موضوع: شیخ عالمی
تاریخ سند: 9 شهریور 1345
موضوع: شیخ عالمی
متن سند:
از: ساواک سمنان تاریخ: 9 /6 /1345به: سرپرستی محترم شهربانی‌های سمنان و توابع
شماره: 2400 /14ﻫ
موضوع: شیخ عالمی
شماره عطف: 4082 /5 مورخ 27 /5 /45
نظر آن سرپرستی را به مدلول نامه شماره 3242 /5 - 4 /3 /45 و نامه پیوست آن و همچنین مفاد نامه شماره 1427 /14ﻫ - 18 /2 /45 این ساواک و سابقه دعوت به اقامت شیخ مزبور در سمنان [به] وسیله آقایان غلام صندوق دار و کاظمی خرازی فروش فلکه سی‌سر1 که سابقاً کارمند شهربانی سمنان بوده و دعوت آقای شیخ ناصر مکارم2 مقیم شهرستان قم، بدون تحصیل مجوز قبلی به سمنان به منظور شرکت و موعظه در جشن ولادت با سعادت حضرت ولی عصر عجل‌اله تعالی و اظهارات خلاف مصلحت او در زمینه‌های مختلف و همچنین حمایت‌های غیر موجه دیگری که از شیخ مورد بحث، ماداً و معناً به عمل می‌آید و بالاخره عدم حضور ایشان در مجالس نیایش 15 بهمن منعقده در هنگ ژاندارمری، که از چگونگی آن استحضار دارید، معطوف می‌دارد؛ مع المراتب از نظر اهمیت موضوع و وضع موجود در حدود وظایف مقرر اقدامات لازم معمول خواهد شد.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت سمنان. لحسائی
اقدام کننده. مستجیری. 9 /6 /45
صادر شد. 9 /6 /45
______________________
.1فلکه سی‌سر، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نام «شهید آیت‌الله دکتر بهشتی» نامگذاری شد. در وجه تسمیه این فلکه، که منسوب به زیارتگاهی به همین نام است، مردم سمنان عقیده دارند که یکی از سادات علوی که از جور بنی عباس فراری و مورد تعقیب آنان بود، به روستای درجزین رسید و مورد حمایت مردم روستا که شیعه اثنی عشری بودند، قرار گرفت. تعقیب کنندگان وی، 40 نفر حامی او را کشتند و سرهای آنان را به آب انداختند که از آن تعداد، 30 سر در محله جنیدان به دست آمد و در این بقعه دفن گردید.
.2آیت‌الله ناصر مکارم شیرازى فرزند حاج محمد در بهمن ماه سال 1305 ش در شیراز دیده به جهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در شیراز گذرانید و پس از شهریور 1320 به فراگیرى مقدمات و سطح در مدرسه علمیه آقابابا خان در آن شهر پرداخت. در سال 1324 به قم عزیمت نمود و طى اقامت پنج ساله در آنجا، از محضر آیات عظام: سیدحسین بروجردى، حجت و کوه کمره‌اى بهره‌مند گردید. وى در سال 1329 جهت ادامه تحصیل، راهى نجف اشرف شد و موفق به کسب اجازه اجتهاد از علماى آن سامان گردید. در سال 1330 به قم بازگشت و مجدداً در درس آیت‌الله بروجردى شرکت نمود. فلسفه را نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایى (ره) خواند و به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول شد. در دهه 30 شمسى به منظور مقابله با تبلیغات الحادى، با همکارى گروهى از همفکرانش، مبادرت به تشکیل جلسات بحث علمى و فلسفى کرد. در آن جلسات، کلیه اصول فلسفى مکتب هاى مادى را مطرح و در نتیجه کتاب «فیلسوف نماها» را تألیف نمود. این کتاب با استقبال جوانان و روشنفکران روبرو شد و در سال 1333 به عنوان بهترین کتاب سال، بزرگترین جایزه علمى را به خود اختصاص داد. نگارش قریب 50 عنوان کتاب درباره فقه، اقتصاد، فلسفه، کلام و تفسیر از جمله «تفسیر نمونه» در 27 جلد، از جمله اقدامات علمى ایشان است. در سال 1337 اقدام به نشر مجله ماهانه «درسهایى از مکتب اسلام» نمود. فعالیت و مبارزه سیاسى ایشان با اوج‌گیرى نهضت اسلامى در سال 1342 شدت یافت و با ایراد سخنرانی‌های انتقادى و اعتراض‌آمیز در مجامع علمى و مذهبى و نیز نگارش مقالات انتقادآمیز در نشریه مکتب اسلام، حساسیت ساواک نسبت به ایشان برانگیخته شد و بعد از قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و بازداشت گردید. پس از آن نیز بارها به شهربانى احضار و مورد تذکر قرار گرفت. به دنبال قیام مردم قم در آذر و دى 1356، ایشان به سه سال اقامت اجبارى در چابهار محکوم گردید و پس از مدتى محل تبعید وى به مهاباد و سپس مرودشت تغییر یافت. پس از پیروزى انقلاب اسلامى و بازگشت از تبعید، در قم مستقر شد و همچون گذشته به تدریس و تربیت طلاب علوم دینى پرداخت. آیت‌الله مکارم شیرازى، پس از رحلت آیت‌الله العظمى حاج شیخ محمدعلى اراکى، از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به عنوان یکى از مراجع تقلید معرفى گردید. ایشان در دوره اول و دوم مجلس خبرگان، به نمایندگى از طرف مردم انتخاب شد.