تاریخ سند: 17 خرداد 1352
موضوع: جلسه روضهخوانی حسینیه علوی
متن سند:
از: 20 ﻫ 12 تاریخ: 17 /3 /1352
به: 312 شماره: 2293 /20 ﻫ 12
موضوع: جلسه روضهخوانی حسینیه علوی
روز جمعه 11 /3 /52 جلسه روضهخوانی حسینیه مذکور برگزار و علی دوانی پیرامون حکومت فردی سخنرانی و نتیجهگیری نمود که فعلاً در دنیا دو نوع حکومت فردی و دموکراسی وجود دارد. وی در مورد حکومت فردی اشاره به دولتهای اسپانیا و پرتغال نمود و درباره دولت دموکراسی و انتخابی امریکا را مثال زد و گفت این حکومت دموکراسی است اما کدام دموکراسی که اگر ماجرای واترگیت را بخوانید معنی حکومت مردم بر مردم برایتان آشکار میشود. سپس به حکومت انگلستان اشاره نمود و گفت این حکومت هم انتخابی است ولی مشاهده میکنید که چگونه ماجرای فواحش تا داخل کابینه آن کشور راه یافته و بیچاره مردم که دل خوش کردهاند که نمایندگان آنها بر سر کارند و این هم حکومت مردم بر مردم است. وی از سخنان خود نتیجهگیری نمود که فقط یک حکومت میتواند چاره بیاندیشد و آن حکومت خدا و پیغمبر بر مردم است. یاد شده آتاتورک بانی ترکیه را مورد تمسخر قرار داده و گفت آن مرد مساجد را به صورت موزه درآورد خط رایج آن کشور را تغییر داد و روز یکشنبه را به جای جمعه تعطیل کرد زیرا عقیده داشت که مذهب باعث عقب ماندگی شده است. دوانی ادامه داد هیچ موقع دولت ترکیه و مردمش با ایران خوب نبودهاند و اگر ایستادگی ایران نبود تا به حال آذربایجان غربی را گرفته بودند و افزود آن کشور بزرگ عثمانی را ببینید به چه روزی افتاده است سپس بیان داشت اسرائیل ممالک اسلامی و صحرای سینا را گرفته و دو میلیون یهودی آواره چه کارها که نمیکنند. این سخنرانی در ساعت 10:20 پایان یافت.
نظریه شنبه: این مطالب احساسات مردم را علیه کشور دوست و همجوار ما ترکیه بر میانگیزد.
نظریه یکشنبه: اظهارات علی دوانی در حسینیه علوی صحت دارد ضمناً لازم است به وی تذکر داده شود که از گفتار چنین مطالبی که خارج از حدود سخنرانی وی میباشد خودداری نماید. بیدار
نظریه سه شنبه: در مورد ضبط اظهارات علی دوانی در جلسات آینده اقدام و پس از حصول نتیجه چگونگی به عرض میرسد. سپاهی
نظریه چهارشنبه: نظریه سهشنبه مورد تائید است. دانشور
آقای باقری سابقه علی دوانی بررسی تذکراتی به وی داده شود اعمال و رفتارش تحت نظر قرار گیرد
بهرهبرداری شد 21 /3 در ساعت 13:00 روز 19 /3 /52 به بخش 312 واصل گردید.
منبع:
کتاب
حجتالاسلام و المسلمین علی دوانی به روایت اسناد ساواک صفحه 189