موضوع : مجلس روضه خوانی در سرای حاج حسن
تاریخ سند: 29 اردیبهشت 1347
موضوع : مجلس روضه خوانی در سرای حاج حسن
متن سند:
از : اداره اطلاعات به : سازمان اطلاعات و امنیت کشور شماره : 691 ساعت 1645 روز 27 /2 /47 شیخ احمد کافی در سرای حاج حسن با حضور قریب 800 نفر به منبر رفته و ضمن بیانات مذهبی اظهار داشته : «در پیش آمد اخیر دیدید که در اندک زمانی مقداری از زمینهای کشورهای اسلامی را گرفتند و دیگران هم هیچ اهمیتی ندادند، این مراکز تفریحات سالم، پسران و دختران را به فساد می کشانند.سپس شیخ نصیری1 واعظ به منبر رفته و درباره بوجود آمدن فرقه بهائی2 در زمان سلطنت قاجار به وسیله شوروی و انگلستان به منظور تفرقه انداختن بین مسلمانان بیاناتی ایراد و ضمن انتقاد از رادیو تهران اضافه کرده : در مملکت ما مقام حضرت علی (ع) به وسیله دراویش بنگی با ساز و طنبور به مردم معرفی می شود و ما هنوز مرجع تقلید خود را نشناخته ایم.
در ساعت 1030 روز 30 /2 /47 به بخش 316 واصل گردید.
بهره برداری شد و در پرونده شیخ محمد نصیری ضبط گردید.
در پرونده شیخ احمد کافی بایگانی شود.
صالحی 1 /3 /47 یک نسخه تکثیر شد.
53868
توضیحات سند:
1ـ حجه الاسلام شیخ محمد نصیری فرزند حسین، متولد 1316 ش در قزوین.2ـ بهائیه یا بهائیان پیروان میرزاحسینعلی نوری معروف به بهاءاللّه که او را مؤسس شریعت تازه و موعودی که باب بشارت ظهور او را داده، می دانند.
تعلیمات و آموزه های بهاءاللّه که بیشتر توسط پسرش عباس افندی معروف به عبدالبهاء منتشر گردید مخلوطی از عرفان اسلامی و برخی از نتایج حکمت و معرفت اروپا در قرن 19 است.
بهائیان معتقدند که بعد از حضرت محمد (ص)، باب و بعد از او میرزاحسینعلی بهاءاللّه به عنوان مظهر الهی به عالم آمده اند.
اما می گویند که بعد از بهاءاللّه لااقل تا هزار سال دیگر مظهر الهی در عالم نخواهد آمد.
مبادی عمده اخلاقی بهائیان عبارت است از وحدت افراد عالم، مساوات زن و مرد و مخالفت با تعصبات ملی و دینی.
آنها نماز خاص دارند که هر روز سه نوبت می خوانند و روزه آنان خاص 19 روز آخر هر سال است.
مراکز مهم اجتماعات رسمی آنها حظیره القدس نام دارد (دایره المعارف فارسی مصاحب، ج 1، ص 475).
بسیاری از مورخان و محققان تاریخ معاصر ظهور فرقه های بابیه و بهائیه را از نتایج فرقه سازی استعماری اروپاییان در کشورهای مسلمان می دانند.
همگامی این فرق با سیاستهای استعماری بیگانگان تأییدی بر این مدعاست.
فرقه ضاله بهایی در دوران حکومت پهلوی به اوج نفوذ و اقتدار خود در ایران رسید.
ارتشبد حسین فردوست، رئیس دفتر ویژه اطلاعات محمدرضاشاه معتقد است رضاخان با بهائیان روابط حسنه داشت تا حدی که اسداللّه صنیعی را که یک بهایی متعصب بود به سمت آجودان مخصوص محمدرضا، ولیعهد منصوب کرد.
فردوست می نویسد محمدرضا شاه نیز از تشکیلات بهائیان و نفوذ افراد بهایی به مقامات مهم و حساس مملکت آگاهی داشت و با حسن ظن به مسئله می نگریست.
هنگامی که امیرعباس هویدا بهایی به نخست وزیری رسید نفوذ بهائیان به اوج خود رسید.
اسداللّه صنیعی در کابینه او به وزارت جنگ و وزارت خواربار رسید.
فردوست عقیده دارد عبدالکریم ایادی که پدرش از خواص عباس افندی بود، نقش مهمی در نخست وزیری هویدا دارد.
بهائیان همچنین در این دوره به مراکز مهم اقتصادی کشور نفوذ کردند و ثروتهای کلانی را از طریق زدوبند با مقام های سیاسی تصاحب کردند.