تاریخ سند: 29 اسفند 1356
شیخ اسلامی طلبه قم از اهالی بیرجند وسیله یک نفر زوار یک عدد نوار شدیدی از ربانی املشی1. خزعلی2. خلخالی3 پیرامون درگذشت مصطفی خمینی
متن سند:
از: 9/ ﻫ 1 تاریخ: 29 /12 /2536[1356]
به: 312 شماره: 10818 /9 ﻫ 1
گزارش خبر
شیخ اسلامی طلبه قم از اهالی بیرجند وسیله یک نفر زوار یک عدد نوار شدیدی از ربانی املشی1. خزعلی2. خلخالی3 پیرامون درگذشت مصطفی خمینی که نامبردگان در قم در مجالس ترحیم جهت مصطفی خمینی سخنرانی کردهاند که در این نوارها نامبردگان گفتهاند طبق متمم قانون اساسی ایران4 روحانیت باید در کارهای دولت نظارت داشته باشند و چرا خمینی 14 سال است به جرم حقگوئی تبعید است، پس چرا در درگذشت مصطفی خمینی سفارت ایران در عراق مردم ایران را در جریان نگذاشت، مردم مسلمان ایران خواستار آمدن خمینی به ایران هستند، جهت شخصی فرستاده نوارهای مزبور را شیخ محمدعلی نوری به عنوان امانت گرفته است.
نظریه شنبه . نظری ندارد.
نظریه یکشنبه . آوردن نوار مزبور صحت دارد و شیخ محمدعلی نوری در مرکز مسبوق به سابقه میباشد. فیروز
نظریه چهارشنبه . نظریه یکشنبه تأیید میگردد. آقای مجتبوی 9 /1
توضیحات سند:
1. آیتالله محمدمهدى ربانى املشى، فرزند ابوالمکارم در سال 1313ش در قم متولد شد. 5 ساله بود که پا به مکتب گذاشت و پس از دو سال به مدرسه ابتدایى رفت. پس از پایان تحصیلات ابتدایى، وارد حوزه علمیه شد و به مدت 25 سال از محضر آیات عظام بروجردى، منتظرى، محقق داماد، حائرى و امام خمینى(ره) بهره برد. فعالیتهاى سیاسى خود را در حوزه علمیه قم آغاز نمود و در جریان نهضت انقلابى امام خمینی (ره) در سال 42 به یارى ایشان پرداخت. به علت همین فعالیتهاى سیاسى چند بار راهى زندان و 2 بار به مدت 6 سال تبعید گشت تا اینکه در زمان اوجگیرى انقلاب، از تبعید و زندان آزاد شد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى در سمتهایى همچون نمایندگى مجلس خبرگان قانون اساسى از استان گیلان، ریاست شعبه اول دادگاه عالى، عضویت در ستاد انقلاب فرهنگى، عضویت در شوراى عالى قضائى، دادستانى کل کشور، عضویت در شوراى نگهبان، عضویت در مجلس خبرگان رهبرى از استان خراسان و عضویت در هیأت رئیسه این مجلس، نائب رئیس مجلس شوراى اسلامى در دوره دوم، عضویت در شوراى داورى، شوراى مرکزى و شوراى فقهاى حزب جمهورى اسلامى فعالیت داشت. آیتالله محمدمهدى ربانى املشى در 17 تیرماه سال 1364 در سن 51 سالگى دار فانى را وداع گفت و در جوار حضرت فاطمه معصومه(س) آرمید.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب بیست و یکم، آیتالله محمدمهدی ربانی املشی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1380.
2. آیتالله ابوالقاسم خزعلى، فرزند غلامرضا در سال 1304 ش در بروجرد متولد شد. تا ده سالگى در همان شهرستان به فراگیرى دروس پرداخت، سپس با خانواده راهى مشهد مقدس گردید و پس از طى دوره متوسطه، در سال 1321، در مدرسه نواب و مدرسه حاج حسن، ادبیات عرب و فقه را آموخت. سپس به قم مهاجرت کرد و مدت دوازده سال، محضر حضرت آیتالله بروجردى و دو سال محضر حضرت امام خمینی(ره) را درک کرد. آیتالله خزعلى در درس آیتالله محقق داماد تلمذ و از محضر مرحوم آیتالله علامه طباطبایى درک فیض کرد. ایشان در کنار تحصیل، به تدریس و تبلیغ مشغول گردید. در خطابه و منبر، شهرت ویژهاى داشت و چون حافظ قرآن کریم و نهجالبلاغه امیرمؤمنان بود بر محتوا و غناى منبرشان افزوده مىشد. حضور در صحنه سیاسى، مبارزه با رژیم ستمشاهى، تحمل زندان و رنج تبعید، وی را بیش از پیش مشهور کرد. در سال 1349 به جرم امضای اعلامیه تأیید مرجعیت آیتالله خمینى به سه سال تبعید محکوم شد که شش ماه آن را تحمل کرد. سال 52 به بندر گناوه تبعید شد که پس از شش ماه مجدداً او را به دامغان تبعید مىکنند. در سال 1354 او را از مسجد الجواد تهران ربوده به زندان قزلقلعه منتقل کردند که 48 روز آن در انفرادى بود. در اردیبهشت سال 57 فرزندش حسین خزعلى در قم توسط نیروهاى گارد رژیم پهلوى به شهادت رسید.
ایشان که یکی از فرزندانش در جریان اوجگیری انقلاب اسلامی در قم به شهادت رسید، در این دوران و پس از پیروزی یکى از فقهاى والامقام بود که حضور مؤثر وی در شورای نگهبان، نمونهی بارز آن است.
آیتالله خزعلی که نماینده مردم خراسان در مجلس خبرگان بود و دبیرکلی بنیاد بینالمللی غدیر را نیز به عهده داشت، در بیست و پنجم شهریورماه سال 1394ش از دنیا رحلت کرد.
از آثار ایشان: تفسیر سوره فاتحۀالکتاب و تدوین و تألیف یک دوره کامل تفسیر قرآن به زبان عربى میباشد.
3. آیتالله محمدصادق خلخالی فرزند یدالله در سال 1305 ش در گیو از توابع شهرستان خلخال در خانوادهای مذهبى دیده به جهان گشود. پس از تحصیلات مقدماتی و اخذ گواهینامهی ششم ابتدایى، جهت تحصیل علوم حوزوى به اردبیل رفت و در مدرسه حاج ملاابراهیم مشغول تحصیلات دینى شد و پس از یک سال، راهى حوزه علمیه قم گردید و از همان زمان ورود، با شهید آیتالله حاج آقامصطفى خمینى(ره) آشنا و همبحث شد. بعد از تکمیل تحصیلات سطوح مقدماتى و عالى و فلسفه، به درس خارج پرداخت. اساتید برجسته وى عبارتند از: حجج اسلام و آیات عظام آقایان: عباسعلى نجفآبادى، شیخ على پناه اشتهاردى، عبدالجواد اصفهانى، مجاهد تبریزى، حجت، بروجردى، علامه طباطبایى و امام خمینى(ره). وى مىگوید: «به مدت 14 سال در درس امام خمینى شرکت جسته و اصول را دو دوره و نیم و فقه را از اول طهارت تا حدود و سپس مکاسب بیع را خواندم.» فعالیتهاى سیاسى آقاى خلخالى به دوران فدائیان اسلام باز مىگردد. وى در همان سالِ تبعید امام، مجدداً به زندان افتاد. بعد از آزادى، یک سال به انارک یزد و دو سال به رودبار تبعید شد. او بعد از پایان سالهاى تبعید تا شهادت آقامصطفى، در افشاى جنایات حکومت پهلوى سهم به سزایى داشت، بارها از طرف حکومت شاه به شهرهاى مختلفى به قرار زیر تبعید شد: چهار ماه به رفسنجان، دو ماه به لار فارس، چهار ماه به بانه و چهار ماه به بندر لنگه، پس از آن که امام به فرانسه هجرت کرد، وى بیست روز در نوفل لوشاتو ماند. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، بنا به فرمان حضرت امام(ره)، محاکمه سران طاغوت را به عهده گرفت و در مشاغل و سمتهایى چون: حاکم شرع دادگاههاى انقلاب اسلامى (خوزستان)، سرپرست کمیته مبارزه با مواد مخدر، نماینده مردم قم در مجلس شوراى اسلامى دوره اول و دوم، نماینده مردم استان تهران در مجلس خبرگان انجام وظیفه کرد. وى همچنین کتابهایى در ابواب مختلف فقه منتشر کرد و چندین اثر عرفانى و تاریخى هم به رشته تحریر درآورد. یکى از جالبترین آثار وى خاطرات اوست که ماجراى اعدام سران رژیم پهلوى را فاش کرده است. آیتالله خلخالى در سال 1382 دار فانى را وداع گفت.
4. اصل دوم متمم قانون اساسی مشروطه بدین شرح است: «مجلس شورای ملی که به توجه و تایید حضرت امام عـصر عـجلالله فـرجـه و بـذل مرحمت اعـلیحضرت شـاهنشاه اسلام اخلدالله سلطانه مراقبت حجج اسلامیه کثرالله امثالهم و عامه ملت ایران تاسـیس شـده است، باید در هیچ عـصری از اعصار مواد قانونیه آن مخالفتی با قواعد مقدسه اسلام و قوانین موضوعه حـضرت خـیرالانـام صلی الله عیه و آله و سلم نداشته باشد و معیّن است که تشـخیص مخالفت قوانین مـوضوعه با قواعد اسلامیه بر عهده عـلمای اعلام ادام الله برکات وجـودهم بـوده و هست لذا رسـماً مـقرر است در هر عـصری از اعـصار هیئتی که کمتر از پنج نفر نباشد از مجتهدین و فقهای متدینین کـه مطلع از مقتضیات زمان هم باشند به این طریق کـه عـلمای اعلام و حجج اسلام مراجع تقلید شـیعه اسـامی بـیست نفر از علمایی که دارای صفات مذکوره باشند معرفی به مجلس شورای ملی بنمایند. پنج نفر از آنها را یا بیشتر به مقتضای عصر اعضای مـجلس شورای مـلی بالاتفاق یا به حکم قرعه تـعیین نموده به سـمت عـضویت بشناسند تا مـوادی کـه در مجلسین عنوان میشود به دقت مـذاکـره و غـوررسی نـموده هریک از آن مواد مـعنونه کـه مخالفت با قواعد مقدسه اسـلام داشته باشد طرح و رد نمایند که عنوان قانونیت پیدا نکند و رای این هیئت عـلماء در ایـن بـاب مطاع خواهد بود و این ماده تـا زمان ظهور حضرت حجت عصر عجلالله فرجه تغییرپذیر نخواهد بود.»
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 11 صفحه 97