متن سند:
از : زاهدان به : تهران تهران حضرت اجل صدارت عظمی جناب آقای علم نخست وزیر1 محبوب دامت شوکته از مقام منیع سرکار توقع رعایت احکام اسلام و ترتیب اثر به خواسته‌های مشروع مراجع دینی نجف اشرف و قم و مشهد مقدس را مبنی بر عدم دخالت نسوان در انتخابات داریم و السلام و علیکم و رحمه الله و برکاته.الاحقر محمد کفعمی خراسانی – الاحقر محمد الحسینی طباطبایی2– سید ضیاء الدین طباطبایی3– الاحقر محمد معین الغربائی4– حقیر ذاکر یزدی – محمود صمصامی – محمد شهریاری – حقیر محمد تازه روز بیرجندی – محمد ابراهیم رضوانی5 – محمد حسن طباطبایی – الاحقر احمد موسوی - ملک جان شریفی سیستانی رونوشت برابر اصل است.
توضیحات سند:
1.اسدالله علم در سال 1298 در بیرجند متولد شد.
پدرش محمد ابراهیم علم معروف به شوکت الملک بود که این لقب و امیری قائنات را در زمان سلطنت مظفرالدین شاه، از برادر بزرگترش امیراسماعیل خان علم به ارث برده بود.
امیر شوکت الملک علم مانند برادر ارشد و اجدادش با انگلیسی‌ها، که نسبت به ثبات و امنیت منطقه سیستان و بلوچستان در مجاورت افغانستان و هند حساسیت زیادی نشان می دادند، روابط نزدیک داشت و در جریان جنگ جهانی نیز با نیروهای انگلیسی که بخش مهمی از خاک ایران را تحت اشغال خود داشتند همکاری می کرد.
امیر اسدالها علم به توصیه پدرش، در سال 1318، در سن 20 سالگی با ملک تاج دومین دختر قوام الملک شیرازی ازدواج نمود و از این ازدواج پسری متولد نشد که بر مسند پدر جای گیرد و علم تنها دارای دو دختر شد.
امیراسدالهو علم در سال 1321 از دانشکده کشاورزی کرج فارغ التحصیل شد و چون وضع تهران آشفته و تحت اشغال نیروهای بیگانه بود، عازم بیرجند شد.
امیر شوکت الملک که قبل از پسرش به بیرجند رفته بود در سال 1323 در همانجا درگذشت و علم اداره امور املاک وسیع پدرش را به عهده گرفت.
در اواخر سال 1324 علم ضمن مسافرتی به تهران به ملاقات قوام السلطنه نخست وزیر رفت، که تازه از سفر مسکو به تهران بازگشته بود.
قوام السلطنه این جوان 26 ساله را ظاهرا به واسطه سابقه دوستی و آشنایی با امیر شوکت الملک و شاید هم به توصیه انگلیسی‌ها که در آن زمان نقش حساسی در سیاست ایران داشتند، برای فرمانداری کل سیستان و بلوچستان در نظر گرفت.
اسدالها علم که در سی ام تیر ماه سال 1341 به نخست وزیری برگزیده شد، اول کاری که کرد یاران گرمابه و گلستان خویش از قبیل «دکتر باهری»، «ناتل خانلری»، «متقی» و «رسول پرویزی» را گرد خود جمع کرد.
او نه کاری به احزاب موافق و مخالف و گروه‌های سیاسی داشت و نه آدمی بود که به طور حاد در کارهای سیاسی دخالت مستقیم نماید فقط و فقط مجری اوامر ملوکانه بود.
اسدالهق علم بسیار زود به وزارت رسید و نخستین بار در سن 29 سالگی در کابینه دوم ساعد (آبان 1327 ـ فروردین 1329) وزیر کشاورزی شد.
او در کابینه علی منصور (فروردین ـ تیر 1329) نیز این سمت را حفظ کرد و پس از آن در دولت رزم آرا (تیر ـ اسفند 1329) وزیر کار شد.
در همین زمان بود که هنگامی که به اتفاق رزم آرا وارد مسجد شاه می شد، نخست وزیر مقتدر و چهره آینده دار استعمار غرب، مورد اصابت گلوله استاد خلیل طهماسبی قرار گرفت و معدوم شد.
در سال های 1329 تا 1339، علم از نزدیک ترین یاران محمدرضا پهلوی بود و در ماجرای 28 ـ 25 مرداد 1332 نقش فعالی ایفا نمود.
علم وسیع ترین باند را در کشور ایجاد کرد و در همه استان ها دارای مهره ها و عوامل خود بود که آن ها را به وکالت و یا مقامات عالی می رساند.
مهم ترین پایگاه علم در خراسان و شرق کشور فارس بود؛ در خراسان و سیستان و بلوچستان به علت این که پایگاه اصلی خانواده اش بود و در فارس به علت وصلت با خانواده قوام شیرازی.
علم پیش از انقلاب به مرض سرطان مرد و روزهای انقلاب را ندید.
او در وزارت دربار 4 معاون داشت که یکی از آنها قائم مقام و جانشین او محسوب می شد و در غیاب علم وظایف او را انجام می داد.
این اولین بار بود که چنین سمتی در وزارت دربار ایجاد شد.
(ر.ک : ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، جلد اول خاطرات حسین فردوست ص 258؛ تاریخ معاصر ایران از کودتای 28 مرداد تا اصلاحات ارضی نوشته پیتر آوری، ترجمه محمد رفیعی مهرآبادی، ص 9؛ بازیگران عصر پهلوی، ج اول، ص 643؛ از سید ضیاء تا بازرگان، نویسنده ناصر نجمی، ج 1 و 2، ج دوم از کودتای سوم اسفند 1299 تا آذر 1358، ص 1570، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 2، صص 238 و 255) 2.
حجت الاسلام سید محمد تقی حسینی طباطبایی فرزند سید علی در سال 1307 هـ .
ش در خانواده ای روحانی در روستای چلنگ از توابع شهرستان زابل متولد گردید.
سید محمد تقی با توجه به سوابق خانوادگی از همان اوان کودکی بر سیاق پدران خود گام نهاد و از 5 سالگی در کنار سایر فعالیتهایش به تحصیل علوم دینی همت گماشت بطوری که در 16سالگی برای فراگیری بیشتر علوم دینی رهسپار مدرسه دینی شهرستان زابل شد و چون روح جستجوگر فراگیری علوم دینی وی اقناع نشد در سال 1325 برای ادامه تحصیل به مشهد مقدس هجرت کرد و در حوزه علمیه بالا سر آن شهر از محضر اساتید بزرگی چون آیت الله العظمی حاج سید محمد هادی حسینی میلانی، آیت الله سید جلیل الدین حسینی، آیت‌الله العظمی میرزا جواد ملکی تبریزی، شیخ حسین مصباح، شیخ جعفر فقیه سبزواری، شیخ غلامحسین تبریزی، ادیب نیشابوری و...
.
بهره ها برد.
پس از آن در سال 1339 طبق دستور حضرت آیت الله میلانی به موطن خود برگشته و اقدامات فرهنگی و سیاسی مهمی را انجام داد که بارها نیز توسط ساواک دستگیر و زندانی گردید.
سید محمد تقی، دانشمندی حساس و فعال بوده که در زابل در اثر فعالیت های زیاد کتابخانه ای بنام حضرت صاحب الزمان (عج) تاسیس نمود و به کسانی از اهل علم که به اختیار و یا به اجبار به زابل می آمدند خدمات زیادی کرد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بعنوان اولین رئیس کمیته انقلاب اسلامی شهر زابل، ریاست دادگاه انقلاب زابل، مسئول دفتر حزب جمهوری اسلامی در زابل و سپس در اولین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی شهرستان زابل به نمایندگی از مردم این شهرستان برگزیده شد واز آنجائی که یکی از اعضای فعال حزب جمهوری اسلامی بود در جلسه غروب 7 تیر ماه 1360 در جمع کاروانیان سفر عشق در سر چشمه تهران در اثر انفجار بمب توسط مزدوران منافق به همراه سایر یاران و همسنگران خود به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، حجت الاسلام سید محمد تقی حسینی طباطبایی، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات 3.
حجت الاسلام سید ضیاءالدین طباطبایی فرزند سید نصرالدین در سال 1315 هـ .
ش در زابل به دنیا آمد.
در سال 1327 جهت تحصیل علوم دینی از زابل به مقصد مشهد حرکت و در مدرسه خیرات خان مشغول به تحصیل شد و در سال 1334 در بازگشت از مشهد در زاهدان ساکن و ضمن وعظ و خطابه و اقامه نماز، به عنوان معلم حق التدریسی در آموزش و پرورش مشغول و با رادیوی سیستان و بلوچستان در زاهدان همکاری داشت و بعد از انقلاب به عنوان دبیر دبیرستانهای زاهدان مشغول به کار گردید و سپس اداره امور مربوط به مسجد صاحب الزمان (عج) را در زاهدان به عهده گرفت و در محافل و مجالس به وعظ وخطابه پرداخت و در دانشگاه آزاد نیز بعنوان استاد معارف تدریس می نمود.
نامبرده قبل از انقلاب اسلامی یک مرتبه به اتفاق پدرش در نجف اشرف به ملاقات حضرت امام (ره) رفتند.
4.
حجت الاسلام محمد معین الغربایی فرزند عماد الاسلام در سال 1306 هـ .
ش در مشهد مقدس به دنیا آمد.
ساواک در مورد سابقه وی اعلام کرده : «نامبرده امام جماعت مسجد امام زمان زاهدان می باشد که جوانان را دور خود جمع نموده و تحت عنوان تفسیر قرآن کریم از رژیم و مقامات انتقاد می نماید، با قانون اصلاحات ارضی مخالفت دارد و در یکی از سخنرانی های خود گفته : این نکته مسلم است که شاه ایران خود را به آمریکائییان فروخته است.
» وی یکی از روحانیون فعال در دوران انقلاب اسلامی بوده است.
5.
حجت الاسلام محمد ابراهیم رضوانی، فرزند حسن متولد 1308 ﻫ .
ش دبیر دبیرستانهای شهرهای بیرجند و زاهدان بوده که در کلاس های درس از رژیم منحوس پهلوی انتقاد می نموده است و به همین علت، ساواک طی نامه ای به مدیریت کل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان، خواستار عدم استفاده از وی در کلاس های درس گردیده است.
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)