تاریخ سند: 31 اردیبهشت 1353
موضوع : محمدحسن حکمت یزدی نماینده مجلس شورا
متن سند:
از : 20 ه 22
به : 342 شماره : 67155/ ه
محمدحسن حکمت یزدی نماینده تفت و عضو گروه پارلمانی حزب مردم
هنگام ورود به فرودگاه آنکارا از فروشگاه سالن ترانزیت یک بطرویسکی خرید
و اظهار داشت چون ویسکی دو دلار ارزان است باید خرید و این بطرویسکی را
با خود به رم و مجارستان و
بلغارستان برد و به تهران
آورد و در هر هواپیما
مشروب می خرید و به حد
افراط مشروب می خورد
یکبار حین مستی
گوشه هائی از پرونده قتل
مرحوم منصور نخست وزیر
اسبق که بازپرس آن بوده
مطرح کرد و نکته هائی از
نحوه جراحی دکتر شاهقلی
بر روی گردن مرحوم منصور
و نظر اطبای خارجی را
مطرح کرد.
بین او و سناتور محسن
خواجه نوری گفتگو و نزاع
سختی درگرفت بدین ترتیب که خواجه نوری در ضیافت رئیس مجلس
بلغارستان نطقی به زبان فرانسه ایراد کرد (در حالی که مترجم زبان فارسی بود) و
مترجم نطق فرانسه را به زبان مجاری برگرداند روز بعد که مترجم به زبان فرانسه
برای هیئت پارلمانی ایران صحبت می کرد حکمت گفت این رویه غلطی است که
خواجه نوری با نطق خود پایه گذاری کرد.
خواجه نوری بلافاصله با عصبانیت و
تغیّر به حکمت گفت این فضولی به تو نیامده دیگر از این فضولی ها نکن.
در سر میز ناهار حکمت چیزی نگفت اما وقتی از اطاق بیرون رفتند شروع کرد به
گریه کردن ماجرا بالا گرفت و وقتی اعضا به اقامتگاه خود بازگشتند شفاهی مأمور شد همه را در اطاق
سناتور اشرف احمدی جمع کنند در آن اطاق اشرف احمدی از خواجه نوری خواست که از حکمت
معذرت بخواهد و او هم معذرت خواست و اندکی از کدورت رفع گردید حکمت یزدی در خوردن مشروب
افراط می کرد و دائم به دنبال زن بود.
در مجارستان هر شب با یک زن به خوشگذرانی می رفت و در حوالی
ساعت 4 الی 5 به هتل بر می گشت و سر صبحانه با صورتی نتراشیده و ژولیده حاضر می شد وی بسیار
نامنظم و تک رو بود در مجارستان که هیئت پارلمانی را به یک کاباره برای تماشای برنامه دعوت کردند
حکمت به شدت مست کرد و شروع کرد به رقصیدن.
ضمنا خواجه نوری هم با مترجم مجاری هیئت که
دختر خانمی بود تانگو و والس رقصید.
نظریه شنبه: خبر فوق صحت دارد.
نظریه یکشنبه: با توجه به دسترسی منبع خبر صحت دارد.
نظریه سه شنبه: نظریه یکشنبه صحت دارد.
نظریه چهارشنبه: در شان نماینده مردم نیست در مجامع عمومی به ویژه در کشورهای خارجی مست کرده
و زن بازی نماید و دیگری برقصد ضروریست که در انتخاب افراد دقت بیشتری معمول گردد.
منبع:
کتاب
عبدالله ریاضی به روایت اسناد ساواک صفحه 351