موضوع: جلسه سخنرانی در حسینیه ارشاد
تاریخ سند: 14 بهمن 1347
موضوع: جلسه سخنرانی در حسینیه ارشاد
متن سند:
از: 20 ﻫ 3 تاریخ: 14 /11 /1347به: 316 شماره: 41714 /20 ﻫ 3
موضوع: جلسه سخنرانی در حسینیه ارشاد
در ساعت 1945 روز 11 /11 پس از تلاوت آیاتی از قرآن مجید توسط حسین صبحدل در ساعت 2000 حاج شیخ حسین نوری به منبر رفت و پیرامون روح و معاد و قانون لاوازیه1 به تفصیل صحبت نمود و ضمن اشاره به اشعار پروین اعتصامی که بر روی مزارش نوشته شده است اظهار داشت بانوان باید به خاطر داشته باشند که اسلام برای زنان حقوقی مقرر کرده است و برای آنان شخصیتی قائل شده، مقام زن در اجتماع شامخ است که از دکتر شدن یا مهندس و وکیل و وزیر شدن مهم‌تر است و آن تربیت کردن دکتر و مهندس و وکیل صالح میباشد. این دامان زن است که باید افراد صالح تربیت نماید و تحویل اجتماع دهد. زن در اجتماع مانند دریایی است که در دامنش گوهر به وجود می‌آید و مانند کوهی است که در آن لعل پیدا می‌شود. وی در پایان سخنان خود گفت طی چهار سخنرانی درباره روح و معاد در این مکان صحبت شد که امشب به پایان می‌رسد. سخنان یادشده در ساعت 2115 پایان یافت. ضمناً در خاتمه جلسه سخنرانی به وسیله بلندگوی حسینیه ارشاد اعلام شد که چون کاروان حسینیه ارشاد عازم مکه میباشد و نیز تعمیراتی در حسینیه باید بشود لذا سخنرانی و برنامه‌های حسینیه تا آغاز ماه محرم‌الحرام تعطیل خواهد بود. عده شرکت‌کننده در این جلسه دویست نفر بودند.2
آقای صالحی . بهره براری شود. 16 /11
با پرونده شیخ حسین نوری ارائه شود.
اصل در پرونده 162032 میباشد.
توضیحات سند:
1. آنتوان لوران لاوازیه دانشمند فرانسوی و بنیانگذار شیمی نوین، در اوت سال 1743 م در پاریس به دنیا آمد. در 25 سالگی به عضویت فرهنگستان سلطنتی علوم برگزیده شد.لاوازیه که تلاش فراوانی در شناخت مختصات علم شیمی داشت و به کشفیاتی نیز رسیده بود، هنگام انقلاب کبیر فرانسه در سال 1789م رساله معروفی تحت عنوان اقتصاد سیاسی موسوم به ثروت‌های زیرزمینی فرانسه به رشته تحریر درآورد و سرانجام در سال ۱۷۹۴م در حالی که ۵۱ سال داشت، در دادگاه انقلابی به ریاست ژان باتیست کوفن هال به جرم خیانت به ملت همراه چند تن دیگر تسلیم تیغه گیوتین شد.
قانون لاوازیه مبنی بر اینکه در این دنیا هیچ چیز معدوم و هیچ چیز موجود نمى‌شود، دست‌آویزى براى مادیون شد و آن‌را وسیله انکار موضوع خلقت و آفرینش قرار دادند، غافل از آنکه اگر این مطلب را بمفهوم عرفى وى اخذ کنیم، باید قانون علیت و معلولیت عمومى و قانون حرکت و تکامل را نفى کنیم و حال آنکه انکار این دو قانون به منزله انکار جمیع علوم است و خود مادیون همواره در کتب خویش از این دو قانون دم مى‌زنند.