تاریخ سند: 21 تیر 1347
متن سند:
به: کل سوم 316 از: اصفهان شماره: 512 عطف1: 31422 /316 ـ 18 /4 /47 آقای فلسفی در ساعت 1005 روز 19 /4 /47 با هواپیما باصفهان وارد و در فرودگاه از طرف روحانیون مورد استقبال قرار گرفت وی مستقیما بمسجد سید که در آنجا مراسم روز هفت مرحوم جمال الدین صهری سدهی2 که از طرف علما و روحانیون اصفهان برپا شده بود و قریب ده هزار نفر در آن شرکت کرده بودند رفت و در مسجد مزبور بمدت یکساعت در اطراف مقام روحانیت و برتری دین و اخلاق بر ظلم صحبت نمود نامبرده ناهار را در منزل آیت اله حاج حسین خادمی صرف و بعد از ظهر در آرامگاه صهری در همایونشهر حاضر و پس از ختم فاتحه باصفهان مراجعت و شام را در منزل حاج محمدرضا گازر کارفرمای کارخانه حریربافی ظریف صرف و ساعت هشت بامداد روز 20 /4 /47 بدعوت عبدالحسین باقی داماد مرحوم آیت اله مهدوی به شهرضا دعوت تا در مراسم ختم آیت اله مهدوی که در شهرضا فوت نموده شرکت و سخنرانی نماید ـ مشارالیه بعد از ظهر روز 20 /4 /47 باصفهان مراجعت و بلافاصله ساعت 1730 وسیله هواپیما بتهران عزیمت نمود3.تقوی آقای اوانی 2 /4 بایگانی شود اوانی 22 /4
توضیحات سند:
1 ـ نامه عطفی مورد اشاره بدینشرح است: به: ساواک اصفهان از: مرکز تاریخ: 18 /4 /47 عزیمت فلسفی باصفهان بلامانع میباشد لکن دستور فرمائید در مدت اقامت دقیقا از منابر وی مراقبت و نتیجه را ضمن تعیین تاریخ مراجعتش بتهران اعلام دارند.مقدم 1 ـ حاج سید جمال الدین صهری فرزند حاج سید جعفر میر دامادی سدهی واعظ کامل و عالم و فاضل و ادیب و شاعر به سال 1321 هجری قمری [1282 هجری شمسی] در قریه ورنوسفادران از قراء ثلاثه سده (همایون شهر) حاضر متولد گردید.
در اصفهان به تحصیل پرداخت و از محضر اساتیدی چند بهره مند شد.
سپس جهت ارشاد و هدایت مردم به منبر رفت و الحق واعظی بلیغ و شیرین بیان بود و چون خود به آنچه می گفت، معتقد بود، بیانش بیشتر مؤثر واقع می شد.
سالها در خوزستان ساکن و در اواخر به اصفهان مراجعت نمود.
محبوبیتی غریب داشت و مورد احترام و اکرام عموم طبقات بالاخص علماء وخطباء بود.
در هفتم ربیع الثانی 1388 [1347 هجری شمسی ]وفات یافت با تجلیل کامل و مشایعت عموم مردم در سده (18 کیلومتری اصفهان) در مقبره خانوادگی مدفون گردید.
دیوان قصائد و غزلیاتش به نام الفین صهری می باشد که به طبع نرسیده است.
ر.ک: تذکرۀ القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان، سید مصلح الدّین مهدوی، چاپ دوم، صص 238 ـ 237 گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، چاپ دوم، صص 283 ـ 282