متن این نامه خطاب به تمام مراجع ارسال شدهاست
متن سند:
متن این نامه خطاب به تمام مراجع ارسال شدهاست
بسماللهالرحمنالرحیم فذکّر فانّالذکّری تنفعالمومنین
حضور محترم حضرت مسطاب آیتالله العظمی آقای حاج سید هادی میلانی دامت برکاته
پس از عرض سلام و اخلاص بهنظر میرسد آیه شریفهای که در سرمقاله به نظر مبارک میرسد موردی ندارد زیرا حضرتعالی با دارا بودن شأن بزرگ روحانیت و و زعامت شیعیان باید همیشه متذکر مسائل و مصائبی که بر مسلمانها وارد میشود باشید و در حفظ جان آنها کوشش نمائید ولی از آنجائیکه حادثهای که خدای نخواسته در شرف وقوع که موجب تأثر جامعه روحانیت فارس گردیده و با کمال تأسف هیچگونه اقدامی تاکنون از مراجع بهعمل نیامده لازم بوده جداً به مضمون آیه توجه نمائید و داعیان این تذکر را دادهباشیم تا در محضر عدل پرودگار عالم در مشاهد قیامت مسئولیتی از این جهت نباشد لذا بهخاطر مبارک مستحضر است که مدتی است که عدهای از جوانان مسلمان مجاهد که جز انگیزه دینی آنها و جهاد در راه اسلام عزیز داعی دیگری نداشته به عناوینی در محاکم نظامی محاکمه و حکم اعدام دربارهی آنها صادرشده اینها حافظ و قاری قرآناند و در این روزگار تاریک مبلّغ اسلام همه جوانان اهل نمازاند آیا در این حکم غیرعادلانه حضرتعالی تاکنون اقدامی فرمودهاید یا نه آنچه داعیان را بر نوشتن این نامه با(کمال معذرت) برانگیخت و مصدع اوقات شریف شدیم وجوب حفظ جان یک عده جوان مسلمان است که شاید در این روزگار کمنظیر باشند امید است باتوجه به مسئولیت بزرگ این کار اقدام اساسی معمول نمائید البته ممکن است آنها در تشخیص راه مجاهده اشتباهی مرتکب شدهباشند ولی حضرتعالی توجه میفرمائید این اشتباه آنها را مهدورالدم نمیکند و مانع اقدام اساسی در حفظ جان آنها نیست ادام اله عزّکم
بهاءالدین محلاتی1 محمدجعفر طاهری2 محمود علوی، حسین حسینی . عبدالحسین دستغیب ، حاج سیدمحمدباقر آیتاللهی، سیدمحمد امام صدرالدین حائری محمدکاظم موسوی سیداحمد پیشوا
از برادران تقاضا میشود پس از ملاحظه به سایر افراد بدهند و در صورت امکان چاپ نمایند
توضیحات سند:
1. آیتالله بهاءالدین محلاتی، فرزند مرحوم حاج شیخ محمدجعفر محلاتی در سال 1275 ﻫ ش در نجف اشرف متولد شد. مدت ده سال از محضر اساتیدی چون آیتالله ضیاءالدین عراقی، سید محمدکاظم شیرازی و مرحوم آقا شیخ محمدحسین اصفهانی بهرهمند گردید و پس از اخذ اجازه و ارتقاء مقام ایران بازگشت پس فوت پدر در مسجد مولای شیراز به امامت و ارشاد خلق پرداخت. وی علاوه بر تربیت علماء و دانشمندان مذهب و طبقات مختلف مردم به راهاندازی جلسه نقد و بررسی و بحث در اصول عقاید همت گماشت و برای نخستینبار در ایران جلسات آموزشی برای معلمان و فرهنگیان تشکیل داد. آیتالله محلاتی همانند پدر بزرگوارش، مخالف رژیم طاغوتی رضاخان و محمدرضاخان بود و در برابر مظالم و مفاسد و نظامات غیرشرعی ایستادگی مینمود. درحالی که بیست سال داشت، همراه پدرش در قیام دلیران تنگستان شرکت نمود و مدت ده ماه، در تمام مراحل همراه پدر بزرگوار خود در جبهه به سر برد. در جریان انقلاب شکوهمند اسلامی نیز نقش فعال داشته و اعلامیهها و بیانیههای متعددی نیز در این رابطه از او صادر شده است. وی در طول عمر شریفش هرگز ار ارشاد مردم و مبارزه علیه رژیم پهلوی غفلت نکرد و در این راه زندانی شد و سرانجام در سال 1360 بر اثر سکته قلبی به لقاءالله پیوست.
آیتالله بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، دو جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی.
2. آیتالله سیدمحمدجعفر طاهری مجتهد شیرازی، فرزند سیدمحمد طاهر در سال 1275 ﻫ ش در شیراز دیده به جهان گشود. پس از تحصیل مقدمات در شیراز و استفاده از محضر مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری در قم، به حوزه علمیه نجف عزیمت نمود و با کسب فیض از محضر آیات عظام نائینی، عراقی و اصفهانی و اخذ درجه اجتهاد به شیراز مراجعت و در مسجد باقرآباد به اقامۀ جماعت پرداخت. ایشان در جریان مبارزات سیاسی سال 1342 با صدور اعلامیهای، حمایت خود را از نهضت حضرت امام خمینی (ره) اعلام نمود و در سال 1356 به همراه شهید دستغیب با تنظیم یک اعلامیه مشترک، مردم را به مبارزه علیه رژیم شاه به رهبری حضرت امام دعوت کرد. ایشان یک سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی با برجای گذاشتن تألیفاتی در فقه و اصول، دارفانی را وداع گفت.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گلستان- کتاب1 صفحه 327
