موضوع : ملاقات اللهیار صالح و تیمسار علوی مقدم
تاریخ سند: 18 فروردین 1344
موضوع : ملاقات اللهیار صالح و تیمسار علوی مقدم
متن سند:
شماره : 189 /20 الف در تاریخ 16 /1 /44 تیمسار علوی مقدم ضمن احوالپرسی از اللهیار صالح1 و پس از تعارفات معموله اظهار داشته است که در هفته جاری با تعیین وقت قبلی به منزل مشارالیه خواهد رفت.محترما بعرض می رساند 18 /1 ضمیمه پرونده تیمسار علوی مقدم و ارائه شود.
22 /1 /44 بخش 314 و 312 این موضوع را با تهیه طرح لازم دنبال نمائید.
20 /1 بخش 312 با نظر بخش 314 مشترکا اقدام فرمائید.
21 /1 خیلی فوری گیرندگان : اداره کل سوم (312) 2 نسخه از نظر هدف مربوط بخش 312 اقدام شده است باستحضار ریاست بخش 314 برسد تعداد نسخه : 7
توضیحات سند:
1ـ اللهیار صالح در سال 1270 ه.ش، در کاشان متولد شد.
او در دانشگاه آمریکایی تهران تحصیل کرد.
اولین شغل وی از سال 1297 تا 1306 ه.
ش، مترجم سفارت امریکا بود.
در سال 1307، زمان رضاخان بازپرس تهران شد و در پست های وزارت دادگستری مشغول بود.
در سال 1312 ه ش، رئیس انحصارات وزارت دارائی شد و در سال 1314 ه ش، قائم مقام مدیر کل گمرکها گردید و در سال 1316 ه ش، به سمت ریاست کل وزارتخانه اقتصاد و دارائی رسید و متعاقب آن در یک هیأت اقتصادی به مسکو رفت.
در مرداد 1319ه ش، مشارالیه به عنوان رئیس یک هیأت نمایندگی برای مذاکره دو جانبه به آمریکا رفت و مقامات آمریکا وی را فردی ملایم برای مذاکره می دانستند.
در بهمن 1320 ه ش، وزیر دارائی کابینه قوام شد و در همان سال به ریاست هیأت مدیره بانک رهنی ایران منصوب شد و ماه بعد به عنوان نماینده بازرگانی ایران به هند رفت.
صالح در سال 1323 وزیر دادگستری کابینه ساعد شد.
در دولت امینی هم در همین پست بود.
مقامات آمریکایی او را کاملاً متبحر در امور اقتصادی و حقوقی و یک مدیر لایق و یک دوست خوب برای ایالات متحده آمریکا تشخیص دادند.
در سال 1324 ه ش، صالح وزیر مشاور و وزیر کشور کابینه حکیمی بود.
در کابینه ائتلافی قوام وزیر دادگستری بود.
او در سال 1329 ه ش، از کاشان به نمایندگی مجلس انتخاب شد.
به گروه نمایندگان مجلس که مصمم به ملی کردن صنعت نفت بودند پیوست او به عنوان رئیس کمیسیون مشترک مجلس برای ملی کردن نفت همراه دکتر مصدق به سازمان ملل رفت.
در این دوره وی ضد غرب و مخالف با حضور مشاورین خارجی در ایران شناخته شد.
در سال 1331 ه ش، سفیر ایالات متحده در ایران وی را بی ثبات و فاقد قدرت قضاوت توصیف کرد.
بعد از کودتای 1332 ه ش، او ظاهرا متقاعد شده بود که آزادی سیاسی و پیشرفت اقتصادی در ایران بستگی به حمایت آمریکا دارد و مواضع خود را به خطر انداخت و در دی ماه 1335 ه ش، از دکترین آیزنهاور و همچنین از پیمان بغداد حمایت کرد.
یک چنین پذیرش علنی مشتاقانه ای از سیاست آمریکا، آمریکا را بار دیگر به حمایت از صالح واداشت.
صالح در سال 1339 ه ش، به نمایندگی مجلس از کاشان انتخاب شد.
وی پس از انحلال مجلس به تجدید فعالیت در جبهه ملی پرداخت.
در سال 1341 نزدیک هشت ماه به زندان افتاد در سال 1343 از امور اجرایی جبهه ملی کناره گیری کرد و سرانجام در 12 فروردین سال 1360 از دنیا رفت.