درباره: مصطفی الموتی نماینده مجلس شورای ملی از رودبار الموت شهرستان قزوین
تاریخ سند: 17 آذر 1349
درباره: مصطفی الموتی نماینده مجلس شورای ملی از رودبار الموت شهرستان قزوین
متن سند:
از: اداره کل سوم327 [تاریخ:]17 /9 /1349به: ریاست ساواک قزوین [گزارش:]31530 /322
درباره: مصطفی الموتی نماینده مجلس شورای ملی از رودبار الموت شهرستان قزوین
خواهشمنداست دستور فرمایید به نحو مقتضی در مورد:
1ـ فعالیت‌های اجتماعی و به طور کلی اقداماتی که شخص مذکور ظرف مدت نمایندگی در حوزه انتخابیه به عمل آورده.
2ـ حسن شهرت و نظر اهالی نسبت به وی.
3ـ سوابق موجود در مراجع انتظامی و قضایی محل.
4ـ نقاط ضعف و برجسته و خصوصیات اخلاقی.
5ـ میزان ثروت مشارالیه.
تحقیق و نتیجه را اعلام دارند.
از طرف مدیر کل اداره سوم. مقدم1 در پرونده 63366 بایگانی شود.
رهبر عملیات: مأموریان
رئیس دایره: شهنامه 16 /9 /49
رئیس بخش 327: ضیاء ابراهیمی 16 /9
توضیحات سند:
1. ناصر مقدم: فرزند یعقوب، در سال 1300 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات نظامى را در دانشکده‌ی افسرى و دانشگاه جنگ و فرماندهى عالى ستاد مشترک به پایان رسانده و علاوه بر تحصیلات نظامى، در رشته‌ی حقوق قضایى از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. وى مشاغلى چون فرماندهى یگان‌هاى مختلف رزمى و پشتیبانى در ارتش و ریاست اداره‌ی دوم ستاد بزرگ ارتشتاران را به عهده داشت و از افسران مورد پسند و توجه «حسین فردوست» بود و مدتى در دفتر ویژه‌ی اطلاعات به ریاست فردوست اشتغال به کار داشت. مقدم در سال 1340 به ساواک منتقل و به مقام ریاست اداره کل سوم امنیت داخلى منصوب شد. خانه‌هاى امن ساواک در زمان او طرح‌ریزى شده است. حسین فردوست در ارتباط با دست پرورده‌هاى خود چنین مى‌نویسد:«مقدم توانست در وضع اداره دوم ارتش تحولى ایجاد کند، همان طور که قبلاً اداره کل سوم ساواک را بازرسى کرد. تا آن زمان مقدم فردى متواضع و درویش مسلک بود و به همین دلیل در کنار من جزء چهره‌هاى خوشنام و سازنده تلقى مى‌شد. ولى در اداره روحیات مقدم تغییر عجیبى پیدا کرد و او به فردى تجمل پرست تبدیل شد. نمونه آن جشن عروسى پسرش و مسافرت به آمریکا و چند تماس با اعضاى سفارت آمریکا و چند مستشار آمریکایى همراه با وعده‌هایى براى آتیه، چنین تغییرى در مقدم به وجود آورد.» مقدم تا درجه‌ی سپهبدى رسید و محمدرضا به علت حوادث انقلاب اسلامى او را رئیس ساواک کرد... وی تماس‌هایى با جبهه‌ی ملى گرفت و سعى کرد انقلاب را مهار کند، ولى به نتیجه‌اى نرسید. پس از پیروزى انقلاب اسلامى مقدم دستگیر و روانه‌ی زندان شد. وی بیست و دوم فروردین ماه 1358 به اعدام محکوم گردید.
ر.ک: خاطرات فردوست، ج 1، تهران، انتشارات اطلاعات، صص 424 تا 429
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادى)