علوم و آموزش عالى، به عضویت هیأت امناى مجتمع آموزشى صنعتى انتخاب شد.
وى داراى نشان‌هاى جشن‌هاى 2500 ساله، 25 سال سلطنت، تاجگذارى، درجه یک کار، درجه سه همایون و نشان درجه یک همایون بوده است.