یکی از منسوبین اللهیار صالح می‌گفت پس از فرمایشات اعلیحضرت شاهنشاه دایر
تاریخ سند: 7 اردیبهشت 1336
یکی از منسوبین اللهیار صالح می‌گفت پس از فرمایشات اعلیحضرت شاهنشاه دایر
متن سند:
شماره: 369/الف تاریخ: 7 اردیبهشت ماه 1336گزارش
13360207
یکی از منسوبین اللهیار صالح می‌گفت پس از فرمایشات اعلیحضرت شاهنشاه دایر به موافقت با وجود و فعالیت احزابی جز حزب اقلیت و اکثریت1، صالح مجدداً در صدد احیاء و تجدید فعالیت حزب ایران برآمده و شمس‌الدین امیرعلائی2 از جمله کسانی خواهد بود که در این مورد با صالح کمک و همکاری خواهد کرد.
منبع . کاملاً موثق
ارزش خبر . تأیید شده
دایره 1 . عیناً به پرونده صالح ضمیمه. رونوشت به پرونده شمس‌الدین امیرعلائی. رونوشت پرونده حزب ایران
دو برگ ماشین شد. 10 /2 /36
توضیحات سند:
1. منظور حزب مردم و حزب ملیون است که در این زمان، توسط اسدالله علم و منوچهر اقبال، اعلام موجودیت کردند.2. شمس‌الدین امیرعلایى، در سال 1279ش، در تهران به دنیا آمد. ابتدا شاگرد مدرسه سن لویى بود و بعد به دارالفنون رفت. با ادامه تحصیل و دریافت مدرک لیسانس از دانشکده حقوق، راهى فرانسه شد و در رشته اقتصاد لیسانس گرفت و به دنبال آن در رشته حقوق و علوم سیاسى به اخذ دکترا نایل گردید. وی پس از بازگشت به ایران در سال 1310 به خدمت وزارت مالیه درآمد و یک سال بعد به سمت مستنطق عدلیه قم تعیین شد. در سال 1313 زمانى که داور وزیر مالیه بود، به آن وزارتخانه منتقل و در نهایت به معاونت مؤسسه اداره کل دخانیات منصوب شد. در 1315 بار دیگر به وزارت دادگسترى رفت و براى مدتى در قسمت‌هاى مستشار اول استیناف، رئیس اداره فنى وزارت دادگسترى، دادستانى و دیوان کیفرى مشغول به کار شد. در سمت اخیر بود که در مورد رسیدگى به اتهامات سرلشگر مقدم و سردار اکرم با منصورالسلطنه وزیر دادگسترى وقت، اختلاف پیدا کرد و به شغل تازه‌اى که به او پیشنهاد شد، تن نداد. بنابراین براى مدتى بدون دریافت حقوق، منتظر خدمت باقى ماند. وى در دوران انتظار خدمتش در وزارت دادگسترى، به عنوان یکى از اعضاى مؤسس حزب ایران به عضویت جبهه ملى درآمد. در سال 1324 در کابینه قوام به کفالت وزارت کشاورزى و سپس به وزارت کشاورزى رسید. در کابینه مصدق نیز مدتى وزیر کشور و وزیر دادگسترى بود. او که از وفاداران به دکتر محمد مصدق به شمار مى‌رفت، در جریان ملى شدن صنعت نفت، ابتدا استاندارى خوزستان را بر عهده داشت، سپس مصدق او را به جاى سرلشگر زاهدى وزیر کشور و سرپرست شهربانى کل کشور و نهایتاً به سفارت ایران در بلژیک منصوب کرد. در جریان کودتاى 28 مرداد سفیر ایران در بلژیک بود که پس از استعفا و بازگشت به کشور، به دلیل اعتراض به انعقاد قرارداد کنسرسیوم میان دولت کودتا و شرکت نفتى چند ملیتى، به دستور دولت زاهدى به برازجان تبعید شد. وى در جبهه ملى دوم به عضویت شوراى مرکزى و هیئت اجرایى درآمد، ولى پس از انحلال جبهه، فعالیت سیاسى را کنار نهاد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، امیرعلایى توسط دکتر کریم سنجابى به سمت سفیر ایران در پاریس منصوب شد و یک سال در این سمت باقى ماند. او در سال 1372 در تهران درگذشت. از جمله تألیفات وى مى‌توان به کتابهاى «صعود محمدرضا شاه به قدرت یا شکوفایى دیکتاتورى»، «مجاهدان و شهیدان راه آزادى»، «خلع ید از شرکت نفت انگلیس و ایران»، «در راه انقلاب و دشواریهاى مأموریت من در فرانسه»، «خط سیاهى بر کتاب سیاه» و «خاطرات من در یادداشتهاى پراکنده» اشاره کرد.
ر.ک: ناصر نجمى، دولت‌هاى ایران از سید ضیاء تا بازرگان، ص 1198