تاریخ سند: 25 تیر 1342
موضوع: درباره شیخ طبسی
متن سند:
تاریخ: 25 /4 /1342
گزارش اطلاعات داخلی
موضوع: درباره شیخ طبسی
از ساعت 8 بعدازظهر روز 25 /4 /42 مجلس روضه‌ای در منزل شیخ علی اکبر نوغانی واقع در بالاخیابان مقابل باغ نادری جنب دبیرستان مهستی کاشی 55 تشکیل یافته بود و در ساعت 15 /9 آقای طبسی منبر رفته ابتدا درباره رجال مادی و نابودی آنها سخن گفت و اظهار داشت این اشخاص پایدار نمی‌مانند و نابودی آنها حتمی خواهد بود. سپس درباره خلافت مأمون سخن گفت و بعد درباره شرابخواری و موسیقی صحبت کرد و جوانان را به راه راست هدایت می‌نمود و اظهار داشت من فعلاً اجازه ندارم سخن بگویم، مردم این مجالس برای شما است، بیائید قدمتان روی چشم، ولی دیگر چرا بعضی مثل اشخاص دورو هستید، در جلو روی، کوچک بزرگ شده ولی در پشت سر بادنجان دورقاب چین می‌شوید. اینجا می‌آئید، پس چرا دیگر پشت سر ما حرف می‌زنید و بعد گفت اگر بدانید درباره من چه گفته‌اند؛ در چندی قبل که تهران بودم یکی از رفقا به من گفت آقای طبسی تبریک عرض می‌کنم، شنیدم که شما مدتی است به حزب منحله توده1 همکاری می‌کنید، در جواب او اظهار داشتم بله اگر کسی حقایق دین را به مردم بگوید، توده‌ای است، بسیار خوب ما هم فعلاً چیزی نمی‌گوئیم تا اینکه نوبت به ما برسد. سپس اضافه نمود شما کسبه بازار از آن مسلمانانی هستید که صبح دکان خود را باز کنید و تا شب بیست تومان کار کرده و پس از آن دکان خود را ببندید و نزد زن و بچه خود بروید، ولی حاضر نیستید برای دین قیام کنید و حتی یک شب به زندان بروید، شماها چطور مسلمانید، بیائید و بیدار شوید. دین شما رو به نابودی می‌رود؛ تا کی باید خاب[خواب] باشید. مجلس با ذکر مصیبت در ساعت 30 /10 شب ختم گردید و از مردم دعوت گردید که از ساعت 7 بامداد 26 /4 /42 تا ساعت 11 ظهر جهت استفاده از ذکر مصیبت در منزل آیت‌اله میلانی شرکت نمایند. جمعیت در حدود 1000 نفر بودند.
ضمیمه پرونده مربوطه شود. 27 /4 /42
توضیحات سند:
1. حزب توده، در مهرماه سال 1320ش، یک ماه پس از ورود ارتش‌هاى بیگانه به خاک ایران، موجودیت خود را اعلام کرد. مؤسسان حزب توده از بقایاى کمونیست‌هایی بودند که در سال‌های قبل از شهریور 1320ش به اشاعه افکار کمونیستى در ایران پرداختند و در سال 1310 ش دستگیر و تا شهریور 1320 تعدادى از آنها در زندان و یا در تبعید به سر بردند و در جریان فرمان عفو عمومى، 28 شهریور 1320 آزاد شدند و پس از آن درصدد برآمدند که حزبى به نام حزب توده با مرام کمونیستى بنیان گذارند. افرادى چون: سلیمان محسن اسکندرى، محمد بهرامى، مرتضى یزدى، جعفر پیشه‌ورى، تقى مکى‌نژاد و احسان طبرى جزو مؤسسان حزب و آزادشدگان از زندان بودند که به اشاره دولت شوروى دست به تشکیل حزب توده زدند. اولین جلسه هیأت مؤسسان حزب توده در مهرماه 1320 در منزل محسن اسکندرى با حضور 37 نفر از دسته 53 نفر و کمونیست‌هاى دیگر و «على‌اف» که ایرانى‌الاصل و کاردار سفارت شوروى بود و به صورت ناشناس در جلسه حضور داشت، تشکیل گردید. در این جلسه اعضاى کمیته مرکزى انتخاب شدند و مرامنامه حزب به تصویب رسید. حزب توده از تأسیس تا آغاز پیدایش فرقه دمکرات، که خود را به صورت سازمانی علنى و ملى وانمود می‌کرد، در همان آغاز راه منحرف شد و با طرح مسأله اعطاى امتیاز نفت شمال به شوروى نشان داد که نیروىوابسته به امپریالیسم شرق است. بعد از پیدایش فرقه دمکرات، حزب توده به اوج خود رسید و سه وزیر به کابینه ائتلافى قوام وارد کرد و از نظر کمى و کیفى گسترش یافت، که این دوران را دوران طلایى خود مى‌داند. پس از تیراندازى به شاه در 15 بهمن 1327، حزب توده غیرقانونى اعلام گردید و اعضاى آن دستگیر و یا متوارى و سپس در خارج جمع شده و حزب را سامان دادند. در زمان نخست‌وزیرى دکتر مصدق، با استفاده از شرایط مساعد و آزادی‌هاى به وجود آمده، حزب توده یک سرى سازمان‌هاى علنى ایجاد و با شعار ملى شدن نفت مخالفت کرد. بعد از کودتاى 28 مرداد، سازمان نظامى حزب کشف شد و دوران ورشکستگى حزب فرا رسید و مجدداً در خارج از کشور کار خود را ادامه داد و در تمام این دوره که به سال 1357 ختم شد، کار حزب توده در داخل کشور، اقدام به سازماندهى حزب و در خارج، ستیز ایدئولوژیکى با گروه‌هاى ملى‌گرا بود. دوران نهایى حزب توده از سال 1357 مى‌باشد، که بعضى از آنها معتقد بودند که با استقرار عناصر لیبرال مى‌توانند در بازی‌هاى دیپلماسى شرکت کنند و مى‌گفتند که نهضت روحانیت و حکومت اسلامى دوامى ندارند و شکننده بودن نظام را حتمى مى‌دانستند و با کارهاى مخفى به سازماندهى مشغول بودند. در ظاهر از نظام حمایت مى‌کردند، ولى در خفا با خائنانى مانند: ناخدا افضلى و سرهنگ عطاران، سرهنگ کبیرى و آذرفر، فعالیت پرجوش و خروش جاسوسى به سود شوروى را رهبرى مى‌کردند و به همین علت، در سال 1361ش، به جرم جاسوسى و توطئه، حزب توده منحل و رهبران آن دستگیر شدند و اعضاى کمیته مرکزى به فعالیتهاى جاسوسى خود اعتراف کردند و پایان زندگى این حزب فرا رسید. ر. ک: سیاست و سازمان حزب توده از آغاز تا فروپاشى و خاطرات ایرج اسکندرى، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهشهاى سیاسى و خاطرات نورالدین کیانورى، تهران، دیدگاه، 1374
منبع:
کتاب
آیت‌الله حاج شیخ عباس واعظ طبسی به روایت اسناد ساواک صفحه 76
